RHEUMATIEK
FYNNON SALT
LUX TOILET ZEEP
ye
cv» C V» t* C »- '1939'
Cjcsclyerxli VÖÖV ^-0t. C/Vicol
Het yerwenschte Paardenspoor
door Ked mttock
40
moet in de kern bestreden worden,
lederen dag dien ge hiermee wacht,
lijdt U noodeloos langer pijn. Is dit
noodig? Neen! Fynnon Salt, het eenige
uit 7 geneeskrachtige minerale zouten
samengestelde nieuwe preparaat, brengt
uitkomst en verlichting voor rheuma-
tieklijders, dus ook voor U!
Een V» theelepeltje op een glas warm
water, iederen morgen op de nuchtere
maag ingenomen, zal na korten tijd
z'n resultaten toonen.
U mag niet langer wachten. Begin
morgen met Fynnon Salt, het uit 7
geneeskrachtige minerale zouten opge
bouwde middel ter bestrijding van
rheumatiek. Het eenige zout dat
Lithium bevat. Fynnon Salt is ver
krijgbaar bij apothekers en drogisten
a f 1.25 per grooten flacon.
Mevr. A. te C. schrijft:
Ik heb jarenlang in hevige mate aan Rheumatiek
geleden en heb verschillende middelen geprobeerd, doch
niets hielp totdat ik FYNNON SALT ging gebrui
ken. Reeds na een
week waren de pij
nen zeer sterk af
genomen. Ik kon mij
bijna niet meer buk
ken doch thans gaat
het weer zeer ge
makkelijk zonder
eenig spoor van pijn.
Ik acht mij ver
plicht U te vertellen
van de groote wel
daad welke FYN
NON SALT mij
bewezen heeft.
e€St\>e\
\*<St
oeu
Voor ieder, die U een prettige verras
sing wilt bereidenl Een uiterst fijn crêpe
georgette .zakdoekje, uitgevoerd in
de fraaiste, tere pasteltinten, teza
men met 4 flinke tabletten Lux
Toilet Zeep en dan nog een smaak
vol uitgevoerde kalender voor het
jaar 19391
Wie van Uw kennissen zou
zulk een prettige verrassing
niet waarderen 1 Een drievou
dige verrassing, die U
toch slechts 50
o*y*o
Sheriff Holborn had pech. Na besloot hij het spoor te volgen en sloeg
eindeloos veel moeite en on tel- de richting in naar het westen. Mis
bare teleurstellingen was het hem schien had hij geluk en zat hij Guy Coo-
cindelijk gelukt de hand te leggen op per of een van zijn medeplichtigen op de
Guy Cooper, een der beruchtste schapen- hielen. Hoopvol gestenul zette hij zijn
dieven van het Mc. Connelldistrict. paard in draf en ging nauwlettend het
Zeer ingenomen met zijn succes was hij paardenspoor na.
den vorigen dag met zijn gevangene Urenlang reed sheriff Holborn voort,
van Sandy vertrokken, de hoofdplaat s Zijn paard kon bijna niet meer vooruit
van zijn district, -met. de bedoeling en liij zelf moest moeite doen, om niet
hem af te leveren in Amadeus. Wijl hij in slaap te vallen in het zadel. Het spoor
de reis niet in één dag kon halen, had was nog altijd goed zichtbaar, maar dat
hij den nacht, doorgebracht op de stemde hem niet tot voldoening. Als
Zwartvoetranch, een eenzaam gelegen het hier of daar onzichtbaar was gewor-
schapenfokkerij in het hartje van het den had hij met zekerheid vast kunnen
Australische Alexandre-land. stellen, dat de berijdenvan het paard de
Hier was de gerechtigheid helaas bij bergen in was gegaan en dat hij dus een
den neus genomen. Toen hij 's morgens schapendief achterna zat. Thans leek
opstond bleek zijn gevangene, dien hij het veel waarschijnlijker, dat het spoor
stevig geboeid in den stal had opgeslo- op de ranch van Reggie Till uitliep,
ten, spoorloos verdwenen te zijn, met Het begon reeds te schemeren, toen
achterlating van zijn paard en van de hij eindelijk zekerheid kreeg. In de verte
lasso, waarmee hij gebonden was ge- vertoonde zich de hoeve van Reggie
weest. Elk spoor van den vluchteling Till en het spoor scheen er recht op toe
ontbrak in de rotsachtige woestijn en na te loopen. Hij verwensehte zijn onge-
zijn hart lucht te hebben gegeven in lukkig gesternte: als hij dezen omweg
een reeks verwenscliingen aan het adres niet had gemaakt, was hij thans allang
van Guy Cooper en zijn schurkachtige thuis geweest. Voor de laatste maal gaf
medeplichtigen, had hij in arren moede hij zijn paard de sporen en tien minuten
den terugtocht naar Sandy aanvaard, later reed hij het erf op van de Bontkop-
Op den terugweg naar zijn woonplaats hoeve. Reggie Till verscheen aan de
hield sheriff Holborn zijn paard in aan deur, toen hij van zijn paard steeg,
den ingang van den Mc.Connellbergpas. De rancher begroette hem luidruch-
Hij had een rit van twaalf uren achter tiger dan gewoonlijk. „Hallo, John, je
den rug en het dier was doodmoe, bent zeker gauwer terug dan je zelf ver-
Sandy lag aan de overzijde van den wacht had?"
