65 Zilvervossen
voor de winnaars
t
OVOM/ILTI
Zenuwen?
Hij lacht er omf
f
van de groote
PALMOLIVE
VOSSENJACHT
27
de lading ving onmiddellijk aan en in-
tusschen kreeg de bemanning, die vrij
was van wacht, verlof 0111 een paar uur
aan wal te gaan. Dahn behoorde ook tot
de gelukkigen. Hij ging zich vlug ver-
kleeden en was een van de eersten, die
het schip verlieten. Lang voor zijn per
missie verstreken was keerde hij echter
weer aan boord terug. Hij begaf zich
regelrecht naar de brug en kapitein
Hansson was zeer verrast, toen Dahn
hem verzocht hier af te mogen monste
ren.
„Afmonsteren?" viel hij verbaasd uit.
„Waarom wil je hier plotseling van
boord, goeie vriend?"
Dahn keek hulpeloos rond. „Ik weet
wel dat ik pas in Stockholm af kan mon
steren, kapitein," mompelde hij ver
legen, „maar als u zoo goed zou willen
zijn. ik maak natuurlijk geen aan
spraak op mijn volle gage
Kapitein Hansson schudde het hoofd.
„Daar gaat het niet om ik vraag
waarom je de reis wilt onderbreken. Heb
je ruzie gehad met een van de anderen,
terwijl je aan den wal was?"
„Volstrekt niet, kapitein. Ja, waarom
ik hier wil blijven, kan ik eigenlijk niet
goed zeggen. Het bevalt me hier de
menschen de omgeving...."
Stotterend zweeg hij. Kapitein Hans
son nam hem scherp op. Dahn was niet
beschonken en de zonderlinge reden, die
hij aanvoerde om hier achter te blijven,
was dus blijkbaar ernstig bedoeld. Hij
dacht even na en plotseling ging hem een
licht op. Dahn had schipbreuk geleden
met de Vega, een Duitsch stoom
schip. Was het misschien mogelijk, dat
hij hier thuis hoorde en de stad herkend
had?
„Is Stralsund je geboortestad soms,
Dahn?" informeerde hij, zelf verrast
door die invallende gedachte.
Dahn schudde zijn hoofd. „Neen,
kapitein, ik ben hier nbg nooit geweest."
„Dus je wilt alleen maar achterblij
ven, omdat het je hier zoo goed bevalt,"
lachte Hansson. „Wel, 'n mensch zijn
zin is 'n mensch zijn leven. We zijn vlak
bij huis, anders liet ik je niet gaan. Kom
maar mee naar de kajuit, dan zal ik
de zaak voor je in orde maken. Het
spijt me eigenlijk, dat je me gaat ver
laten."
Hij meende het, maar hij wilde hem
niet terughouden. Het mysterie, dat
Dahn omgaf, zou op de Warmeland
nimmer zijn oplossing vinden en wel
licht kwam het die oplossing aan den
wal een stap naderbij.
Toen de zon dien avond onderging
heesch de Warmeland den Stock-
holmschen wimpel in den mast en voer
de haven uit. Dahn stond op de kade
en zwaaide zijn kameraden na, tot de
invallende duisternis hen aan het oog
onttrok.
Het was zonder spijt dat Dahn de
Warmeland zag vertrekken. Weliswaar
wekte de scheiding van zijn kame
raden een weemoedig gevoel, maar dat
verliet hem, toen hij naar de stad terug
keerde.
Er kwam een wonderlijke rust over
hem, een veilig gevoel van thuis zijn,
dat hij nog nooit eerder had gekend.
Hij huurde een bescheiden kamer in het
zeemanshuis en ging zuinig met zijn
geld om, hoewel hij ruim in zijn midde
len zat.
De eerste dagen dwaalde Dahn doel
loos rond, bekeek de stad en de drukte
aan de haven en mahkte wandelingen
langs het Oostzeestrand. Het laatste
deed hij het liefst. In zijn eentje aan het
strand, gezeten tuurde hij uit over de
zee, volgde de vlucht van de blanke
meeuwen en staarde droomerid naar de
heldergroene beukenbosschen van Rü-
gen, of naar de verre kim, waartegen
Hiddensee zich afteekende als een flauwe
streep.
Volhardend en ingespannen was de
strijd, dien hij met zijn troebel geheugen
aanbond. Hij dwaalde door de omgeving,
in de hoop zekere herkenningspunten
te vinden, die hem den weg zouden
wijzen naar het verborgene in zijn leven.
Zelfs liet hij zich overzetten naar Alte-
fahr en strekte zijn wandelingen dooi
de bosschen van Rügen heelemaal uit
tot aan Bergen. En inderdaad kwam het
hem soms voor, dat hij hier al eens meer
gedwaald had, hoewel hij op andere
oogenblikken overtuigd was, dat hij
veel van wat hem bekend leek in een
andere omgeving had gezien. De men
schen, de huizen, de taal en de streek,
dat alles was hem vertrouwd, maar toch
was het niet wat hij zocht. En dringen
der dan ooit te voren kwam in deze da
gen de vraag in hem op, wat die zoekge
raakte tasch bevat kon hebben, dat zijn
gedachten er telkens naar terugkeerden.
