Welk imtument bezit
88N
(^eXurrvcC
GRATIS PROEF
hem zacht. Glanzend rees ieder haar.
,,'t Is een pracht!" bromde Chef Dan.
„Ilm zal wel een rood haartje door
heen loopen hier of daar: Hoe kom je er
aan?"
„Ingeruild voor mijn dochter."
De Griek glimlachte. „Geen slechte
ruil!" Hij keek den Indiaan sluw aan.
„Hoeveel moet je er voor hebben?"
„Ik doe 't voor zevenhonderd dollar."
„Da's veel voor één pels, Chef."
De Chef hield voet bij stuk.
„Zevenhonderd en nu je afdingt, wil
ik er twee kisten rum hij hebben!"
De Griek lachte spijtig.
Zoo kwam de pels in 't bezit van Nic,
den Griekzoo werd er weer een schakel
gesmeed aan de keten der omstandig
heden. In 't, voorjaar hoorde hij, dat
Chef gestorven was aan de twee kisten
rum, die na 't vertrek der bereden po
litie waren aangekomen.
In Vancouver keek Levinski over zijn
bureau heen naar Nic, zijn compagnon,
en hij maakte een ontevreden geluid.
„Jij neemt 't makkelijk op," mop
perde hij. „Die kerel vilt ons, en jij lacht
maar."
„Er zit niets anders op, Vinny. Als je
iets bereiken wilt in de wereld, moet je
er voor betalen. Le Belle moet toch ook
leven, al is hij minister? Le Belle hoeft
maar één woord te spreken, en we heb
ben die concessie, om handel te drijven
onder de Eskimo's. Is dat wat waard of
niet?"
„Als 't dan moet," zei Levinski zuch
tend. „Wat kan die knaap kosten?"
„Dat weet ik eigenlijk niet, maar ik
heb een idee. Hij is getrouwd, en een
vrouw is graag mooi. Als we hem dien
zilverkruis-pels eens stuurden, dien we
in de kast hebben hangen?"
Wie wel eens een schildpad den boeg
van een schip heeft zien rondhuppelen
kan zich een vrij goed beeld vormen van
het voorkomen van den Canadeeschen
minister Horace Le Belle. Hij was dik,
glad en beweeglijk. Menig schandaaltje
had hem belaagd, maar door zijn sluw
heid had hij maar zelden een veer hoeven
laten.
Toen het aangeteekeude pakket met
den zeldzamen zilvervos hem bereikte,
was hij in Londen, om aan een feest en
een conferentie luister bij te zetten. Er
zat in het pakje een kaartje met enkel
de namen van Levinski en zijn compag
non er op. Le Belle vatte onmiddellijk
de waarde van het geschenk, en hij be
greep ook, wat de gevers er mee wilden
bereiken.
Hij liet den pels zachtjes zwaaien,
om zijn glanzende schoonheid te be
wonderen. Hij kon hem niet aan zijn
vrouw geven die zat in Ottawa.
Trouwens. zijn vrouw had bont ge
noeg. Misschien kon hij dit prachtige
stuk beter gebruiken, oin iemand anders
naar zijn hand te zetten.
Want hij had iemand noodig, een tus-
schenpersoon, die zeker document aan
nam van zeker jongmensch, een secre
taris van een invloedrijk Yankee. Dat
jonge menscli had hij vrij aardig onder
den duim, maar hij wou het document
niet zélf in ontvangst nemen. Men
moest hem niets na kunnen wijzen later!
Er werd geklopt de typiste, die hij
van een bureau gehuurd had, kwam
binnen.
„Ah, goeden morgen, juffrouw Riley.
We zullen direct aan 't werk gaan. Er
is een groote post."
Hij ging naar de tafel, waarop de post
lag, en greep den zilvervos.
„O ja kijkt u eens, juffrouw Riley -
dit velletje heb ik gekocht, oin een
stakker een pleizier te doen - maar
ik weet er hier niet goed weg mee. Mag
ik hem u aanbieden?"
Juffrouw Riley keek verbaasd en
wantrouwig.
„U kunt hem gerust aannemen,"
zei Le Belle vaderlijk. „Er zit heusch
niets achter."
Het meisje keek vóór zich, zei niets.
„U neemt dat bontje om twaalf uur
maar mee," zei Le Belle. „En zullen we
nu maar eens aan 't werk gaan?"
Hij las brieven en dicteerde antwoor
den, die zij stenografisch opnam en ver
volgens op de schrijfmachine uitwerkte.
Even vóór twaalf kon zij hem het sta
peltje brieven ter onderteekening voor
leggen.
„Zoo," zei de minister. „U kunt van
middag wel weg blij ven - ik heb vandaag
niets meer."
„Dank u," zei juffrouw Riley, den
zilvervos weer netjes inpakkend.
„Alleen had ik graag, dat u om drie
uur zorgde, dat u bij den Triomfboog
bent," vervolgde Le Belle. „Doet u dien
vos om, met een witte anjer er op. Er zal
een meneer naar u toekomen, en die zal
u een envelop geven. Ik had graag, dat
u die mee naar huis nam, want ik bén
er vanmiddag niet, en dat u hem
morgenochtend meebracht."
