'innemerTbij
V/ICKS
u
*£50*.
KONINKLIJK NEDERLANDSCH-INDISCH LEGER
GELEGENHEID TOT DIENSTNEMING
COMMANDANT VAN DE KOLONIALE RESERVE
^;,^-^hoo''9ebruiM
BERKEN HAARWATER
21
voetgetrappel onder het bovenste laagje „Ze heeft het kind meegebracht na-
sneeuw, maar er was geen os te zien. tuurlijk; en dat heb ik hier gehouden,
Toen gaf Frank Sutton een schreeuw, op 't feest. Als je haar man vindt,
„Daar komt een troep aan! Schuin breng hem dan maar hier, John."
met den wind mee! Zooiets handigs John Farrell knikte alleen maar;
heb ik nog nooit gezien van een koe." zijn gedachten waren al bij de taak, die
De runderen doemden op in het sche- voor hem lag. Hij stuurde een paar man
merig grijs, vage gestalten in de opge- naar de schuur om lantarens te halen,
jaagde sneeuw, een troep van twintig en toen die brandden en aan de zadel-
of meer dieren. Toen verscheen er achter bogen hingen, ging hij den anderen weer
ze een man te paard. Flauw hoorden voor zuidwaarts, midden door de vallei,
zij hem tegen de beesten roepen, toen Het bleek niet zoo'n moeilijke taak
hij nader kwam. Toen de ruiter hen zag, te zijn, Pieter Assen te vinden, maar toch
hield hij zijn paard in en sloeg den kraag voelden allen zich beklemd door de
van zijn schaapsleeren jekker terug van vrees, dat zij hem niet ontdekken zou-
zijn roode gezicht. den, of althans niet, vóór het te laat
Frank Sutton riep uit: ,,'t Is .'t is was.
zoowaar die buitenlander!" „Ik heb hem al twee uur geleden ge-
Pieter Assen veegde het vocht uit zegd, dat hij naar huis moest gaan,"
zijn oogen, die rood waren van den wind, bromde John Farrell, zooals mannen
en keek de groep mannen grinnikend brommen kunnen, die gewend zijn ge-
aan. hoorzaamd te worden. „Hij was toen
„Kwaad weer, niet? 't Kwam ineens al blauw van de kou. Die sneeuwstor-
op." men zijn veel te bedrieglijk, als je hier
John Farrell kwam met zijn paard in 't land niet bekend bent."
voor de groep uit en hield dicht bij den Maar toen zij bij de heining kwamen
vreemdeling de teugels in. en het poortje doorgingen, dat Pieter
„Waarom drijf je die beesten op. Assen er in had gemaakt, vonden zij hem
Assen?" dicht achter de draden. Hij strompelde
Pieter Assen haalde ietwat ongedul- voort met een schaap in zijn armen. Ze
dig de schouders op. ,,'t Vee drijft met kwamen in een cirkel om hem heen.
den wind mee in een sneeuwstorm, tot hielden hun teugels in en staken hun
't dekking vindt," zei hij. „Als 't ten lantarens omhoog.
minste niet tegen wordt gehouden. Frank Sutton was de eerste, die sprak.
Maar nu hield mijn omheining ze tegen. „Schapenriep hij uit, met sterken
Dus moest ik ze wel opdrijven langs de afkeer in zijn stem. „De kerel draagt
heining, naar de boomen." zijn schapen naar de helling. Stuk voor
Harde, korrelige sneeuw drong onder stuk, en te voet! Dat iemand op zijn
den kraag van John Farrell door naar zaken past vind ik best; maar zooiets
zijn schouderbladen en joeg een huive- vind ik gewoon schraperig! Een os is
ring door hem heen. Het werd hem op- tien schapen waard; maar een mensch
eens bewust, dat de temperatuur twin- moet zijn leven nog voor geen os ris-
tig graden gedaald was sinds het mid- keeren in zoo'n noodweer!"
daguur, en nog steeds omlaag ging. Hij John Farrell zei: „Houd je mond.
zei ernstig: Frank!" Maar Pieter Assen had het ge-
„Dan heb je bewezen, dat je een goede hoord; en hij liet het schaap vóór hen in
buur bent, Assen. Laat ons de beesten de sneeuw vallen en stond te zwaaien op
nu maar overnemen; en als ik je een zijn voeten.
raad mag geven: maak dat je binnen „Schraperig?" riep hij, schor van
komt om je te warmen, 't Is zoowat toorn. „Ik zit toch geen geld te tellen?
donker en je weet nooit met die sneeuw- Die koeien van jullie redden zich best,
stormen. De vorst kan je te pakken al stormt 't. Die drijven vanzelf ergens
krijgen voor je er erg in hebt, en als zij heen, waar ze gedekt zijn. Maar scha
ter diep doorbijt kost 't je een arm of een penals 't sneeuwt gaan ze liggen
been." en dan komen ze er niet meer van op.
