2X
I) e eer ran lief Imtiis;
in „WINTERWEELDE 1939
60
12
zooveel als m
iecler gewoon
modeboek
NIMMER zag U een Hollandsch modeboek zóó
fraai, zóó verzorgd en met zoovele modellen.
Wat een steun bij het bepalen van Uw winterkleeding
en die van de kinderen. Wat een enorme keus bij
zulk 'n hoeveelheid modellen en wat een gemak al
deze modevoorbeelden thuis te hebben, steeds bij
de hand. Uw wintergarderobe zal nu heel wat sneller
zijn uitgezocht dan anders. En als U den gewonnen
tijd besteedt aan het zèlfmaken van Uw kleeding,
zult U zich bovendien ettelijke guldens besparen.
Maakt Uw kleeding zèli, het is
niet moeilijk.
„Winterweelde" bevato.a.:
ochtend middag -. avond
jafjonnenmantels, deux
pièces. complets. ski
pakken, blouses. rokken
en pyama's voor dames
en bakvisschen. jurkjes.
manteltjes, pakjes en jasjes
voor kinderen.
Als U onze handige knippatronen gebruikt, zult U
dat spoedig merken. Van alle modellen in ,,Winter-
weelde" kunt ge in alle gebruikelijke maten deze
knippatronen bestellen a 20, 35 en 50 cent. Binnen
24 uur hebt U ze in huis of als U naar één van onze
kantoren gaat, kunt U ze meteen meenemen. Bij
zonderheden hierover vindt U in ,,Winterweelde".
Begint dus dit fraaie modeboek met spoed te bestellen. De prijs bedraagt
ct.
Bestellingen kunnen geschieden: bij Uw agent. Uw bezorger of den
boekhandel: door girostorting op No. 205651: door toezending van
het bedrag per postwissel of in postzegels aan onderstaand adres.
PATROXEXRAXTOOR
Nassauplein 1 Haarlem
PAXORA
door Francis Reed Rideout
Een schutter'? Wat bedoelt u daar- New-Yorksclie vuur voor haar sigaret
mee?" vroeg de gast uit New te geven.
York van zijn goed gevuld bord „Laat hem zijn boek eens lialên,
opziende. Alice!
Mr. Bray lachte. „Ik veronderstel, dat. Mrs. Bray drukte op de bel.
mijn vrouw u schrik probeert aan te „Lim! Heb je je familieboek ook hier
jagen." Mr. Decker zou het graag eens zien."
Ach en toch scheen hij er zich In het bleeke gele gezicht flikkerden
werkelijk nooit in te verheugen," gaf de oogen van plezier over deze onder-
mevrouw Bray ten antwoord. „Moeder scheiding.
wist. altijd precies, wanneer er in China- „Goed, meneer. Ik het halen."
town een „tong-oorlog" op het punt Lim verdween weer, schuifelde door
stond uit te breken, omdat Lim dan een lange gang de keldertrap af naar een
stille wenken gaf, dat de familie toch donker, klein kamertje en keerde eenige
hoognoodig een vaeantie buiten op oogenblikken later glimlachend terug
de boerderij moest ga.au nemen. Daar met een dun pakje.
in de heuvels kon hij er moeilijk toe „Mij grootvader," kondigde hij aan,
gedwongen worden om mee te gaan terwijl hij met een gelen vinger op een
schieten." teekening wees van een figuur, die in
„Uitgezonderd dan op kuikens," Cliineesche kleeren gestoken was.
mérkte haar man op. „Hij bedoelt zijn voorvader," onder-
Wat, op kuikens?" vroegen de brak mrs. Bray. „De patriarch van
casten het, stel." De deftige gast, haalde een
Wel, die sport beoefent hij nog pince-nez te voorschijn en zette deze
altijd practisch zei de gastheer glim- op zijn neus.
lachend. „Als we op de ranch kui- „Hoe lang is het, geleden, dat je
kens voor het diher verlangden, ging grootvader leefde?"
Lim er met z'n oude, ivoren revol- „O, lang, langen tijd! 't Kan zijn
ver op uit. Pang, pang, pang! Drie 2000 jaar," gaf Lim met het gewoonste
kuikens op slag. Hij miste nooit!" gezicht ter wereld ten antwoord.
