k
k\*m
Kb
wc
W fEESTVERP^
_Erre zakdoekje
Hij heeft voortdurend aanrijdingen."
Kate nam het gezelschap op, dat luch
tig, bijna gekscherend den toestand be
sprak en hij zat in de gevangenis.
Gaven ze er iets om? Het kon niet waar
zijn, wat ze vermoedde. Helen kon er
niets mee te maken hebben, anders zou
ze daar niet glimlachend zitten.
Jane, de huishoudster, kwam over het
grasveld aanloopen. Er bleek een heer
uit New York op te bellen, die juffrouw
Helen wenschte te spreken een zekere
mijnheer Prince. Helen greep Freddie
bij den arm. „Freddie, ik kan niet met
hem spreken."
Bedaard stond Freddie op. „Ik ga wel.
Ik zal hem van alles op de hoogte stellen.
Waarschijnlijk spreekt hij ook liever met
een collega."
Er heerschte diepe stilte onder het
gezelschap. Ten slotte zei Gertrude: „Ik
moet zeggen, Helen, dat ik niet graag
in jouw schoenen zou staan. Ik zou liet
verschrikkelijk vinden, om tegen Rid
te moeten getuigen."
Helen gaf geen antwoord.
Kate kon het niet langer uithouden.
Ze moest het verslag hooren over Fred
die's gesprek met advocaat Prince.
Ze ging naar beneden en voegde zich
'bij de jongelui. Dezen hadden vergeten,
dat zij een week te voren in verband met
Crane een soort heldin was geweest
ze onderbraken nauwelijks hun gesprek.
„Welk een effect zou een lange ge
vangenisstraf hebben op een man als
Crane?"
„Denk je nou werkelijk, dat hij de
gevangenis ingaat?"
„Ik zou niet weten hoe hij er buiten
kan blijven."
„Door omkoopen of corruptie. Door
de zaak voortdurend uit te stellen. Wat
beteekenen vijftigduizend dollars voor
hem?"
„Ik geloof ook niet, dat ze hem achter
de tralies zetten."
Freddie kwam terug. Kate wachtte
vol spanning op hetgeen hij zou zeggen.
Hij nam ten minste de zaak ernstig op
en verkocht geen kletspraat.
„Prince wilde alleen weten, waaruit
jouw verklaring bestond wat er
eigenlijk was gebeurd. Hij vroeg in het
bijzonder of je reden had om te denken,
dat er iemand bij hem was op het oogen-
blik, dat het ongeval plaats vond."
„Hoe kan ik dat nu weten?"
„Volgens hem heeft Rid gezegd, dat
hij niet achter het stuur zat, toen de
wagen Torrington raakte."
„Wie was het dan wel?"
„Dat kan hij zich niet herinneren.
Hij weet alleen, dat hij het niet was.
Zoo luidt zijn verklaring, maar ik vrees,
dat de rechter daar weinig van zal ge-
looven. Alleen de politie heeft de hak
van een damesschoen in den auto ge
vonden en Prince meende daaruit te
kunnen afleiden, dat hij, nadat jij was
vertrokken, nog een meisje uit Murani
heeft meegenomen."
„Dat is natuurlijk mogelijk."
Kate keek naar haar zuster. Haar
toon was volkomen belieerscht. En toch,
hoe gemakkelijk had zij, Kate, haar
moeder dien ochtend kunnen bedriegen.
Dikwijls viel bedrog niet zoo heel moei
lijk. Niemand bleek te denken aan de
mogelijkheid, dat de hak wel eens kon
behooren aan een schoen van Helen.
Plotseling wees Osgood Baynes, die
vlak bij Helen op het gras zat, naar haar
voeten. „Ik hoop van ganscher harte,
dat aan geen van jouw schoenen een
hak ontbreekt, Helen," zei hij.
Helen lachte. „Op het oogeublik zit
ten ze er allemaal aan, maar er is wel
eens een tijd geweest, dat ik zoowel
de hakken als de teenen miste." Ze keek
Kate midden in het gezicht en vervolg
de: „Herinner jij je nog, dat we enkele
jaren geleden naar een bal zijn geweest,
waarbij we toevallig allebei een van onze
avondschoentjes kwijt raakten? Toen
durfden we liet mama den volgenden
ochtend bijna niet te vertellen."
Het w.as Kate, die het eerst voor zich
keek, vol schaamte over haar achter
docht.
