'Vacumatic
molia
Het geschenk, dat zi| zullen
DRAGEN OP HUN HART!
Oji juirbi
VANISHING CREAM
COLD CREAM
\JxbvoL fijn go&riulgeeXjdL
Vicks Va-tro-nol
en vandaar naar de kamer terug. Af en
toe gluurt zij achter de gordijnen naar
den donkeren landweg. Frits kan nu
ieder oogenblik hier zijn. Enkele lichtjes
komen slingerend den weg afzetten.
Maar zij gaan één voor één voorbij.
Geen enkel lichtje houdt er bij het tuin
hek stil, of wordt gevolgd door het
knerpen van het grint en het dicht
slaan van de schuurdeur.
„Frits moet zich verlaat hebben,"
denkt zij, als "het na half acht geworden
is. Zij is genoodzaakt in de keuken het
gas uit te draaien en maatregelen te
nemen voor het geval hij nog langer
wegblijft. Jammer, het eten zal er niet
smakelijker door worden.
Allengs begint een vreemde onrust
zich van liaar meester te maken. Zij
probeert die onrust te verdrijven door
haar werk weer op te nemen. Zij kan
de aandacht en de rust van daarstraks
niet meer terugvinden. Haar aanvanke
lijk gevoel van vrees gaat over in angst.
Er moet iets gebeurd zijn. Zij denkt
terug aan het ongeluk, dat haar een
jaar geleden overkomen is. Ook Frits
kon door een heftigen rukwind.
Neen, het is belachelijk zooiets te
denken. Frits is groot en sterk, gewend
dien eenzamen weg te gaan. Hij kent
hem volkomen en zal zich niet door dien
nijdigen wind laten beetnemen. Maar
er kan op kantoor iets gebeurd zijn. De
laatste weken was Frits stil. Ja, nu
herinnert zij zich goed, dat hij erg stil is
den laatsten tijd. Vaak heeft hij stom
voor zich uit zitten staren, maar op
haar vraag, of er iets was, telkens
ontkennend met het hoofd geschud.
Kan hij zorgen gehad hebben? Heeft
hij misschien iets voor haar verzwegen?
Deze gedachte, natuurlijk een dwaze
gedachte, houdt haar gevangen. Zij
wordt gekweld door een gevoel van
eindelooze verlatenheid. Zij werpt wilde
blikken op de klok, die met angstwek
kende zekerheid voortgaat de uren in
te palmen. Een oogenblik denkt zij er
aan naar huis te gaan, naar haar ouders.
Zij duwt dit verlangen weer weg, ten
eerste omdat zij hen niet bevreesd wil
maken, en ten tweede omdat zij niet
uitgelachen wil worden. Zij zullen haar
angst kinderachtig vinden. Iedere man
komt toch wel eens wat later naar huis.
Maar al haar pogingen om het heftig
kloppend hart tot rust te brengen
struikelen over haar intuïtie, welke haar
vertelt, dat er iets gebeurd moet zijn.
Rusteloos, voortgedreven door die on
verklaarbare zekerheid, dat er iets niet
in orde is, dwaalt zij door het huis en
luistert om de paar minuten naar het
geluid van den in kracht blijkbaar
toenemenden storm. Alleen het gerucht
van zjjn machtige stem dringt tot haar
door, geen kraken van het grint, geen
dichtslaan van de schuurdeur. Alleen
deze geluiden kunnen haar onrust tot
bedaren brengen.
Opeens geeft zij gehoor aan een dwa
zen impuls. Zij ijlt naar de vestibule,
opent de voordeur en gaat naar buiten.
Midden op den landweg staande, rond
om haar heen de majestueuze stem van
den storm, in den neerpletsenden regen,
tuurt zij den langen, donkeren landweg
af. Geen enkel lichtje straalt haar
hoopvol tegen. Natuurlijk, niemand
waagt zich met dit weer buiten, iedereen
is al thuis, behalve Frits, haar man.
Rillend van kou gaat Tine weer naar
binnen. Aan den kapstok in de vestibule
ziet zij Frits zijn jas hangen. Verbijsterd
staart zij naar dit kleedingstuk.
Waarom heeft hij, als gewoonlijk, deze
regenjas niet aangetrokken?
Onwillekeurig neemt zij de jas in de
handen. Zij probeert uit te denken,
waarom Frits zijn beste jas aangetrok
ken heeft. Moest hij ergens heen? Een
vergadering, een bijzondero samen
komst, waarop hij behoorlijk gekleed
verschijnen moest? Heeft liij haar dit
verteld en is zij misschien die afspraak
vergeten? Maakt zij zich misschien
noodeloos ongerust?
Tine wil de jas weer aan den kapstok
hangen. Haar zenuwachtige handen
laten het kleedingstuk vallen. Het
oprapen en weer aan den kapstok han
gen kost haar eenige moeite. Het gevolg
van dat gescharrel is, dat uit een der
zakken een brief valt en als een witte
vlek blijft liggen op den rooden tegel
vloer van de vestibule.
Hoewel Tine weet, dat deze brief niet
voor haar bestemd kan zijn, daar Frits
hem dan allang gegeven zou hebben,
kan zij den lust niet bedwingen er een
blik in te slaan.
Zijn wij genoodzaakt u met in
gang van vijftien November te ontslaan.