In een wit, jasje en met, een lang schort „Wel, wel De gasten van de groote
voorgebonden, kwam Ah Lim nu de stad leunden achterover en keken den
kamer binnen' en liep om de dinertafel kleinen, met een schort omhangen man
heen, terwijl de woordenvloed van de belangstellend aan.
vreemde taal ongehinderd langs hem Lim bevestigde dit nog eens en waagde
heen scheen te glijden. het nu een vraag te stellen, welke hem
Eigenlijk zou liij doodmoe moeten zijn lang had beziggehouden,
geweest, na een dag, die begonnen was „U ook uw familie bewaart, hier?"
met het boenen van de stoep en eindigde Hij ontving geen verklaring en de
met ijsdraaien voor het dessert van een vraag hield hem nog steeds bezig, terwijl
diner dat uit vijf gangen had bestaan, hij de tafel afruimde en het gezelschap
Doch' hij kende en voelde geen ver- reeds lang was opgestaan. Het was
moeidlieid en was reeds meer dan be- slechts een van de vele raadselen,
loond met zoo'n voornamen, dikken welke hem steeds verbaasden in dit
gast te mogen bedienen. vreemde land.
Diep, eerbiedig buigend, bood hij de Het glimmende, glanzende zilver werd
vrouw van den deftigen gast een zilveren weer in de buffetlade gelegd, alles in
schaal aan en onder zijn neergeslagen aparte, daarvoor bestemde vakken,
oogleden bewonderde hij de prachtige Lim keek er naar, doch besloot het dien
juweelen en de kostbare zijde. avond niet te tellen; de gasten zouden er
„Hij is nog een overblijfsel van de aan het ontbijt ook nog zijn. Hij schoot
oude Chineesclie bedienden-school," ver- zacht de lade dicht en liet zijn oogen
volgde mevrouw Bray, toen Lim weder- goedkeurend rusten op het prachtige
om naar de keuken was verdwenen. theeservies, de kandelaars en de fruit-
„Expert,, zoowel als kok als in 't schaal,
rev'olverschieten," lachte de welgedane Alles scheen hem met hun blinkende
gast terwijl hij zjjn servet, nog eens oppervlakten toe te lachen, dankbaar
extra over zijn dikken, ronden buik, die voor zijn trouwe zorg. Het waren
zoo de bewondering van Lim had opge- stuk voor stuk dingen van waarde, die
wekt, uitspreidde. volgens Lim een eereplaats in het huis
Zijn vrouw huiverde even. behoorden in te nemen. Hij bukte zich
Maakt, liet, u niet zenuwachtig? Bent om een verloren kruimel van het
u ér wel zeker van, dat u hem volkomen „nieuwe tapijt" op te rapen en begaf zich
kunt vertrouwen?" wederom naar de keuken, om deze voor
„Nog beter dan ons zelf," lachte de den nacht in gereedheid te, brengen,
gastvrouw. „Het is eenvoudig een fami- Het zou logischer zijn, als hij zichzelf
fien-enoeo-en, dat hij altijd het zilver telt nu ook te rusten had gelegd, daar al de
ais" we "gasten hebben gehad. O ja. werkzaamheden voor dien dag waren
Hij zal het ook doen, als u vertrokken afgeloopen, maar Chineezen zijn nu
is .of wie dan ook. En zoo is hij op eenmaal nachtvogels,
elk ding, dat we bezitten. Stel u voor, Een klein figuurtje, in een voor hem
dit tapijt hebben we minstens twee jaar veel te wijde en te lange confectiejas, die
geleden gekocht, maar voor Lim is.het zichzelf met een afgedankten stroohoed
nog steeds „liet nieuwe karpet"." van mr. Bray behoedde, sloot alle
"ja, dat is zoo," stemde mr. Bray toe, deuren af en wandelde langzaani en
terwijl' hem blijkbaar een vroolijke nadenkend de straat op.
herinnering te binnen schoot. „Ik Op den hoek hield een politieman hem
hoorde hem eenige dagen geleden tegen aan. De stem van den agent klonk
onze jongste te keer gaan. Lim is lieusch joviaal.
stapelgek op de baby, maar hij vloog „Hé daar, ouwe Chinees! Zeker op
toch op als buskruit, toen ze haar toast weg om je pijpie op te steken, niet?"
,iet vallen. „Heli, heli!" lachte Lim, plichtsge-
„Dat is ook wat moois!" riep hij toen. trouw. „Jij gek!"
„Heb je het nieuwe karpet niet gezien?" Hij wist, uit ondervinding, dat, hij wel
„Lim is als een grootvader voor de wat zeggen mocht. De agent was een
jongens" zei mrs. Bray. „En wat de gemoedelijk mensch, die altijd probeerde
baby betreft, ze is dol 'op hem." goede vrienden te blijven met menschen,
Haar man stak een lucifer aan, om de die in hoogere kringen verkeerden.
