I GRIJS HAAR mm P Chlorodont j De jubileuvncanfate Jong geleerd... 1? 4mni,soUfC leW 34 m Slot van biz. 31 Geef Uw kinderen hel goede voor beeld! Laat ze ook 's morgens en 's avonds de tanden borstelen met Chlorodont! Een zeldzaam frisch smakende tandpasta, die den na tuurlijken, parelblanken glans van Uw tanden weer naar voren brengt! Een slecht gebit heeft grooten invloed op jj de algeheele gezondheid! Chlorodont Tandpasta verwijdert grondig voed- selresten, aanslag enz. zonder dat P hiervoor scherpe of schurende be- N standdeelen worden gebruikt. Begin E morgen of liefst vandaag nog met 3 -Chlorodont Tandpasta en zie zelf na E korten tijd de resultaten! j! CtA^cijCt/i tfjc jj De moderne afdoende methode Een enkele aangename behandeling met INECTO-RAPID geeft grijs of ver kleurd haar volkomen de natuurlijke kleur terug. De hernieuwde kleur kan van de oor spronkelijke niet onderscheiden wor den. De met INECTO-RAPID verkregen kleur is absoluut houdbaar bij het wasschen en borstelen. Uw permanent wordt door INECTO-RAPID niet aan getast. Het is dan ook niet te ver wonderen dat INECTO-RAPID het meest populaire middel ter wereld is tegen grijsheid. Verkrijgbaar bij alle goede kappers, drogisten enz. Vraagt hen om inlich tingen of schrijft om gratis prospectus bij Firma A. Maas (A. G. J. Linden- kamp Succ.) O.Z. Voorburgwal 239- 241, Amsterdam. Let op de origineele blauwgouden verpakking. Dat hij dit niet deed en normaal af scheid nam, vond ten slotte zijn oorzaak in een zeer prozaïsch feit. Want de rijwielhandel liep in Heerenhuizen niet zooals hij gehoopt had. Er was te veel concurrentie, zoodat een week van hard werken nauwelijks voldoende voor zijn eigen onderhoud opleverde. Onder die omstandigheden kon en mocht hij er niet aan denken den last van een vrouw op zijn hals te halen. De vrouw, die hij zou vragen het leven met hem te deelen, moest geen zorgen leeren kennen; kun nen krijgen wat haar hart hegeerde. Moest zich kunnen omringen met al de genoegens, die het moderne leven schen ken kon. Dit besluit nam nog vastere vormen aan, toen hij van een der leden van Apol lo vernam, dat Truus omgang gehad had met 'n jongeman van goeden huize. Die omgang was vrij plotseling verbroken. „Al lang?" vroeg Gerard, die zich niet erg plezierig gevoelde bjj dat bericht. „Twee jaar geleden." „En de reden?" „Mén beweert, omdat hij, ondanks zijn goede afkomst, weinig vooruitzich ten had." Dit bericht schokte Gerard meer dan hij wel wilde erkennen. Het ontnam aan de glorie, die hij rondom Truus geweven had, iets van haar gloed. In zijn gedachten beschuldigde hij haar, zakelijk in de liefde te zijn. Maar op hetzelfde oogenblik nam hij die beschul diging weer terug. Had hij niet om de zelfde redenen tot nu toe verzuimd i Truus zijn liefde te bekennen Hij pro- I beerde de misdaad, in gedachten aan haar gepleegd, goed te maken door haar standpunt te verdedigen. Het was een verstandige vrouw, door ruiterlijk te erkennen, dat zij zónder zekere bestaans mogelijkheden geen verbintenis wensch- te. Een vrouw was immers alleen geboren om lief te hebben en te genieten van alles wat de man haar schonk Zorgen maakten een vrouw vroeg oud. Neen, Truus trof geen blaam. Zij had er goed aan gedaan deze verloving te verbreken. Doch niet zonder bitterheid stelde Gerard Schenk vast, dat hij juist door die verstandige levensopvatting op een afstand diende te blijven van wat zijn hart het sterkst begeerde naar zich toe te halen. Truus Verhagen was niet onbekend gebleven met de gevoelens, die de jonge man haar toedroeg. In het begin had het haar een beetje wrevelig gestemd. Maar van lieverlee begon zij te begrijpen, dat een meer dan gewone opwelling Gerard dreef tot zijn bijzondere attenties. Daarom aanvaardde zij ze en dacht er niet aan hem terug te wijzen. Alleen wist zij, dat zij hem niet kon toestaan verder te komen. Haar eerste ervaring, nu twee jaar geleden, was daarvoor té bitter geweest. Met geheel haar hart had zij zich