Ineens weet zij, dat het vandaag de
vijftiende is. Een schok van ontzetting
gaat door haar heen. Haar armen vallen
omlaag langs het lichaam. Den brief,
dien zij eerst krampachtig vastgehouden
heeft, laat zij los. Zig-zag wappert het
stuk wit papier naar omlaag, om roer
loos op den steenen vloer te blijven
liggen.
Plotseling maakt zich een krankzin
nige haast van haar meester. Zij holt
naar binnen en begint de tafel af te
ruimen. Frits komt toch niet, Frits durft
toch niet thuis te komen. Die ontzet
tende boodschap van zijn ontslag zal hij
niet aan haar durven overbrengen.
Juist nu, nu in de nabije toekomst de
zorgen om het nieuwe leven, dat ver
wacht wordt, grootere uitgaven zal
vragen.
Doch dit benauwt haar niet het
meest. Zij is nimmer zonder geregeld
inkomen geweest; kan zich niet inden
ken wat dit beteekenen kan. Haar
grootste zorg is Frits, liaar man, kaar
liefde. Wellicht zwerft hij nu buiten in
den storm, zinnend op een manier, waar
op hij de ellendige tijding kan ver
zachten. Zij moet hem tegemoet gaan.
Hem zeggen, dat zij zijn zorgen met hem
deelen wil, desnoods zijn armoede, zoo
als zij den korten tijd van hun samenzijn
geluk en weelde hebben gedeeld.
Als zij bijna met het ruimen van de
tafel gereed is, laat zij dit werk in den
steek, neemt hoed en mantel en stort
zich naar buiten. Onberedeneerd, on
berekend, impulsief, alleen gedreven
door de teedere gevoelens voor den
man, aan wien zij haar hart gegeven
heeft.
Voortgejaagd door den stormwind
snelt Tine den weg af, den langen, don
keren weg. De storm duwt haar in den
rug. Het is of zijn machtige stem haar
toeroept: „Vooruit, schiet op! Er is
iemand, die op je wacht." Zoo trotseert
Tine de Graaf den joelenden wind, den
kletterenden regen, den donkeren, mod-
derigen, luguberen landweg, om den
man tegemoet te gaan, dien zij meer
liefheeft dan zichzelve.
Aan de overzijde van de rivier loopt
Frits de Graaf rusteloos in zijn kantoor
op en neer. Het is vandaag de vijftien
de November. Wekenlang heeft hij op
den kalender niets anders gezien dan
dien fatalen datum, met bloedroode
letters geschreven door de data, die er
aan voorafgingen. Alles wat mogelijk
was heeft hij geprobeerd om aan den
ijzeren greep van het noodlot te ontko
men. In overleg met den directeur heeft
hij een plan gemaakt, dat de kwijnende
fabriek weer nieuw leven in kan blazen.
Samen hebben zij het mes gezet in de
gewoonten, gebruiken en verplichtingen,
die het bedrijf in den loop der jaren
topzwaar gemaakt hebben. Zelf zal hij
vijftig gulden per maand moeten missen,
als zijn plan doorgaat. Maar liever dit,
dan Tine te moeten zeggen, dat hij geen
inkomen meer heeft.
•AViiiïo
EN
Q GEWONE TUBE ??CT. - GROTE TUBE 60 CT.J
VC*1 - 03O6 A
Als U wilt, dat zij, die van
U houden, verrukt zullen
zijn over Uw Sinterklaas
cadeau, zet dan deze
"millionnairs-pen" op Uw
lijstje, voor jong en voor
oud. Zij zullen Uw ge
schenk op hun hart d ragen,
hun leven langals een
prettigeherinneringaan U.
Een pen, betooverend
van kleur en van lijn,
glanzend en ...doorschijn
end. Daardoor is de inkt-
voorraad zichtbaar over de
geheele lengte, te allen
tijdey zoodat de pen nim
mer onverwachts leeg zal
zijn.
De gouden pen met
punten van kostbaar Osmi-
ridium keuze uit tien
soorten penpunten!—wordt
25 jaar gegarandeerd.
GEGARANDEERD MECHANISCH PERFECT
Ga naar Uw dichtstbijzijnde Parker Dealer.
PARKER SERVICES (Oir. Wm. R. Rikkers), Beurs, Damrak 48a, Amsterdam C.
ZICHTBARE
voorraad
25.00
19.50
16.50
13.50
12.50
P of I o o d en
Fl. 10, 7.50
DANK U MAMMIE,
NU IS MIJN
HOOFD
VERKOUDHEID
BETER!
JA, SCHAT, MAAR VOORTAAN
VA-TRO-NOL EERDER GEBRUIKEN,
DAN VOORKOM JE VELE
VERKOUDHEDEN!
£en feit-Een paar druppels Vicks
Va-tro-nol in de neusgaten verhelpen snel
de prikkeling, verwijderen het slijm, ver
minderen de gezwollen slijmvhezen eo
i-iten U weer vrij ademen. Nog beter
wacht niet tot Uw neus verstopt is!
Va-tro-nol is speciaal om de Natuur te hel
pen bij het bestrijden van infecties in neus
en keel, waar de meeste verhoud-
heden ontstaan. Gebruik het SJ\
direct als IJ mest of snuift en J W
voorkom vele verkoudheden.
Een paar druppels in ieder neusga
Priit II -90 P«-
