21 kamer om Napoleon niet te hoeven zien. Voor het oog verhepen de intocht en het bezoek nogal bevre digend, maar later vertelde men elkaar, dat er in en kele buurten lijsten waren verspreid, waarop een gul den was uitgeloofd voor ieder die zich verhond hoezee te roepen en waarop men maar driehonderd on- derteekeningen had kun nen krijgen. Eerst na den tocht naar Rusland werd het verzet echter zoo groot, dat men elk oogenblik een opstand kon verwachten. De na dering der Russen bracht sterke woelingen aan de Hamburg wierpen de ma rinesoldaten, allen Hollan ders, vierhonderd vaten buskruit te water en heten daarop twintig kanonneer- hooten zinken, waarna zij deserteerden. Toen de cohorten der nationale gar de op 2 Februari 1813 de Witte Vrouwenpoort te Utrecht uittrokken om naar Wesel te worden gevoerd, begonnen de manschappen van de derde „Oranje hoven" te roepen en Oranjeliedjes te zingen. Daar sloeg één der tamboers het „Wilhel mus van Nassouwe"! Officieren, die de orde tracht ten te handhaven, werden met vuistslagen ontvangen. Nog sterker werd het verzet, toen op last van den keizer de „Garde d'honneur" werd ingesteld, want nu voelde ook het gegoede deel van de bevolking, IJ et vertrek van de Amsterdamsche Garde d'honneur huiten de Weesperpoort op 30 April 1813. De op richting van dit corps ruiterij, waarbij alleen zonen van gegoede burgers werden ingedeeld, was door Napoleon bij keizerlijk decreet van 5 April 1813 bevolen. Het driemanschap, dat de omwenteling voorbereidde en in de Novemberdagen van 1813 de leiding op zich nam in afwachting van de komst van den prins van Oranje. Y.l.n.r. Van Hogendorp, Van der Duyn van Maasdam en de graaf van I/imburg Stirum. wat het wilde zeggen onder vreemde heerschappij te staan. Terwijl de plaatselijke opstootjes tamelijk snel door de Franschen onderdrukt konden worden, maakten nu vooraanstaande heden, in de eerste plaats Van Hogendorp en zijn vrienden, plannen om de omwenteling plaats te doen vinden. De ontevre denheid der rijke burgers en het ongeorganiseerde verzet van de eenvoudige bevol king hadden hem doen in zien, dat er nog kracht ge noeg in de natie was overge bleven om op te staan te gen de Franschen. Zoo kon het driemanschap Van Hogendorp, Van Limburg Stirum en Van der Duyn van Maasdam vol vertrou wen het gunstige oogen blik afwachten. Onlusten in Leiden en Franeker, formeel oproer in Zaandam, waar de straat werd opgebroken en door het luiden van de klok de bewoners der om ringende plaatsen werden uitgenoodigd om zich bij den opstand aan te sluiten, ernstige gisting onder de bevolking van Maassluis, waar men de Oranjevlag op den toren plantte.De tijd was nog niet rijp, nog lag in al onze groote steden een sterke Fransche legermacht, maar toen deze na het bericht, dat Napoleon bij Leipzig verslagen was, teruggetrokken werd, toen generaal Molitor in den nacht van 14 op 15 November om strategische re denen zijn troepen van Amsterdam naar Utrecht het aftrekken, toen riep May, die op Maandag 15 No vember van een conferentie met Van Hogendorp uit Den Haag terug keerde, bij het vernemen van deze tijding uit: „Dan maken wij van avond de revolutie." De Yolkerenslag bij Leipzig, waar Napoleon beslissend werd geslagen, bracht aan ons land het einde der Fransche heerschappij De aanbieding van de sleutels der stad Amsterdam aan Napoleon tijdens het bezoek dat de keizer in 1811 aan de hoofdstad bracht. Erg geestdriftig waren de Amsterdam mers niet.'

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 21