De haren zijn dun en wit, maar ze
gaan ook al bijna honderd jaar mee
en de guitige, scherpe oogen houden
alles bij, wat er in het dorp voorvalt.
Tweeënnegentig en hij verricht nog prompt zijn
werk! Naast de heilzame uitwerking van geitenmelk
meent hij zijn hoogen leeftijd te danken te hebben
aan 't feit dat hij vrijgezel gebleven is. En als 'l
leven hem toch te zwaar dreigde te worden, dan zong
hij fluks een lustig lied, naast geitenmelk 't beste
middel ter gezondheid
„Geitenmelk, een sigaartje
en iederen dag 'n wande
ling. Mijnheer, ik word wel
tweehonderd jaar. Nu ben
ik pas achtentachtig," zegt
deze bewoner van Walzen-
hausen.
mede zich den dood van het lijf
hielden.
Gelukkig is aan dergelijk bij
geloof een einde gekomen. Maar....
zoeken naar het „levensdrankje"
blijft de rnensck! En wat is er
ook op tegen Vraagt het maar
eens aan een gepension-
neerde
Toch schijnt een groep van men-
sclien het „levensdrankje" te hebben
ontdekt! En wel de bewoners van
het Zwitsersche Alpendorpje Walzen-
hausen, ten oosten van St. Gallen en
ten zuiden van het Bodenmeer gelegen.
Het dorpje, dat nauwelijks tweedui
zend inwoners telt, heeft tweeëndertig
mannen en vrouwen in den ouderdom
van tachtig tot negentig jaar en liefst
maar honderdachtenzestig inwoners,
die tusschen de zeventig en tachtig
jaren oud zijn. Bovendien telt 't dorp
meerdere inwoners, die honderd jaar
en meer oud zijn. Met recht mag
Walzenhausen het dorp der Methu-
Tachtig jaar oud en iede
ren dag veegt, hij nog de
straten van het Alpen
dorpje schoon.
van oudsher het geheim der
„eeuwige jeugd" trachten
te vinden, gaan of gingen
daarbij lang niet zoo om
zichtig te werk. In Mexico
bijvoorbeeld leefde een na
tuurvolk, dat tijdens het
lentefeest een jongen en een
meisje offerde. De oudsten
van den stam trokken onder
het zingen van liederen
voorbij den offersteen en
besprenkelden zich met het
bloed der twee ongeluk
kige slachtoffers, vast er
van overtuigd, dat zij hier-
ln het tehuis voor ouden
van dagen te Walzenhausen.
Veel hebben zij beleefd en
gezien, urenlang valt daar
over te vertellen.
De bron van gezondheid bij
uitstek: de trouwe geit, het
troetelbeest van Walzen-
hausen. Bijna zonder uit
zondering schrijven de oude
bewoners hun hoogen leeftijd
toe aan het gebruik van
geitenmelk
salems genoemd worden en
de serie markante koppen,
die onze fotograaf er maak
te, is er een sprekend be
wijs voor, dat de hoogbe
jaarden zich bijzonder frisch
en monter voelen.
Gevraagd naar hun ge
heim der „eeuwige jeugd"
gaven zij als „levensdrank"
bij uitstek op: geitenmelk.
Ja, doodgewone geiten
melk!
Tanks: „Drie glazen geitenmelk drink ik
per dag. 'k Wil even oud worden als
overgrootvader."
