DRUIPSTEEN GROTTEN IN THÜRINGEN SPEL VAN KLEUR, LICHT EN WATER Onderaardsche rivieren kunnen in het kalkgebergte allerlei grillige gangen en holen boren. Sommige dezer gan gen vallen op door hun lengte, zoo als de Mammoothcave in Kentucky, 48 km.; de Adelsbergergrot, 23 km.; de Han-sur-Lesse, 5 km.; andere daarentegen munten uit door hun kleurenweelde of hun rijkdom aan druipsteenen. Dit is het geval met de in 1910 ontdekte Feeëngrotten Thüringen, aan de Saaie. Door liet neerslaan van caleiet, opgelost in neerval lende druppels, lean op den bodem van een grot een serie steenen hegels ontstaan. Dit zijn stalagmieten. Blijven die hegels hangen aan de zoldering, dan noemt men ze stalactieten. Sommige dezer hegéls hunnen, zooals onze foto duidelijk te zien geeft, een lengte bereiken van enkele meters. De Blauwe Grot van Capri heeft haar beroemde kleur te danken aan de weerkaatsing der zonnestralen. Deze grotten aan de Saaie hebben de zon echter niet noodig. De kleur zit. in het gesteente en in het water zélf. De weerspiegeling der wanden en transparante kegels in het kleine meertje in de grotten moet een fantastisch rnooien aanblik, opleveren. Een onderaardsche elect,rische lichtinstallatie stelt de exploitanten der grotten in staat het kleureffect van kegels, wanden en waterpartijen nog te verhoo- gen, waardoor zelfs de meest afgelegen hoekjes dezer grotten een inderdaad feërieken aanblik krijgen. Eigenaardige vorm van een veldje stalagmieten. De bevolking, die altijd over een ruime dosis fan tasie beschikt, heeft het den naam gegeven van schaakbord.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 9