ffl GEBRUIK PEPSODENT 1RIUM helpt millioenen in den strijd tegen doffe, verkleurde tanden! de tandpasta met IRIUM 15 bewoners van die quasi.deftige stads wijk en bakte Koos Barends zijn brood en ging er twee-, of drie-, of soms vijfmaal per week met zijn city bag op uit, waarin zijn vermomming zat. Toen stierf oom Jochem. Heel plot seling twee dagen na zijn zeventigsten verjaardag. Vrijdags was bij jarig ge weest en hij had zooals elk jaar de heele familie op bezoek gehad in zijn beschei den pension. Hij had dure cadeaux ge kregen uit een goedkoopen bazar, zooals hij ze eveneens elk jaar had gehad. Bij het afscheid Vrijdagsavonds had de familie met nadruk gevraagd, of zij nu aanstaanden Zondag óók welkom was, want ter eere van zijn verjaardag had oom Jochem vergeten de bedelbrieven te honoreeren. Oom Jochem zei ja en dus kwam de familie twee dagen later wéér op bezoek. En dienzelfden middag gebeurde het. De neven en nichten waren weg en nauwelijks had oom Jochem zijn deftig jacquet aangetrokken, of hij kreeg een onbehaaglijk gevoel in zijn maagstreek. Hij waarschuwde zijn hospita-van-één dag, vroeg om een dokter en toen deze verscheen lag oom Jochem dood met zijn hand aan zijn hart, alsof hij zelf de oorzaak van zijn dood aan wilde wijzen Dienzelfden avond nog, tegen zes uur, kregen Jan, Piet en Koos kennis van het overlijden. Zij kwamen kijken, lieten een traan en haalden de kamer van oom Jochem overhoop. Zij vonden een begrafenis-inschrijving, tweehon derdendertig gulden aan baar geld en twee van week tot week leeggeplukte spaarbankboekjes. Er had een bedrag op gestaan, dat ongeveer gelijk was aan wat zij in die jaren van oom Jochem hadden geplukt een twaalf met drie nullen. Voorts vonden zij een paar aan gebroken flesschen likeur en cognac en een jacquet. „Dat is hetzelfde jacquet, waar hij altijd mee op visite kwam, als een van ons jarig was," zei Jan, die bootwer ker was. ,,'t Is niks voor mijn mij te deftig. Maar het hoort tot den in boedel. Hij bedoelde den boedel en er lag een waarschuwing in zijn stem. „Natuurlijk," zei Piet sussend. „Voor mijn is het ook niks ik hou niet van die kale deftigheid. Maar misschien wil Koos er een tientje voor geven...." Koos bekeek het jacquet met een critischen blik. Het zag er keurig uit, het paste hem zoowat en van dat tientje in den boedel deelde hij nog voor een derde deel mee. „Accoord," stemde hij toe. „Dat borreltje zullen we onder mekaar maar frisch maken. En verder is er niks dan die tweehonderddertig piek. Hij be taalde altijd vooruit, dus met het pen sion is het in orde. Tweehonderden- dertig en tien voor het jacquet is twee honderdveertig dat is de man tachtig piek. Het is niet veel; hij is precies op tijd uitgekleed naar bed gegaan. Over een paar weken hadden we 'm moeten onderhouden. De anderen knikten, speurden nog eens rond en keken elkander eens aan. „Die begrafenis," zei Jan aarzelend. „Ik verzuim er geen dag voor," ant- woorde Piet prompt. „Ik ook niet," viel Jan hem bij. „En jij, Koos!" „Ik!!! Als ik 's nachts gewerkt heb." „Pseudo-inspecteur.lioonlachte Jan. „Als ik 's nachts gebakken heb, komt me op den dag nachtrust toe," herhaalde Koos met een venijnige stem. „Hij was een joviale ouwe kerel, maar hij zal zonder ons toch wel onder den grond komen. Zoo werd oom Jochem dan in allen eenvoud begraven overeenkomstig zijn wensch, verklaarde de begrafenis ondernemer uitdrukkelijk. Op den mor gen van dien dag verliet Koos Barends alias inspecteur Jacques Barends met een citybag in zijn hand zijn huis in de „kouwe-aardappelen-buurt". Zoo ging oom Jochem dan in allen eenvoud de eeuwigheid in. Veertien dagen later kreeg