GEBRUIK PEPSODENT
HEEFT l) HET AE BESTEED?
MILLIOENEN
VERRAST DOOR
GEMODERNISEERDE
TANDPASTA!
de tandpasta met IRIUM
27
zich. in een streek met hoog opgaande
cacteeën en stopte. Hier legde hij den
gewonde neer en doorzocht zijn zakken.
Veel bracht hij er niet uit te voorschijn
slechts een doos tabak, een pijp,
lucifers en een revolver. De revolver en
de lucifers stak hij bij zich. Vooral die
lucifers konden hem gevaarlijk worden,
want het was zeer waarschijnlijk dat
men nog dezen avond naar den ver
dwenen bankbediende zou gaan zoeken.
Toen liij zekerheidshalve nogmaals Jim's
kleeren betastte, vond hij in zijn sliirt
ook nog een nikkelen horloge. Hij be
keek het en schudde zijn hoofd.
„Een blikken tikkert je niks waard,"
bromde hij, het horloge weer in het shirt
stoppend. Zonder verder naar zijn
slachtoffer om te zien, stapte hij op den
motor. Het kompas op het stuur wees
hem den weg en anderhalf uur later
bevond hij zich weer op de plek van het
ongeval. Hij wierp den motor en de tas-
schen in het ravijn, dronk een van de
waterflesschen leeg en heesch zich met
een welvoldaan gevoel op zijn ezel. Zoo
reed hij terug naar Lincoln. Honderd
kilometer daar vandaan, in het hartje
van de zoutwoestenij, lag Jim Markham
bewusteloos en verzwakt door bloed
verlies, zonder water of voedsel en dus
ter dood veroordeeld. Ze mochten hein
gerust gaan zoeken, maar met meer kans
van slagen konden ze probeeren een speld
in een hooiberg op te sporen.
Dienzelfden avond laat verbreidde de
radio een bericht, waarnaar John Stone
in „The Green Hat" met een onbewogen
gezicht zat te luisteren. De bankbedien
de van de Lincolnbank, die 's morgens
uit de stad vertrokken was naar Furnace
Ranch, was daar nog niet aangekomen
en men vermoedde dat hij motorpech
had gehad. Om vier uur had hij aan de
mijn moeten zijn, doch toen hij ei 0111
zes uur nog niet was, had de opzichter
van de mijn via de politie van Lincoln
draadloos gevraagd, of hij wellicht niet
vertrokken was. Onmiddellijk waren er
drie auto's en een sportvliegtuig van
Lincoln vertrokken, om den vermiste
te gaan zoeken langs de route, die hij
gewoonlijk nam. Meer bijzonderheden
waren momenteel nog niet bekend.
Tom Donovan zat er ongerust naar te
luisteren.
„Is dat die waterklant van je?" vroeg
John Stone, toen de stem uit den aether
zweeg.
De barliouder knikte. „Jim Markham,
een keurige jongen. Altijd beleefd en
vriendelijk. Ik hoop dat ze gelijk hebben
met htm motorpech. Ze hebben hem
gauw genoeg gevonden. Een ongeluk
zou ernstiger zijn."
„Zeker, zeker," beaamde John Stone
met huichelachtige deelneming. „Een
ongeluk zou ernstiger zijn.
Terwijl hij het zei, sloeg de klok elf
uur. „Aardige jongen," vervolgde hij,
niet meer lieelemaal nuchter. „Ik zie hem
hier nog staan voor de toonbank.
Hij onderbrak den zin, omdat de deur
openging. Een vreemd gezicht wierp een
blik door de gelagkamer, die bleef rusten
op John Stone. Toen werd de deur wijd
opengeworpen. „Hij is er," zei iemand
daarbuiten en tegelijk traden er vier
mannen binnen, waarvan er twee hun
revolver dreigend opgeheven hielden.
„Handen omhoog, John Stone!"
John Stone gehoorzaamde werk
tuiglijk. Maar zijn gezicht stond spot
tend. „Ho! hebben jullie den verkeerde
niet voor?"
„Neen!" antwoordde de politieman,
terwijl hij op hem toetrad. „John Stone,
nietwaar?"
„Dat ben ik; maar wat.