gegeven aan den man, die beweerde haar lief te hebben, 't Waren moeilijke dagen geweest, tóen zij ontdekte, dat zijn bewering een leugen was. Niet. nogmaals wilde zij een dergelijk risico loopen. Al moest zij toegeven, dat Gerard iets anders in zijn oogen droeg dan haar vroegere verloofde. Zijn bescheidenheid en schuchterheid gaven haar een gevoel van rust, zoodra hij in haar nabijheid was. Misschien kon het later. Als de wond geheeld was en de laster iets van zijn kracht verloren had. Toch was zij vol doende vrouw om het prettig te vinden, dat er iemand haar begeerde. Zij pro beerde dan ook zoo vriendelijk mogelijk te zijn. Ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum van H.M. de Koningin zouden de gezamenlijke plaatselijke zangvor- eenigingen een jubileumcantate zingen op het marktplein. Ook do zaugVereeni- ging Apollo stond den halven repetitie avond af oin deze cantate intestudeeren. Het lied vertelde van een jonge koningin, in een sprookjesrijtuig ter bruiloft rijdend. Zoowel de muziek als de tekst bezaten het vermogen deze oude idylle tot nieuw leven te wekken. De eerste regels van het lied, dat in gestudeerd moest worden om op den nationalen feestdag gezongen te worden, kon Truus, na ze eenmaal gehoord te hebben, niet meer vergeten. Den gan- schen dag moest zij zingenReed Wilhel- mina als een sprookjesbruid, nog jonge koninginne ter bruiloft uit. Het was over deze regels, dat Gerard en Truus samen spraken, toen zij na een geslaagde repetitie huiswaarts keerden. „Het moet voor een jonge vrouw een moeilijke beslissing geweest zijn om met zulk een zwaTe taak op de schouders in het huwelijksbootje te stappen," meende Gerard, terwijl hij naast haar voort stapte. „Misschien. Onze koningin schijnt als meisje gevoeld te hebben dat g( vrouw, en zeker geen vorstin, alleen op de wereld gekomen is om 'n gemakkelijk leven te leiden," antwoordde Geertruida op Gerard's woorden. „Een vorstin niet, neen. Maar de doorsnee-vrouw heeft toch, denk ik, gaarne een wat gemakkelijk leven." „Zeker. Het is de vraag maar, of dit de ideale vrouw is. Hebt u niet een beetje te weinig verwachtingen van ons vrouwen, mijnheer Schenk?" Haar stem klonk lichtelijk spottend. Het ergerde haar, dat Gerard haar sekse niet hooger taxeerde. „Hm! Neem bijvoorbeeld een man, dii een levensgezellin gekozen heeft. Is het niet zijn plicht zijn vrouw zoo rijkehjk mogelijk in het goede der aarde te laten deelen?" vroeg Gerard weer, benieuwd naar wat zij zou antwoorden. „Alsof een man dat altijd kan. Hoe veel huwelijken beginnen er niet onder de meest rooskleurige omstandigheden? En hoe vaak komt het niet voor, dat heel spoedig donkere wolken dien roos- kleurigen hemel bedekken 1" „Toegegeven. Maar werden er daar door niet duizenden dood-ongelukkig?'' „Niet allen. De beste van ons vrouwen hebben getoond, dat zij zoowel voor- al- tegenspoed Wisten te dragen. Zie een- naar vandaag. Duizenden vrouwen, wier mannen werkloos zijn, vechten al- heldinnen om het hoofd boven water te houden." Gerard zweeg. Hij wist niet, wat hij op deze woorden moest antwoorden. Zij verrasten hem volkomen. Welk een nobele opvatting had Truus van de taak die de meeste vrouwen te vervullen krijgen. En toch had zij haar verloving verbroken, omdat zij niet den moed had op betere omstandigheden te wachten. Zij nainen ietwat verstrooid afscheid en het duurde lang, eer Gerard den slaap kon vatten. Hij moest steeds aan haai woorden denken. Had zij misschien om een andere reden haar verloving ver broken? Dat moest hij weten. Hij be hoefde juist 'n vrouw zooals zij meende, dat een vrouw moest zijn. Gerard wist heel goed, dat het ontbreken van een controleerende vrouwenhand de ontwik keling van zijn zaak belemmerde. Nu moest hij aan vreemden overlaten, wai alleen een belanghebbende goed kon verrichten. Indien hij naast zich een 11 pS-BJUMJBUll delta Casa 1 SsmeaattaaSs? rf». MumiAaiÜ r»ai 4 \t k x*ïu

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 34