DE KINDEREN VAN
RECHTER HARDY
Behalve tante Milly ie dit de geheele familie Hardy. Vi.n.r. Lewis Stone als
rechter Hardy, dan Mickey Hooney en Cecilia Parker als de zoon en de dochter
en Fay Holden als de moeder. Zij vormen de hoofdpersonen van het gezin Hardy,
dat zoo'n enorme en bijna ongekende filmbelangstelling wist te trekken.
Links ziet men rechter Hardy tijdens het uitoefenen van zijn ambt. Zooals men
weet is een Amerikaansche rechter een eenvoudige, nobele burgerman, die vrijelijk
en naar eigen inzichten kan straffen. Deze schooljongens, die zich onbehoorlijk
hadden gedragen, kregen b.v. een opstel van 20.000 woorden te maken over een
fatsoenlijk karakter".
deze films een aparte bekoring uit. Weliswaar is de story zelf uit den aard dei-
zaak gebaseerd op het Amerikaansche gezin, maar dat neemt toch niet weg,
dat het dan ook een echte en geen kunstmatige familie is en dat haar weder
waardigheden, kleine verschillen daargelaten, by u en mij en bij iedereen hadden
kunnen plaatsvinden. Het is een echt menschelijk, genoeglijk spel, waarnaar
geïnteresseerd wordt gekeken, zonder dat er ook maar één concessie aan het
eigen geloofwaardigheidsgevoel behoeft te worden gedaan.
De vader, en in dit geval tevens rechter, is Lewis Stone, de moeder is Fay
Holden, de tante is Betty Ross Clarke en de beide kinderen zijn respectievelijk
Cecilia Parker en Mickey Rooney. Vergissen we ons niet, dan is deze samen
stelling in de heele reeks van de Hardy-films dezelfde en het is zeker niet al
te stout verondersteld, dat deze groep menschen uitsluitend door die famiie-
creatie" een wereldreputatie zal krijgen.
U moet ze dan ook zeker in de gaten houden als zij over eenige weken
uitkomen. Het zijn eenvoudige, pretentie-
looze filmpjes, die echter geen sterve
ling met „onzin" zal betitelen.
Zij, die niet altijd door angstaanjagende fantasieën en sensaties
onder den indruk willen komen, kunnen zich met films als deze
verkwikken. Van haar charme en succes vertellen wij u hier
onder het een en cmder. Er gaat een buitengewoon groote
bekoring van uit, omdat zij niet mis kunnen worden verstaan.
Dat voor het hebben van succes schijnbare toevalligheden een belang
rijke rol kunnen spelen is vooral in de filmwereld overbekend. Zoo
kon ook geen enkel lid van den M.G.M.-staf vermoeden, welke geweldige
gevolgen het uitbrengen van 'n doodgewoon huiselijk filmpje over de familie
Hardy hebben zou. Geen enkele maatschappij kan het geheele jaar door
alleen maar „krakers" maken. Vanzelfsprekend worden ettelijke maanden
van het jaar benut met het vervaardigen van tamelijk goedkoope
en niet bijster sensationeele filmpjes, welke dan zoo tusschen de
schlagers door het jaarprogramma van een bioscoop moeten
vullen. Een van die, laten we zeggen huishoudelijke producten,
was de film Family Affairs, waarin zich de geschiedenis van
een doodgewoon gezin afspeelde. Tegen alle verwachtingen
in had deze film een belangstelling, welke in cijfers uit
gedrukt ongeveer 60 meer was dan de grootste
kraker welken diezelfde firma had uitgebracht. Het
publiek vond namelijk, dat zoo n film sterker
en overtuigender tot hen sprak dan al die ge
weldige fantasieën, welke door heel knappe koppen
werden uitgebracht. Het stak zijn meening niet
onder stoelen of banken en liet dat onomwonden
blijken. Het gevolg was, dat op hetzelfde thema
werd doorgeborduurd en een serie filmpjes ont
stond, dat steeds weeraan hetzelfde gezin tot onder
werp had. Een vader, een moeder, een tante,
een zoon en een dochter, dat waren en zijn zoo
de onveranderlijke hoofdpersonen van de familie
Hardy. Ze werden allemaal op dezelfde wijze in
elkaar gezet en stuk voor Btuk werden ze met even
groot enthousiasme begroet.
We waren juist dezer dagen in de gelegenheid de
eerste van die reeks te zien en inderdaad gaat. er van
De dochter Marian (Cecilia Parker) en
haar verloofde (Kobert Whitney). Zij teordt
■in de groote wereld binnengeleid en dreigt
dan haar evenwicht te verliezen. Te
leurstellingen en vergissingen zijn niet
erg," doceert papa Hardy, „wanneer
men het maar inziet en daaruit een
les put voor de toekomst."