de familie Barends een oproep van 'n notaris om den volgen den morgen op zijn kantoor te ver schijnen. Jan en Piet lieten er hun werk voor liggen en Koos, die achterop ge- loopen werd door zijn vrouw, keerde inderhaast met zijn citybag naar huis terug, waarmee hij dien middag op stap was gegaan. De schrik sloeg hem in zijn beenen had die ouwe pias misschien toch nog iets bij den notaris staan! Met een bleek gezicht verschenen zij den volgenden morgen allemaal bij den notaris de neven en de nichten. Zij waren vol verwachting en schoven ongeduldig op hun stoelen heen en weer. Toen zij er allemaal waren, ver scheen de notaris, een waardige grijze man. „Dames en heeren," begon hij kort, „ik heb u hier ontboden, om u het testa ment voor te lezen, dat wijlen de heer Jochem Barends heeft achtergelaten. Zijn vermogen bedroeg rond negenhon derdduizend gulden, waarvan hij twee honderdduizend heeft belegd in onroe rend goed. Als u even wilt luisteren, zal ik u voorlezen wat hij omtrent zijn nalatenschap bepaald heeft." De notaris schraapte zijn keel en de dierbare familie zat stijf van verwach ting. „Ik vermaak mijn geheele vermogen aan liefdadige instellingen van alle ge zindten, die zich belasten met de op voeding van het kind dit bedoeld in den ruimsten zin van het woord. Een bedrag van honderdduizend gulden zon der ik uit. Dit zal dienen voor legaten. Elk van mijn nichten en neven vermaak ik vijfduizend gulden. Het restant ten bedrage van zeventigduizend gulden zal verdeeld worden onder de familieleden, die mijn begrafenis hebben bijgewoond. Ik heb veel hartelijkheid van mijn neven en nichten ondervonden geduren de de laatste jaren, maar ik twijfel eraan, of die hartelijkheid wel oprecht gemeend was. Mijn begrafenis zal in dit opzicht een blijk van hun oprechtheid kunnen geven." De notaris keek op en staarde in ver steende gezichten. „Die vijfduizend gulden voor ieder van u staan vast," hernam hij. „Alleen die zeventigduizend gulden zijn nog te verdeelen. Wie van u heeft de begrafenis van den heer Jochem Barends bijgewoond!" „Ik!" viel Koos Barends alias in specteur Jacques Barends onmid dellijk uit. De anderen keken hem venijnig aan. Zoo'n huichelaar hij had zoo vast verzekerd, dat hij rust behoefde na zijn nachtelijken bakkersarbeid. De stem van den notaris hield echter hun mond „Ik heb u bij de begrafenis opge merkt," zei de notaris. „Aan de letter van het testament is inderdaad vol daan en u maakt dus aanspraak op het legaat van zeventigduizend gulden. MaAr. vervolgde hij met verheffing van stem, „als wijlen de heer Jochem Barends had geweten wat ik nu weet, dan zou hij mij het testament ongetwij feld naar letter en geest anders hebben gedicteerd. Van die doodbiddersj as in uw citybag, waarmee u zoo vaak uit gaat, heeft hij nooit geweten en in geen geval zou hij óóit een betaalden dood bidder in zijn familie zoo'n bedrag hebben gelegateerd...." Jo«n Blonde)! and her son. Warner Brothers Star Appearing in „The Pertect Specimen" PEPSODENT, de tandpasta, waarin deze opzienbaren de uitvinding is toegepast, geeft de tanden een verras send nieuwe glans. „Het is alsof een donkere wolk wegtrekt en de zon weer doorbreekt!" - zóó gevoelen zich mil lioenen na hun eerste proefneming met Pepsodent Tandpasta, waarin IRIUM is toegepast. De werking van Irium is zoo doeltreffend, dat het de fraaie natuurlijke glans, die velen voorgoed verloren waanden, opnieuw te voorschijn brengt. Het houdt de kindertandjes gezond en sterk. Dank zij IRIUM schuimt Pepsodent heerlijk. Verfrisschend! De groote tube is voordeeliger! tïl f 0.90, 1.25, 2.50

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 15