x mm De ruime eetzaal heeft een stemmiger verlichting. Het plafond is geheel van steen. De in lichte kleuren gehouden ontvangkamer van het huis St. Hubertus. in caissonvorm gebouwd. den buiten- als voor den binnenbouw. Ook het meu bilair is door Berlage tot in de kleinste bijzonder heden ontworpen. Van den meer dan veertig meter hoogen toren geniet men van een heerlijk ver gezicht in alle richtingen. En overal opnieuw ontmoet men de motieven uit de St. Hubertus- Wie kent ze niet, deze legende van den middeleeuwschen jager, die aanvankelijk een losban dig, wereldsch leven leidde en die een wilde en onbeheerschte natuur bezat. Totdat hij op zekeren dag, zich weer op jacht bevindend, tusschen de boomen van het woud een hert ontwaar de, tusschen welks machtig ge wei een lichtend kruis praalde. Dit werd de oorzaak van zijn bekeering en sindsdien beschou wen alle jagers hem als hmi patroon. Het symbolisch gebouwde huis heeft den vorm van een hertengewei. De hal, in een geheimzinnig donker gehouden, doet denken aan de duisternis, welke in den Hoog boven de daken van het uitgestrekte landhuis verheft zich de rijzige uitzichttoren. geest van St. Hubertus heerschte, vóór zijn bekeering. Prachtig van kleur en van een duister flonkerenden gloed zijn de glas-in-loodvensters, welke van links naar rechts een beeld geven van den levensloop van den heilige. In de eetzaal is alles licht: het licht der bekeering. Prachtig is het uitzicht, dat men van dit vertrek uit op de vijvers heeft. De vloer is van groen Leerdamsch glasmozaïek en stelt den groenen bodem voor vau't bosch. 't Plafond is geheel in baksteen uitgevoerd in geel, blauw en rood; blauw als de kleur van den hemel, geel voor de sterren en rood voor de zon. De bibliotheek geeft weer de periode van rust en bezonkenheid na de bekeering van den heilige. Het plafond vertoont in ge kleurde baksteen de opgaande zon. Men vindt hier prachtige kleine bronzen figuren van bekende kunstenaars. Ook de theekamer werd in heel lichten toon gehouden. Men bewondert er de stijlvolle kachel, welke 's winters dit vertrek verwarmt. Aan weerszijden hiervan prijken een paar Chineesche beelden van groote waarde: schit terende staaltjes van de oude pottenbakkers kunst uit het hemelsche rijk. Men schat den ouderdom van deze ceramische kunstwerken op pl.m. duizend jaar. Aan de theekamer grenst een zitkamer. Men vindt hier uitgedrukt de rust en het evenwicht van St. Hubertus als bisschop, voornamelijk door de impressionistische kleuren, wit, geel en blauw, welke in deze kamer over- heerschen. De stemmige ha! en het trappenhuis, waarin het ge dempte licht den bezoeker tot rust en kalmte stemt. Een korte wandeling tot in het midden van het nationale park, dicht bij de vroegere herberg Pam- pelt, in de buurt van den Franschen Berg, brengt den bezoeker bij het pasgeopende rijksmuseum Kröller-Müller. Het is uiterlijk een laag, sober, maar in goede verhoudingen opgetrokken gebouw. Hoewel het helaas te klein is, om alle kunstschatten der rijke verzameling tegelijkertijd te exposeeren, krijgt men toch een uitstekenden indruk van de belangrijkheid der collectie. Mevrouw H. E.. L. J. Kröller-Müller begon om streeks 1906 deze kunstverzameling bijeen te bren gen. De leidende gedachte bij het tot stand brengen dezer collectie was een overzicht te geven van de geestesrichting van onzen tijd, aan de hand van de ontwikkeling der moderne kunst van het positieve realisme van omstreeks 1860 tot de kunst van heden, over het impressionisme, het pointillisme en het cubisme heen. De belangrijkste adviseur van mevrouw Kröller, bij het samenstellen dezer collectie, was de kunst kenner en criticus H. P. Bremmer. De geheele kunstverzameling, 'n waarde van eenige millioenen guldens, werd in 1935 aan het Rijk ten geschenke aangeboden en in 1937 definitief aanvaard. Ongeveer vijftien jaar geleden begon men reeds met den bouw van 't groote museum. Een aanzienlijk deel van 't materiaal, Maulbronner zandsteen, is reeds jarenlang aanwezig. Omstandigheden maakten tot op heden de verdere uitvoering van deze plannen, ontworpen door prof. Henri van de Velde, onmo gelijk. Echter, 't plan bestaat nog en de wil om door te zetten is aanwezig. Mogen de schenkers van deze onvergelijkelijke kunstverzameling, aan wie de gemeenschap veel dank is verschuldigd, binnen niet al te langen tijd hun ideaal verwezenlijkt zien.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 5