ran Halitran DE JUBILEUM C A AT ATE D.I9. V. HUIDAANDOENINGEN fen goed middel tegen huiduitslag GENEESMIDDEL TEGEN jeef Het fta£ctean, 31 floor Atlri ran Witzenburg Hij was in het zuiden van liet land geboren, liad het laatst in 't oos ten gewoond en wi 1de nu in het westen met een rijwielhandel zijn geluk beproeven. Dit waren zoo ongeveer de bliksem flitsachtige mededeelingen die de leden van de zangvereeniging Apollo opvin gen, toen hun voorzitter, op de gewone wekelijksche repetitie, het nieuwe lid Gerard Schenk aan hen voorstelde, üe anders nog al critisch aangelegde dames van het gemengde koor zagen bepaald niets bijzonders aan hem, want er werd niet gelachen of gebabbeld. Eigenlijk werd nauwelijks eenige aandacht aan de nieuwe aanwinst geschonken. Terwijl de voorzitter hem introdu ceerde, vroeg Gerard zich af, hoe hij er eigenlijk toe had kunnen komen om zich als lid van deze zangvereeniging te laten inschrijven. Het was voor 't eerst in zijn leven, dat hij met de edele zangkunst in aanraking kwam. Hij kende geen noot, al was zij zoo groot als een meloen. Zijn stem was zelfs allesbehalve fraai te noemen. En toch stond hij hier. Gerard Wist wel, waar de oorzaak lag. Het was de schuld van het zwartgelokte meisje met de blauwe oogen. Zij had hem enkele dagen na zijn vestiging in de nieuwe woonplaats een lot verkocht ten bate van de berooide kas der gemengde zangvereeniging Apollo. Hij had het lot gekocht en daarmede een niet meer te verjagen beeld van het verkoopstertje behouden. Donker haar en lichtblauwe oogen, die combinatie zag je niet alle dagen. Het gaf aan het meisje een meer dan gewone charme. Het riep gedachten op aan speelsche uren in het zuiden en aan avonturen beleefd in het oosten. Dit zoo charmante kind scheen hem een soort combinatie van die genoegens te kunnen verschaffen. Gerard had haar niet meer kunnen vergeten. Steelsch informeerde hij naar de vereeniging, waarvan zij hem 'n lot verkocht had. Zoodra hij 't secretariaat wist, schreef hij een brief en ontving een dag later den voorzitter. De zaak kwam spoedig voor elkander. De eerstvolgende repetitie reeds zou Gerard Schenk zijn intrede doen bij de gemengde zang vereeniging Apollo. Zoo was het gegaan. Spontaan en on bezonnen. En nu hij zich als lid tusschen de hem volkomen onbekende menschen zag staan, verwenschte hij het moment waarop hij aan dien dwazen impuls gehoor gegeven had. Vooral, toen zijn spiedend oog wel donkere haren en blauwe oogen ontdekte, maar niet in de combinatie zooals zij zich voor het eerst aan hem vertoond hadden. Was dat bewuste meisje misschien niet eens lid? Had zij wellicht slechts voor ver- poozing haar diensten als verkoopster aangeboden? Zoo ondoordacht was hij te werk gegaan, dat hij niet eens be hoorlijk daarnaar geïnformeerd had. Gelukkig kreeg hij daaromtrent bijna op hetzelfde oogenblik zekerheid. Want de deur van het repetitielokaal werd opengeworpen en het meisje, waarvoor Gerard zich als lid had laten inschrijven, kwam haastig binnen. Zij zwaaide hoed en mantel op een der ledige stoelen en viel onmiddellijk in handen van den voorzitter. Op de gebruikelijke wijze stelde hij haar aan den nieuweling voor. Zoo zag Gerard het meisje, dat Truus Verhagen bleek te heeten, opnieuw voor zich. Haar blauwe oogen, guitig lachend, keken hem aan. Haar donkere haren glansden als zijde onder het licht van de electrische lampen. Hij hoorde haar stem en voelde haar hand in de zijne. Op dat oogenblik wist hij er goed aan ge daan te hebben lid van Apollo te worden. Want haar nabijheid gaf hem dat, wat zijn ziel reeds geruimen tijd ontbeerde, maar waarvoor hij nog geen naam had weten te vinden. Overdag hield Gerard zich bezig met het verkoopen en repareeren van rij wielen. 's Avonds dwaalde hij rondom het huis, waarin hij wist, dat Truus Ver hagen woonde en 's nachts droomde hij van donkere haren en blauwe oogen. Het was nu niet bepaald een vreemde ervaring van onzen jongeman. In soort gelijke situaties waren de gevolgen echter van voorbijgaanden aard geweest. Het bleef meestal bij een avondwande ling, een bioscoop of lunchroom en tot slot een scène, die aan de idylle 'n einde maakte. De ontmoeting met Truus Verhagen scheen ernstiger gevolgen te hebben. Hef leek anders dan de vorige keerenWas di t misschien de liefde waarover de dichters mijmerden en waarvan de schrijvers vertelden in hun verhalen? Het zou kunnen zijn. De liefde had dan eenige overeenkomst met