Pieter Assen knikte. „Ik moet eerst En als je vee zich niet redden kan, moet
nog 't een en ander doen. Dan ga ik je 't helpen zooveel je maar kunt
naar huis.' Hij wankelde en viel op zijn knieën.
Zij dreven de dieren op naar de boo- maar hij wist zich weer overeind te
men op de westelijke helling en op den worstelen en ging voort met langzame,
terugweg noordwaarts stapten zij af hortende zinnen.
voor het huis van Tom Farrell, en Tom „Schraperig! Dat noemen ze sclira-
zette koffie en zij warmden zich de kou perig! Jullie zijn.... jnllie hebben
uit hun gebeente. Toen stapelde Tom geengevoel van verantwoording!
houtblokken op het vuur dan was het Als jullie in Holland kwamenhiel-
huis nog warm, als hij en Ann en de den jullie 't geen jaar uitDaar kunnen
kinderen na middernacht terugkwamen ze.... geen knoeiers gebruiken!"
van zijn vaders huis. Toen zij weer op Weer wankelde hij en nu viel hij
weg gingen, nam de sneeuwstorm af, voorover en hij bleef liggen, over de
maar was het vinnig koud. Het was zes roerlooze gedaante van het schaap,
uur en zwarte duisternis had al twee John Farrell richtte zich hoog op in
uren de vallei vervuld, toen zij de groote zijn stijgbeugels en hij keek de groep
boerderij bereikten. rond, met knorrige en gebiedende
Mary Farrell kwam naar buiten ge- oogen.
sneld, hun tegemoet en in den lichten „Joe, neem dien man over je zadel
rechthoek van de deur stond zij bezorgd en breng hem naar mijn huis. Zeg dat
op te kijken naar haar man. de vrouwen hem bijhelpen en verder
„Er is iets gebeurd, John," zei ze. gaan met 't feest, zonder ons. Zeg maar.
„Ik ben bang voor een ongeluk. De dat we werk hebben, en niet op tijd
vrouw van Assen is hier een paar minu- terug kunnen zijn."
ten geleden geweest. Haar man is al
van twaalf uur af uit, zegt ze. Toen 't lIMJary Farrell wist precies, hoe ze
zoowat een uur donker was, kwam zijn Pieter Assen behandelen moest; ze
paard terug zonder hem. Ze is te paard had zulk werk meer gedaan. Ze zette hem
geklommen en probeerde zijn spoor in de keuken op een stoel, in een deken
terug te volgen, maar ze kon door de gewikkeld en met zijn voeten in een
sneeuw de sporen niet meer vinden. Toen waselikuip; en met Mina Assen samen
is ze hierheen gekomen om te vragen, wreef ze zijn armen en beenen en zijn
of er iemand wil helpen zoeken." gekloofde wangen met sneeuw, terwijl
Even bleef zij zwijgen en haar angst de dikke Ed Gaines, de kok van de
sprak alleen uit haar oogen. Maar toen cowboys, maar steeds in en uit liep met
zij verder ging, klonk er iets uitdagends emmers sneeuw.
in haar stem. De twee vrouwen werkten zonder
s" v GW eigeD: r tevenaange'
de P^lef adetne^ naCht.
W VapoRub
p,n»
In het Konfnk!i|k Nederlandsch-lndisch Leger bestaat voor flinke fongemannen
tusschen 18 en 30 (aar de gelegenheid om te worden geplaatst bi( de
INFANTERIE, CAVALERIE, ARTILLERIE, GENIE
EN DEN MILITAIR GENEESKUNDIGEN DIENST
Voor de Cavalerie en den Militair Geneeskundigen diens» (opleiding zieken
verpleger) zijn slechts een beperkt aantal plaatsen opengesteld, spoedige
aanmelding is derhalve gewenscht. ZIJ, die hiervoor in aanmerking wen-
schen te komen, moeten Nederlander, ongehuwd en van zeer goed gedrag
zijn. Dienstneming geschiedt onder wederzifdsch proefverband. Inlichtingen
omtrent bezoldiging, mogelijke vooruitzichten, enz. vrage men aan den
TE NIJMEGEN
h°U KM d.e mooie. 1' duUerii\k.B°ve"-
geven het «,eWerio'9 weung
*ehee,en
dien bb|« „rdevoUe na-
in den vorrrt" uoarwate'» ^et W°. hoofdhuid-
Oro"e'^werk. d"ect in °P ^lijke. volte
1
BERKEN BRUI ANTI NE - BERKENHAARFIXATIEF - BERKENSHAMPOO
