DRUIPSTEEN
GROTTEN
IN
THÜRINGEN
SPEL VAN KLEUR,
LICHT EN
WATER
Onderaardsche rivieren kunnen in het
kalkgebergte allerlei grillige gangen
en holen boren. Sommige dezer gan
gen vallen op door hun lengte, zoo
als de Mammoothcave in Kentucky,
48 km.; de Adelsbergergrot, 23 km.;
de Han-sur-Lesse, 5 km.; andere
daarentegen munten uit door hun
kleurenweelde of hun rijkdom aan
druipsteenen. Dit is het geval met de
in 1910 ontdekte Feeëngrotten
Thüringen, aan de Saaie.
Door liet neerslaan van caleiet, opgelost in neerval
lende druppels, lean op den bodem van een grot een
serie steenen hegels ontstaan. Dit zijn stalagmieten.
Blijven die hegels hangen aan de zoldering, dan
noemt men ze stalactieten. Sommige dezer hegéls
hunnen, zooals onze foto duidelijk te zien geeft, een
lengte bereiken van enkele meters.
De Blauwe Grot van Capri heeft haar beroemde kleur te danken aan de weerkaatsing der
zonnestralen. Deze grotten aan de Saaie hebben de zon echter niet noodig. De kleur zit. in
het gesteente en in het water zélf. De weerspiegeling der wanden en transparante kegels in
het kleine meertje in de grotten moet een fantastisch rnooien aanblik, opleveren.
Een onderaardsche elect,rische lichtinstallatie stelt
de exploitanten der grotten in staat het kleureffect
van kegels, wanden en waterpartijen nog te verhoo-
gen, waardoor zelfs de meest afgelegen hoekjes dezer
grotten een inderdaad feërieken aanblik krijgen.
Eigenaardige vorm van een veldje
stalagmieten. De bevolking, die
altijd over een ruime dosis fan
tasie beschikt, heeft het den naam
gegeven van schaakbord.