koorts. Zij maakte je warm en koud tegelijk. Bezorgde je een onverklaarbaren afkeer van stilzitten. Zij dreef je naar buiten en deed je de maan en de sterren beminnen; riep een voorkeur wakker voor oude liedjes en prijscouranten van damesartikelen. Zij maakte je ziek en gezond tegelijk. Het gelukkigste voelde Gerard zich op de wekelijksche repetitie. Dan stond Truus dicht bij hem, omdat zij sopraan zong en hij tenor. Op deze oogenblikkeu had hij het meisje als een moderm ridder kunnen schaken en meevoeren naar buiten, naar den hoogen dijk, waai de wind breeduit over de vlakke polders woei. In de weinige minuten van weke lijksc.h samenzijn leek het. Gerard een onuitputtelijk genot, haar in zijn-armen te nemen en haar te zeggen, hoeveel hij van het leven verwachtte, hoeveel geluk hij las in haar blauwe oogen en hoeveel poëzie hij vond in haar donkere modern gekapte haren. Bij zijn vroegere amoureuze avon turen was Gerard altijd met een zekere voortvarendheid opgetreden. Tegenover Truus voelde hij zich schuchter. Hij kon haar niet anders dan op een afstand en uit de verte bewonderen. Was het de vrees, dat de glans, dien zijn droomen om haar heen geweven hadden, zou ver- bleeken, zoodra hij haar dichter naderde, die hem van verdere stappen afhield? De eenige weelde, welke hij zich veroor loofde, was haar tlpuis brengen na afloop van de zangrepetitie. Zij spraken gedu rende de korte wandelingen over alles en nog wat, inaar nimmer over ernstige dingen. En als hij bij het afscheid nemen haar hand in de zijne voelde rusten, kreeg Gerard de neiging zich eerbiedig te buigen om te erkennen dat hij haar gaarne alles wilde schenken wat zij maai van hem verlangen zou. S/of op blz. 34 Weest niet langer een prooi van de ondragelijke last en de folterende jeuk, wanneer een eenvoudig middel uitkomst kan brengen. Een paar drupels van de heldere vloeistof D.D.D. op «Ie pijnlijke plek en de jeuk l»edaart onmiddellijk, de aandrang tot krablten verdwijnt. Denkt U eens in, weer rustig te kunnen slapen en 's morgens verkwikt aan den arbeid ie kunnen gaan. Het D.D.D.-Reeept van Dr. D. Dennis wordt sinds vele jaren met succes aangewend tegen Eczeem, Open Beenen, Zweren, Puistjes en andere huidaandoeningen. Flacons a 75 cent, f 1.50 en f 2.50 bij A pot bekers en Drogisten. Opzienbarende Wetenschappelijke Ontdekking 60 maal sterker en 100 maal gemakkelijker in te nemen i dan levertraan. Ïn den zomer kunnen Uw kinderen volop pro- fiteeren van de zon. Haar krachtige stralen helpen mede aan den bouw van een sterk beenderstelsel, een ferm gebit, een gezond, flink lichaam. In den zomer vormen de zonnestralen vitaminen in fruit, groenten en in andere voedings middelen. alsmede in het lichaam zelf. De medische wetenschap heeft vastgesteld, dat de vitaminen A en D onmisbaar zijn voor de ontwikkeling en het behoud van de levenskracht. Maar in herfst en winter kunnen de ultraviolette stralen van de zon nauwelijks door de grauwe atmosfeer heendringen en de vorming van vitaminen houdt op. Dan staan Uw kinderen bloot aan ziekten en verkoudheden, bronchitis, Engelsche ziekte, griep, besmettelijke ziekten, bedreigen een lichaam met te weinig weerstand, vooral dat van kinderen. Maak Uw kind sterk, bescherm het tegen verkoudheden in dezen guren tijd. Geef het Halitran, de gouden, goedsmakende olie uit de lever van heilbot, 60 maal sterker en 100 maal gemakkelijker in te nemen dan levertraan. Halitran bevat een grooten rijkdom aan uitsluitend natuurlijke vitaminen A en D. Vitamine A bevordert den groei en geeft aan het lichaam het noodige weerstandsvermogen tegen ziekten. Mv1cM-Aeef£vi&mute*L hoo<£cai zegt de dokter Halitran wordt in genomen op een schijfje sinaasap pel, in melk, op suiker of brood. Vitamine D is onmisbaar voor de vorming van een krachtig been derstelsel, sterke tanden en kiezen en ter voorkoming van Engelsche ziekte, De Eskimo's, die welhaast het geheele jaar van de zon verstoken zijn, hebben bij instinct gevonden, wat hen beschermt tegen ziekten, hen gezond houdt en weerstand geeft tegen ziekten en den krachtigen groei van hun kinderen verzekert. Zij nemen n.l. de olie in uit de levers van zekere visschen. De geheimzin nige substanties, waaraan de olie haar kracht dankt, zijn door de geleerden geïdentificeerd als vitaminen A en D. Flacon voor OT een maand I.AJ In alle Apotnek en drogisterijen. Uw kind komt aan door

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 31