KRUSCHEN
Kruschen gaf haar
Nieuw Leven''
SALTS
13
("food gehumeurd vervolgde Liui zijn
weg, ging een zijstraat in en kwam hij de
Wong Lee Laundry.
De meeste bezoekers, die slechts voor
het gewone familie-eten hadden moeten
zorgen, waren reeds aanwezig. Ren ge
kakel van Cantonneesch begroette Lim,
toen hij zich in zijn geliefkoosd hoekje
neervlijde.
Van een rek nam hij een lange, houten
pjjp en maakte zich toen langzaam
gereed, om ook zijn inzicht ten beste te
geven over het onderwerp van de dis
cussie.
Te middernacht brak het gezelschap
op. Vlak hij huis zag Lim, dat het licht
in het voorportaal nog brandde, ten
teeken, dat zijn meester en dieiïs gasten
nog niet terug waren van de theatervoor
stelling, welke ze na afloop van liet diner
zouden bezoeken.
Hij keek nu naar het op een kier
geopende venster op de eerste verdieping
en dacht feeder aan het blonde krulle-
kopje, dat daar vast lag te slapen.
Op z'n teen en maakte hij de ronde
om het huis en was juist hezig de
sleutels uit z'n zak te voorschijn te
halen, toen z'n oog een flauw licht
schijnsel in de eetkamer ontdekte. Lim
stond verbaasd stil. Wie kon daar op
dat late uur nog zijn? Niet de kinder
juffrouw. Als die iets van beneden
noodig had, zou ze alle lichten wel heb
ben opgestoken. Daarbij scheen deze
straal van den grond af omhoog te
schijnen.
De oude Lim deed zijn, voor hem
steeds vreemd blijvende, schoenen uit en
kroop door het kelderraam naar zijn
kamer. Zich opzettelijk niet haastend,
begaf hij zich naar een groote kaniferkist,
die in den hoek van het vertrekje stond.
Doordringende, aromatische geuren ste
gen op, toen zijn hand onder verbleekte
zijde en wol woelde. Daaruit haalde hij
een zwartachtig, nikkelen voorwerp te
voorschijn, waarvan liet verkleurde,
ivoren handvat precies in de greep van
zijn zenuwachtige vingers paste.
Onder het licht inspecteerde hij de
gevulde kamérs, sloot daarop de revolver
en trok den liaan over. Het pistool ver
dween in de ruime plooien van zijn veel
te wijde jas. Hij deed het licht uit, sloot,
zijn deur af, liep de trappen op en spoed
de zich naar de eetkamer. Op het oogen -
blik, dat hij de schuifdeur opende, bleef
hij verschrikt stilstaan. Zijn geliefd
zilverwerk lag in een hoop op den grond
naast een electrische zaklantaarn. De
mail, die er overheen wis gebogen, stond
met een vloek overeind en richtte een
doodelijk wapen op de borst van
Lim.
„Stil!" siste zijn stem. „Eén geluid en
ik schiet je neer!"
Oogenblikkelijk begon de Chinees van
zijn hoofd tot. zijn voeten te beven. Zijn
tanden klapperden,zijn handen vouwden
zich samen en hieven zich smeekend tot
den bandiet op.
„Goed! Goed! Ik stil! .lij niet schieten
Ik stil! Ik goed!"
„Houd je waffel!" Met een woesten
ruk smeet de dief het kleine kereltje in
een hoek. „Blijf daar en wees stil, of je
krijgt een dozijn kogels door je body."
Daarop boog liij zich wederom over
zijn zak 0111 er al het zilverwerk haastig
in te duwen. Als het gezoem van een
mug kwam de stem uit den hoek.
„Jij goede man jij hebben wil meer
zilver? Ik jou toonen. Jij niet dooden
ik jou toonen meer zilver. Groote doos
zilver."
„Wat zeg je?" De dief hield op. „Meer
zilver?"
„Groote doos zilver. Veel meer. Jij
niet schiet, ik jou toonen."
De man stond nu kaarsrecht. „Waar?"
„In den kelder. Verstopt in den kelder.
J», Ik jou zien laten."
„Nou, een beetje vlug dan. Schiet op,
of ik schiet je neer."
Met knikkende knieën strompelde de
oude dienaar naar de deur. De dief duw
de hem voort met den loop van zijn
stalen revolver. Lim liep op de keuken
toe, daarna de donkerte in en de trappen
af.
„Waar ga je heen?" snauwde de diel
achterdochtig. „Als je me iets wij-
maakt da n
Verzekeringen murmelend en zich aan
de leuning vasthoudend voor steun,
sjokte de oude man voort.
„Daar in hoek. Ik jou toonen. Groote
doos zilver."
De Chinees wees met een besokten
teen naar een stalen kist, welke halt
onder zeildoek verborgen pp een kinder
wagen stond.
„Jij ziet. Dat is 'm."
„Kijk zelf maar, vervloekte Chinees.
Waar zie je me voor aan Vooruit,
open dat ding, vlug wat!"