Er klikten een paar boeien om zijn
polsen en de rechercheur keek hem spot
tend aan. „Kom, kom, doe niet zoo
onnoozel! Jolm Stone beschuldigd
van roof en poging tot moord. Je hebt
dit zaakje verkéérd ingekleed, John
Stone. Je had beter na moeten denken.
Ze hadden Jim Markham hoogst waar
schijnlijk nóóit gevonden, als je hem
geen middel had gelaten, om met rook
of vuur de aandacht te trekken. Je was
pienter genoeg om hem zijn lucifers af te
nemen, maar je vergat zijn horloge. Het
was maar een blikken tikkertje en dus
niet de moeite waard om mee te nemen,
hè? Maar Jim Markham dankt zijn leven
aan dat blikken prul. Een hol geslepen
horlogeglas kan als brandglas even goed
dienst doen als een lucifer, om een hoop
droge cacteeën in brand te steken.
Haast U dan, want het vliegt weg, ons nieuwe Kerstboek! leder is vol lof
over deze prachtige uitgave. En geen wonder, want inhoud en uitvoering
overtreffen alles wat tot dusverre in ons land verscheen. Vierenzestig pagina's
van kloek formaat telt het Panorama-Kerstboek, niet minder dan dertien
kleurenreproducties bevat het. Interessante artikelen worden afgewisseld met
boeiende verhalen en bovendien ontvangt U een prachtigen kunstkalender.
En de prijs van dit boek, dat een prachtig St. Nicolaascadeau vormt?
Slechts 75 cent!
Het is verkrijgbaar bij ons hoofdkantoor, onze bezorgers en agenten
en bij den boekhandel. Franco toezending per post volgt na ont
vangst van 85 cent per postwissel, in postzegels of op ons giro
nummer 142700 aan het hoofdkantoor Nassaulaan 51, Haarlem.
DE INHOUD VAN HET PANORAMA-KERSTBOEK
HET KERSTLIED door Jos. de Klerk.
CHRISTUS' GEBOORTE, een klenrenrepro-
ductie naar de schilderij van Bernardini Luini.
DE KERSTMIS, DIE LEVEND WERD, door
Norma Patterson
ONO NO KOMACHI, een kleurenreproductie
naar een Japansche houtsnede
van Kikugawa Yeizan.
DE PRENTENSCHAT VAN HET JAPAN
SCHE LEVEN, door B. Modderman.
EEN SCÈNE OP DE SUMIDAGAWA, een
kleurenreproductie naar een Japan
sche houtsnede van Kunisada II.
HET EEUWFEEST VAN DE FOTOGRAFIE
door Aug. Grégoiro
DE RIDDER OP DEN BOK, door Richard
Connell, met illustraties van J. F. Doeve.
ZIET EN HOORT, een fotoserie met tekst
van E. Stans.
VROUWENMODE DER 19e EN 20e EEUW
IN NEDERLAND, door
Jonkvr. dr. C. H. de Jonge.
VROUWENPORTRET, een kleurenreproduc
tie naar de schilderij van G. V. A. Röling.
HET GOEDE SPOOR, een Kerstverhaal door
E. v. d. Hoek.
JONG VOLENDAM ZOEKT ZIJN WEG IN
HET LEVEN, door Fred. Thomas, met
illustraties van Herman Moerkerk.
MOMENTOPNAMEN UIT AFRIKA, door
G. de Josselin de Jong.
JAN LUYKEN'S SPIEGHEL VAN 'TMEN-
SCHELIJKBEDRIJF, door Jan D. Voskuil.
EEN OUDE MELODIE, een Kerstvertelling
door M. Doekes-de Wilde.
Dick Powell and Doris Weston
in The Singing Marine
A Warner Brothers Picture.
PEPSODENT Itevat een opzienbarend nieuw bestanddeelIRIUM.
Millioenen hebben langen tijd het bezit van blanke fraai glanzen
de tanden moeten ontberen en krijgen dit thans terug door IRIUM.
Zoodra U deze gemoderniseerde tandpasta gaat gebruiken is het
uit met die doffe, verkleurde en door tandfilm gevlekte tanden,
want IRIUM een geheel nieuw schuimend bestanddeel - maakt
het kleverige laagje tandfilm los en doet het als bij tooverslag ver
dwijnen het geeft een verrassende glans, zelfs aan het dofste
tandglazuur.
I>«* groote tuin» ix voordeeliger