„Ja, meneer," zei juffrouw Riley.
„Hebt u 't goed verstaan?" hernam Le
Belle. „Drie uur u loopt maar óm
den Triomfboog heen. Een groote, gele
envelop die u wel voor me bewaart
tot morgenochtend."
Zij ging, met den zilvervos. Dien had
zij gekregen zonder dat er iets achter
zat. Maar die boodschap met die gele
envelopdie zat er dan toch wél
achter!
Het meisje begreep niet, waarom het
aanpakken en bewaren van zoo'n
envelop den man zoo'n duur cadeau
waard kon zijn; maar dat hij er enkel
voordeel voor zichzelf, dus nadeel voor
haar mee zocht, was wel heel duidelijk.
En zij nam zich onmiddellijk voor: zij
ging die gele envelop niét halen.
Zij hield den heer Le Belle aan zijn
woord: zij beschouwde dien zilvervos als
een cadeau, waar niets achter zat!
Drie boodschappen ging zij doen.
Eerst naar een bontwinkel in de Bond
Street; toen naar het bureau, dat haar
bij den Canadees had geplaatst; eindelijk
naar een reisbureau. Om twee uur stond
zij op het station op een trein te wachten
met haar heele bezit bij zich.
Dick Carleon stond, met een telegram
in de hand, te wachten op den trein. Het
was een maand nadat hij het lichaam van
zijn ouden vriend Red stijf bevroren in
de sneeuw had gevonden.
De trein naderde piepend en knarsend
en er stapte een meisje uit met een dikken
wollen mantel aan. Zij rende naar Dick
toe en viel hem om den hals, onver
schillig voor de inenschen, die keken.
„Eindelijk bij je, lieveling," zei ze met
een verstikte stem.
„Ik kan 't haast niet gelooven!" zei
Dick. „Je kunt vannacht bij den rechter
logeeren, heb ik afgesproken en
morgen kunnen we bij hem thuis
trouwen!"
„Prachtig!" zei het meisje.
Zij~waren beiden gelukkig. Dick prees
den edelmoedigen patroon, die haar
zóó'n ruim salaris had gegeven, dat zij
de reiskosten bijeen had kunnen sparen.
Het speet hem alleen, zei hij, dat hij haar
't huwelijkscadeau niet kon geven, dat
hij op 't oog had gehad.
„Doet er toch niets toe?" zei Dorothy.
„Als we elkaar maar hebben. Maar ik
ben benieuwd, wat 't was."
„Een zilvervos. Die zijn verschrikkelijk
zeldzaam, zie je?"
„O ja?" zei Dorothy zacht.
Toen was er stilte, alleen verbroken
door den ritselenden gang van de hon
den en het rinkelen der sledebellen.
MARTINI
C
Is er iets heerlijkers te bedenker dan goed
een instrument te kunnen bespelen Welnu,
dat kunt U thans in 3 maanden met zeer
geringe kosten leeren, ook al hebt U het
voorheen meerdere malen vruchteloos ge
probeerd.
De nieuwe methode van muziekonderricht
,Klavarskribo" heeft alle hinderpalen voor
U uit den weg geruimd. U is thans zeker
van Uw succes. Probeer het maar zelf met een
welke wij U gaarne zonder eenige verplich
ting Uwerzijds toezenden. Deze proef bevat
tevens alle inlichtingen en een uitgebreide
attestenlijst van gebruikers, waaronder vele
vooruitstrevende musici. Leest, hoe groote
mannen als Hindemith. Schönberg, enz. de
grondslagen van de Klavar-methode ver
dedigen
TienduizendSh werden door de Klavar-
methode reeds goede spelers en honderden
leeraren en muziekscholen gingen er reeds
toe over deze methode eveneens toe te
passen bij him onderricht. (Vraagt ons
adressen.)
Schriftelijke cursussen piano of harmo
nium ƒ5.totaal. Accordeon 2.75; Man
doline of mandoline-banjo 2.Blokfluit
f 2.50 (met medelevering van een fluit
f 5.50)Geen bijkomende kosten.
De lange winteravonden zijn de beste tijd
om met muziek te beginnen. Vraagt than?
een gratis proef met nevenstaanden bon. of
per briefkaart, en volgende week speelt U
reeds eenvoudige melodieën.
INST. KLAVARSKRIBO - Slikkerveer P. 1038
(bij Rotterdam).
Duizenden attesten liggen voor iedereen
ter Inzage, als bijvoorbeeld
„Ik speel nu na ca. 3 maanden alles vlot van
het blad, onder meer ook schlagers en ouvertures.
Mijn welgemeende hulde voor dit systeem."
Uit attest No. 266S van den heer J K te
Zaandam, enz., enz., enz.
voor gratis proef, geheel vrijblij
vend. Opzenden als drukwerk, ge
frankeerd met cent aan Inst
Klavarskribo. Slikkerveer. P. 1030
(bij Rotterdam)
Wegknippen wat U niet wenscht.
Niet doorhalen, want dan moet
met 5 cent gefrankeerd worden.
Gratis
proef
orgel
Gratis- j Gratis Gratis proef
proef proef mandoline of
accordeon I blokfluit mand.-banjo