Lim wierp even-een blik op de drei
gende revolver, greep toen naar de kist,
die wankelde en kletterend op den
grond plofte. De boef vloekte en gaf
den kleinen man een fiksehen slag met
de revolver.
„Schiet op," beval hij.
Lim boog zich over het groote zeil
doek, maar wierp tegelijkertijd een
zijdelingschen blik op zijn aanvaller.
Eindelijk liet, de inbreker zijn revolver
zakken, terwijl zijn oogen en zaklan
taarn op de kist gevestigd waren.
Snel als de bliksem dook een gele,
slanke hand in een zak en sloot zich
vast om een ivoren handvat
Toen oir. Bray gezellig pratend met
zijn gasten de voordeur opende, keek hij
even verwonderd naar den armoedigen
two-seater, welke om den hoek van zijn
tuin geparkeerd stond. Daarop schrok
hij van de verwonderde uitroepen van
zijn vrouw.
„Wie is er in de eetkamer?"
Er brandde licht en men vernam het
geklink van het zilver. Mr. Bray pas
seerde zijn gasten en bleef daarop in de
grootste verbazing stilstaan:
„Lieve help, wat is dat? Lim is
op dit uur nog lepels aan het, tellen!"
De anderen, die achter hem kwamen
staan, staarden eveneens verwonderd
naar de kleine figuur voor het
buffet.
„Ik tel!" verklaarde Lim triomfante
lijk. „Geen een weg!"
„Wel verdraaid!" mompelde mr.
Decker. „Denkt hij soms, dat, ik die
lepels in mijn zak heb gestoken?"
De oude bediende haalde den grooten
zilveren theepot uit den zak te voor
schijn en zijn gezicht kreeg een bijna
tragische uitdrukking, toen hij een deuk
in een der zijden ontdekte.
„Gekke, vreeselijke man!" kreunde
hij. „Hij mijn kan verknoeid!"
„Waar heb je het toch over?" vroeg
zijn meester. „Welke man?"
Lim keek van de deuk op, naar de
verbaasde gezichten. „Man hij
komt. Wel gek.... groote gek!"
De eerste, die den zin begreep was
mrs. Bray. „Bedoel je dat er een dief in
het, huis was? O. Lim! Wat deed
hij? Heeft, de politie hem gepakt?"
„Politie!" Hij keek haar verontwaar
digd aan.
„Maar om 's hemelswil, wat is er
gebeurd? Hoe ben je er dan van af
gekomen?"
Lim grinnikte tegen haar.
„Ik opgeknapt," zei hij. „Hem in
kelder nu.... gewond. Baby niet wak
ker gemaakt."
Daarna gleden zijn oogen tevreden
over het vlekkelooze tapijt. Hij maakte
er als het ware een liefkoozende bewe
ging over en zei
„Geen herrie op mijn nieuw karpet."
In dan herfst
naar ITALIË
naar MERANO groene oasen in de
rotsachtige Dolomieten. - De charme
van het betooverende landschap en het
aantrekkelijke internationale gezelschaps
leven zullen onvergetelijke herinneringen
bij U achterlaten. De millioenen-paarden-
rennen, welke 2 October in het nieuwe
hippodroom plaats vinden, vormen een
heel aparte attractie.
Voorziet li voor de afreis van Cheques of
Credietbrieven in reislires. Hotel- en Benzine
bons. Korting op de spoorwegen (50 - 70%).
Inlichtingen: EN IT, Leidschestraat 9,
AMSTERDAM en alle reisbureau x.
Vijf jaar geleden was mijn moeder
verstijjd door rheumatische pijnen. Soms
kon zij zich in bed zelis niet omkeeren.
Zij had alle vertrouwen in medicijnen
verloren, doch op ons aanraden probeerde
zij Kruschen Salts en kan zij zich nu
weer even gemakkelijk bewegen als voor zij
ziek werd. Zij kreeg door Kruschen Salts
(zij is nu bijna 70 jaar) werkelijk een
nieuw leven." Mevr. K. J. P.
(Ongineele brief ter inzage.)
De oorzaak van rheumatische pijnen
ligt meestal in een overmaat van urine
zuur in het lichaam, dat ontstaat door
opgehoopte afvalstoffen, welke in het
lichaam achterblijven. Vooral bij wat
oudere menschen zijn de inwendige
organen dikwijls niet meer zoo actief,
als voor een goeden gezondheidstoe
stand noodzakelijk is. De gevaarlijke
afvalstoffen worden niet meer geregeld
verwijderd en niet zelden volgt hieruit
een ernstige rheumatische toestand.
Kruschen Salts spoort lever, nieren en
ingewanden op zachte, natuurlijke wijze
aan tot krachtiger werking, waardoor
de afvalstoffen geregeld worden ver
wijderd en de oorzaak van Uw pijnen
verdwijnt. Ge zult U een ander mensch
voelen, levenslustig, energiek en jaren
jonger.
is uitsluitend verkrijgbaar bij alle
apothekers en erkende drogisten.
