mm
opvoeringsrechten voor de werken van den beroemden componist.
En al is dan ook de laatste noot gezongen, al is het scherm voor het
laatst gezakt, de bewoners van deze stichting hebben hun herinne
ringen, het verleden, waarin zij nog altijd leven, de dagen van
vroeger, en in hun gedachten staan zij nog altijd op het tooneel,
dat hun zoo lief was, dat hun eigenlijke leven was.
Portret van Verdi in de eerezaal
van de Casa di riposo per musieisti.
Giulia Grob voor veertig jaar als Eurudica in de
opera „Orpheus"
Herinneringen uit vroeger tijd.
Links Nina Piontelli, één der
mooiste operazangeressen van
haar tijd, vooral beroemd als
Ma rum, rechts Giulia Grob,
in het begin dezer eeuw be
kend als Eurudica in de
eusvan Gluck.
altijd voldoende om leerlingen te trekken. In Milaan
immers zijn tweeduizend leeraren en leeraressen.
Maar in Italië is de onbemiddelde, ouder wordende
kunstenaar dan nog niet aan de armoede prijsgegeven.
Tweehonderd tooneelartisten vinden een onderkomen in de „Casa di riposo per
musieisti", het rusthuis voor musici, kortweg „Casa Verdi" genaamd, omdat Verdi
dit tehuis gesticht heeft en de kosten er van bestreden worden door de
Nina Piontelli, veertig jaar geleden.