steilen pas - een klauterpartij van Sheriff Holborn was veel te diep te-
vier uren lang en over diepe ravijnen, leurgesteld, om zich terstond rekenschap
overspannen door primitieve bruggetjes te kunnen geven van het bevreemdende
van boomstammen met planken. feit, dat de rancher met den ongeluk-
Languit op den grond gelegen liet kigen afloop van zijn tocht bekend was.
sheriff Holborn zijn scherpe blikken „De dder zal alle schapendieven
langs de rotsholen van de Mc.Coimell- halen," barstte hij los. „Die Guv Cooper
keten gaan. Hier hadden Guy Cooper is vannacht uitgebroken van de Zwart
en zijn kornuiten hun schuilplaats en voetranch. Ik had hem nog wel zóó goed
het leek hem waarschijnlijk toe, dat de gebonden. Bij de Duivelskloof zag ik dat
vluchteling hierheen in den aanstaanden verwensehte paardenspoor en voor alle
nacht zou terugkeeren. Thans viel er, zekerheid besloot ik het te volgen. Maar
waarheen hij zijn blik ook wendde, hier...."
nergens een teeken van leven te bespeu- De rancher onderbrak hem met een
ren. De inwoners van Sandy vertoonden glimlachje. „Bill Arrett liet het achter,
zich nooit aan deze zijde van den pas hij heeft vanmiddag 'n paard afgereden,
als zij naar de stad moesten, maakten Zoo, dus je hebt een langen omweg voor
zij liever gebruik van het ongevaarlijker niets gemaakt, John?"
wagenspoor, dat om de Mc.Connellket.en Sheriff Holborn liet zich opnieuw een
heenliep. verwensching ontvallen. „Je schijnt er
De namiddagzon bevloeide de berg- nogal plezier in te hebben," snauwde hij,
wanden en ravijnen met een purperen terwijl hij zijn paard ontzadelde. Opeens
gloed, toen sheriff Holborn opstond en scheen hem echter een licht op te gaan,
zijn paard riep. Het werd tijd om op te want hij keek den rancher verbaasd aan.
breken, wilde hij nog voor liet donker „Maar hoe weet jij," hernam hij lang-
thuis zijn. Hij lieesch zich in het zadel zaam, „dat Guy Cooper me ontsnapt
en vervolgde zijn weg recht op de is?"
primitieve brug aan, die de Duivels- „Zei ik dat?" vroeg de rancher met
kloof overspande. een effen gezicht.
Hij was geen tien voet meer van de „Je zei dat, ik gauwer terug was dan
brug vandaan, toen hij met een zacht ik zelf had verwacht en je moet er dus
gefluit zijn paard inhield. Vlak voor hem, méér van weten
evenwijdig met de McConnellketen, „Dat doe ik ook," knikte Reggie Till,
liep een duidelijk zichtbaar paarden- „Tien minuten geleden kreeg ik een
spoor. De bodem was hier zanderiger telefoontje van Sandy. De brug over de
dan in de streek, die hij achter zich ge- Duivelskloof is ingestort. Allebei de
laten had en het kostte hem geen moeite boomen de overlangsliggers waren
vast te stellen, dat het spoor nauwelijks tot op de schors doorgezaagd. Guy's
twee uur oud kon zijn. medeplichtigen hadden je langs den-
Peinzend bleef hij de hoefindrukken zelfden weg in Sandy terugverwacht en
beschouwen. Guy Cooper was te voet, je een kleine verrassing willen bereiden,
ontvlucht, maar het was niet onmoge- Maar je volgde het paardenspoor en dus
lijk, dat hij onderweg een paard had bleef het onheil bewaard voor een ander
weten te bemachtigen. Was dit inder- slachtoffer
daad het geval, dan was de schapendief Sheriff Holborn stond een oogenblik
hem vóór en kon het spoor van hem als versteend. „Wie?" stiet hij schor uit.
zijn. Het was echter evengoed mogelijk „Guy Cooper. Hij kwam te voet van
dat Reggie Till hier pas gepasseerd was, de Zwartvoetranch en wilde naar zijn
wiens ranch aan het einde van de schuilplaats terugkeeren. Zijn mede-
McConnellketen gelegen was. In dit plichtigen zagen het ongeluk uit hun
geval maakte hij een omweg van zes verborgen schuilhoek gebeuren en een
uren en hij was doodmoe. kwartier geleden hebben ze zijn bloedig
Sheriff Holborn aarzelde lang. Toen overschot in Sandy binnen gebracht."
