EEN VERRADERLIJKE VISSCHENVAE De zeeroos Moeit nis zij Honger heeft 35 We noemen ze zeerozen en zee-anemonen, maar iedereen weel dat alles waar het woordje „zee" voor staat niet „echt" is. Een zeepaard is geen paard en een zeekoe is geen koe, een zeeroos is niet alleen geen roos, maar zelfs geen plant. Zelfs de opvatting, dat een zeeroos zooiets als een overgang tusschen plant en dier zou zijn is onjuist. Een zeeroos is een beest, een verraderlijk waterbeest, dat met zijn tentakels den visch, die in zijn na bijheid komt, verdooft en daarna op zijn gemak verorbert. De onooglijke bult ie een dikhoornige zeeroos Urticiuia crassieornis)die in de Noordzee groeit. Op den achtergrond een Metridium dianthus. heeft honger en is nu geheel „ontloken".Al haar met neteUcapseU -~i, vangarmen z{jn uitgestrekt en zoo loert ze op haar prooi. Den visch wordt in het bereik van de tentakels gebracht. De visch wordt naar het midden geduwd, waar zich de mondopening bevindt. Het duurt niet lang of de buit verdwijnt in een wirwar van armen en de zee roos begint zich te sluiten. Zoodra het dier gesloten is begint de spijsvertering te werken. De zeeroos ziet er precies zoo uit als bij t beginzij is slechts iets dikker geworden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 35