Op verrassende wijze kreeg hij een
antwoord op die vraag. Op zekeren dag
had hij zich in de nabijheid van het
strand aan den zoom van het boscli
op den bemosten bodem uitgestrekt
en tuurde naar de overdrijvende wol
ken. Plotseling, zonder eenig vooraf
gaand verschijnsel, voelde hij een ste
kende pijn in zijn hoofd. Hij had een
gevoel, alsof daarbinnen iets met geweld
vaneengereten werd en greep impulsief
naar zijn voorhoofd. En op hetzelfde
oogenblik viel hem een gedachte in, di«
hij luid onder woorden bracht. „Boek.
dagboek," stamelden zijn lippen. Tege
lijk wist hij intuïtief zeker, dat in de
zoekgeraakte tasch een dagboek gezeten
had en dat dit dagboek de oplossing be
vatte van alle geheimzinnige raadsels,
waarin hij zich verstrikt voelde.
Toen Dahn langs het strand naar de
stad terugkeerde, was hij vervuld van
teleurstelling en onrust. Het antwoord
op de vraag, die hem zoo lang gepijnigd
had, maakte hem niets wijzer. Zijn
mysterieus verleden bleef een gesloten
boek en het scheen hem toe, dat alleen
een wonder het vermocht te openen.
In verdrietige gedachten verdiept
naderde hij de haven. Er stond een dich
te menschenmenigte samengepakt, 'be
staande uit visschers en zeelieden, ha
venarbeiders, en een groepje dames en
heeren uit de betere kringen. Dahn zag
terstond waarvoor ze samengekomen
warenaan boord van de Cajus, een
tweemaster, waarnaar hij reeds vaak
had staan kijken, werd zejlexercitie ge
houden. Het schip zou overmorgen
voor de eerste maal na langen tijd uit
varen en was daarom van de kiel tot
aan het topje van den mast opgeknapt
en opnieuw geschilderd. Dahn voegde
zich bij de menigte en bleef het onge
wone schouwspel belangstellend gade
slaan.
Kapitein Peetz, de gezagvoerder van
de Cajus, stond op de brug en gaf óp
luiden toon zijn commando's. De be
manning bestond voor het grootste deel
uit jongelui, die pas van de zeevaart
school kwamen. Zij droegen geen truien,
doch witte kielen en matrozenmutsen
en voerden vlug en zonder falen de be
velen uit. Zij waren trotsch op hun eer
ste schip en zagen ongeduldig den das
van de uitvaart tegemoet.
Aan den havenkant, dicht in Dahn's
nabijheid, stond een jonge vrouw in ge
zelschap van een heer. Het was Raune
Holk, vergezeld van den havenmeester
van Stralsund.
„Wel, mevrouw, ik geloof niet dat u
spijt van uw besluit zult hebben," zei
de havenmeester. „De Cajus is een flink
schip en het is te betreuren, dat het niet
eerder in de vaart is gebracht."
Wordt vervolgd.
U kunt zoo n prachtige zilvervos
winnen. Aarzel niet, doe mee
Dit is alles wat U te doen heeft:
1. Maak slechts deze zin af:
Ik geef de voorkeur aan PaImolwe zeep.
omdat(maximum dertig woorden).
Gebruik Uw eigen woorden.
Haal bij Uw winkelier 5 stukken
Palmolive zeep van I2V2 cent. U ont-
vangt van hem een inschrijfformulier.
3. Stuur het ingevulde formulier aan
Palmolive, Postbus 635, Amsterdam C.,
met 5 zwarte Palmolive-bandjes.
4. Elke inzender, die een postzegel
van 10 cent bijvoegt, ontvangt het prach
tige in kleuren gedrukte ,,Uitknipboek
van de Vijfling Dionne", nieuwe
uitgave (waarde 25 cent).
IEDERE WEEK 30 GROOTE PRIJZEN
ELKE DAGeen prachtige ziL
vervos (of honderd gulden).
Een BURGERS E.N.R. rijwiel
models.K.met origineeleTorpedo-
remnaaf, jasbeschermer, electr.
verlichting voor- en achter en
contrêlelicht. Waarde f 60.- of
f45.- in contanten).
Vier autopeds model 1938 met
ballonbanden.
Den geheelen dag werkt hij ingespannen en
de zorgen worden hem niet gespaard! Maar
toch geen spoor van nervositeit, humeurig
heid of gejaagdheidHoe hij er zoo uitstekend
in slaagt zijn geestelijk en lichamelijk even
wicht te behouden?
's Morgens en 's avonds gebruikt hij een
smakelijken kop Ovo. De gewone dagelijksche
voeding kan geen gelijken tred houden met
de hooge eischen. die het moderne leven aan
ons stelt. Ovomaltine bevat in licht verteer
baren vorm alle bestanddeelen, die het zenuw
gestel versterken en U lichamelijk fit doen
voelen.
Ga een tijdje Ovo gebruiken! Het beste ad
vies. dat wij U in dezen tijd kunnen geven
levenskracht
Bij apothekers en drogisten in busjt» vgn 60 tent of j
