de duilcfiooteii!
Zij hebben weinig vijanden in
de Zuidelijke IJszee
Slavende zeehonden in de huurt van het Ross-eiland, dat op 78 graden zuiderbreedte ligt. De zon is
btapenae zeenonaen zonneba'ders storen zlch daar mei aan.
zwak en het ijs is koud, nuim
Het zuidpoolgebied, door sommigen
het „zesde" werelddeel genoemd,
omdat 't bijna den omvang lieeft
van Australië, is moeilijk voor schepen
te benaderen en de dieren, die
dezen uithoek van onze aarde als
woonplaats hebben uitgekozen,
krijgen dan ook weinig bezoek van
hun ergste vijanden, de menschen.
De weinige onderzoekers, die zich
in deze streken gewaagd hebben,
zijn het er dan ook allemaal over
eens, dat nergens ter wereld een
man zoo onverschillig wordt be
handeld als in een kolonie van
pinguïns en dat de zeehonden al
niet veel beleefder zijn. Uren lang -
liggen zij zich op het ijs in de zon
te koesteren en als '11 fotograaf op
hen toekomt, dan keeren zij zich
hoogstens even om, kijken hem
achterdochtig aan, geeuwen uitbundig en
slapen weer in. Dat zij zoo lang op de
koude sneeuw kunnen liggen zonder veel
warmte te verliezen of verkouden te worden,
hebben ze te danken aan hun dikke huid en
nog meer aan de dikke speklaag tusschen
huid en spieren. Waggelen ze ten slotte
weg, dan is op de plaats, waar ze gelegen
hebben, de sneeuw niet gesmolten, een bewijs, dat
plezier van de zon hebben dan het ijs van hen.
Elke zeehond moet in den winter 'n paar
ademgaten openhouden. Dit dier, dat juist
uit 'n gat naar boren schoot, poseert eenigs-
zins verbouwereerd voor den fotograaf.
zij meer
de zuidpool zorgza
geboren en blijven
De voorliefde van zeehonden voor liet
land en de zon, terwijl ze wat hun bouw
betreft toch'in het Water thuis hooren,
brengt merkwaardige gevolgen met zich
mee. De jongen Worden op 't land
geboren en moeten eerst leeren
zwemmen voor ze zich in diep
water kunnen wagen. Niet alle ver
haaltjes, die over de eerste zwem
lessen van een jongen zeehond wor
den verteld, zijn waar, integendeel,
betrouwbare waarnemers beweren,
dat zij heelemaal geen les krijgen,
niet door hun ouders in het water
geduwd worden, maar zichzelf de
edele kunst bijbrengen. Die het
dichtst bij het water liggen, plegen
het voorbeeld te geven. Zij wag
gelen de zee in, plassen daar met
verbaasd en angstig gezicht wat
rond en als ze kopje onder gaan,
dan krabbelen ze gauw overeind, scharrelen
het strand Weer op en gaan slapen. Zoodra
ze weer wakker worden, beginnen ze opnieuw
en zoo gaat 't den gelieelen dag door: bad,
kopje onder, slapen 't slapen wordt nooit
vergeten tot de nieuweling een voortreffe
lijk zwemmer geworden is.
Als alle robben zijn ook de zeehonden van
im voor hun jongen. Deze worden in October
vier weken onder 't toezicht van de moeder.