Plotseling stopte er een auto voor het
hek met twee jongelui erin. Ze riepen
haar toe of ze soms was vergeten, dat
ze dien-middag op de club zou komen
tennissen. Kate had deze afspraak bijna
vergeten. Ze vloog naar boven, verwis
selde snel van kleeding, reed met haar
beide kennissen weg en beleefde zoo'n
sportieven middag, dat ze de onheils
tijdingen van dien ochtend eenige uren
vergat.
Helen dineerde dien avond niet thuis,
ondanks de protesten van haar moeder.
„Helen, na zoo'n dag behoor je vroeg
naar bed te gaan."
Helen toonde zich ongewoon prikkel
baar. „Onzin, mama. Trouwens, ik ga
alleen naar de Lees ik behoef me niet
eens speciaal te kleeden na het diner
gaan we naar de bioscoop om een nieuwe
film te zien. Voor elven beu ik thuis."
Kate was teleurgesteld, daar ze nog
met Helen had willen spreken. Ze had
den leeftijd, waarop ze nog geloofde,
dat woorden een situatie kunnen ver
helderen. Onmiddellijk na het eten ging
ze naar boven, zette de deur tusschen
de kamer van Helen en die van haar
open en lag om negen uur reeds in een
gezonden slaap.
Even over elven werd ze wakker door
het geluid van stemmen vlak onder haar
raam.
„Wel te rusten. Tot morgen dus.
Vergeet aanstaanden Zondag niet, Fred
die. Om vier uur bij mij thuis. Wel
te rusten."
Kate draaide zich om. Ze kon van
avond niet met Helen praten ze voelde
zich te moe toch lag ze te wachten,
totdat het licht in de kamer van haai
zuster op zou gaan. Het werd echter
niet aangeknipt, hoewel ze zeker wist.
dat Helen was binnengekomen. Ze ging
rechtop zitten, klaarwakker. Helen
bleek weer naar beneden te gaan in
't donker! In een oogwenk was Kate uit
bed de avondschoentjes Helen
bracht ze weg, vernietigde ze misschien.
Z'e hoorde, dat haar zuster in de hal
beneden bleef staan. Misschien ging ze
een boek halen. Het maanlicht was sterk
genoeg om Kate, terwijl ze zich over de
leuning boog, te laten zien wat Helen
eigenlijk uitvoerde. Het geluid weer
klonk van metaal, dat tegen elkaar
schuift - tuingereedschap, dat opzij
werd gezet in de diepe lialkast. Kate
kon niet zien wat Helen te voorschijn
haalde. Hierna werd de voordeur zacht
jes geopend Helen ging naar buiten.
Kate sloeg een langen, donkeren man
tel om zich heen en ging eveneens de
trap af. Een spionne een minder
waardige spionne, maar ze moest het
weten
Wordi vervolgd
PANORAMA, Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen met een der periodieken
De Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 's Gravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland -
f 1.62Yt per kwartaal of f 0.12% per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal^ bij^ vooruitbetaling
Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post
abonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureaux
HAARLEM. Nassaulaan 51. Tel. Int. 13866. Giro nr. 142700. AMSTERDAM, N. Z. Voorburgwal 26_
Telefoon Interc. 33170, Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Stationsweg 24 Telefoon Interc. 5(b40. Giro ni.
101981. 's GRAVENHAGE, Stationsweg 95, Tel. Interc. 111666. Giro nr. 45141. UTRECHT, Biltstraat 14
Telefoon Interc. 13473, Giro nr. 149597. 's HERTOGENBOSCH, Stationsweg 27, Te lef. Interc. 121 v
Giro nr. 129750. MAASTRICHT. Stationsstraat 20, Tclef. Interc. 5851. Giro nr. 124690. VLISSINGEN, Bad
huisstraat 5, Tel. 81.De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
leder, die de Lux Toilet Zeep surprise ten
geschenke ontvangt, zegt: ,,Wat heerlijk.
Lux Toilet Zeepl" En even later: „Wat
een prachtig crêpe georgette zakdoek
je!" Tenslotte ontdekt men nog de prac-
tische kalender voor 1 939 en men heeft
zodoende een drievoudige verrassing
ontvangen.
En al deze vreugde kunt U Uw ken
nissen bereiden voor slechts 50
cent, dus alleen de gewone prijs
van 4 stukken Lux Toilet Zeep.
Maak een lijstje van de ken
nissen, die U met de Lux
Toilet Zeep surprise
wil verrassen.
LTZ-F 2-ORiI/M
