QVOM/JLTJ
Zenuwen?
et geschenk van den veldmaarschalk
(Q^ÜÜtl
cM&ifo
Hij lacht er om!
23
ophouden voort, eerst met sneeuw, toen bleef vlak voor hem staan. Zij keek hem J
met koud water, en onderwijl hoorden in de oogen. ,,.Ta," zei ze, en ze legde een
zij de kreten en het lachen van de spe- hand op zijn arm.
lende kinderen vóór in huis. Mary Par- Er trok iets in het breede gezicht van
rell maakte een heeten grog voor Pieter Pieter Assen. „U begrijpt 't niet. tr bent
Assen, hield het glas vast, terwijl hij niet op de hoogte. Ik heb de mannen
dronk; en tegen den tijd, dat Ed Gaines hier beleedigd vanavond. Ik heb ze uit
weg moesf om zich te verkleeden als gescholden. TT hebt me verzorgd. Goed.
Kerstman, was Pieter Assen zoo ver, Dat zoudt u voor iedereen doen. Maar
dat hij zijn gedroogde kleeren en schoe- cadeautjes voor mijn kind, nee. Dat
nen weer aan kon trekken. zouden de mannen niet goed vinden."
Ze zette Pieter Assen in een stoel naast Het was stil in de kamer. Nog bleef
den grooten haard, voorzichtigheids- Mary Parrell Pieter Assen in dé oogen
halve nog met een deken om zijn schou- kijken. Zij schudde langzaam haar hoofd,
ders, al was hij weer heelemaal aange- „Pieter Assen," zei ze langzaam, ,,'t is j
kleed; en Mina Assen ging tegenover hier feest voor de kinderen. Van ruzie
hem zitten, aan den anderen kant van en tweedracht krijgen ze gauw genoeg
den haard, en keek naar hem met haar last. Al hebben jullie mannen iets tegen
kalm prettig lachje. Hun zoontje stond elkaar, daarom hoef je 't pleizier van een
op uit een hoek, waar 't met andere kind op Kerstavond niet te bederven."
kinderen aan 't spelen was, en kwam De donkere oogen van Pieter Assen
bij haar knie staan. Mina Assen legde werden onrustig. Hij keek naar zijn
een hand op zijn schouder en boog zich zoontje, dat zijn dikke liandjcs uitge-
uaar hem toe en fluisterde iets, en haar strekt hield naar de cadean's, en toen
warme lach veroverde het hart van naar Mary Farrell.
iedere moeder, die in de kamer zat. Mary „Pieter," zei de stem van Mina Assen,
Farrell dacht aan de eenzame plaggen- ,,'t zijn goede menschen hier."
hut aan 't einde van de vallei, en was Pieter Assen maakte een langzame
blij, dat 't zoo geloopen was al was slikbeweging. Toen knikte hij. „Ze
ze heimelijk benieuwd, wat John er van heeft gelijk," zei hij, „jullie zijn goede
zeggen zou, dat ze tegen zijn beslissing menschen." En hij ging weer zitten,
was ingegaan.
Noreen Sutton stond op en begon W^e pret begon weer, en Sinterklaas
de lampen uit te blazen; en Florence ^"^reikte de rest van de geschenken uit
Cullum en Lucy Whateley staken lange tot belgerinkel buiten aankondigde, dat
kaarsen aan en hielden de vlammen de groote slee voorstond en dat het tijd
tegen de kaarsjes op den boom. Toen was voor den gewonen, middernachtelij-
die allemaal brandden, werd er geklopt, ken rit door de vallei en het zingen van
en de negenjarige Joe Whateley ging Kerstliederen. De voordeur ging open
opendoen. en Sam Webb, de meesterknecht van de
Mina Assen boog zich voorover en Doorgestreepte F kwam binnen,
zei tegen haar jongen, met haar zachte „Klaarmaken, alsjeblieft," zei hij.
stem: „Kijk eens wie er binnenkomt, „John zegt, dat jullie eerst allemaal
schat? Het Kerstmannetje!" samen de familie Assen naar huis moeten
Joe Whateley deed de deur dicht brengen, dan kunnen jullie op den terug-
achter den gecostumeerden Ed Gaines weg voor je eigen huis uitstappen."
en keerde zich om met een gewichtig Mary Farrell nam de familie Assen
gezicht. „Dat is geen Kerstmannetje," bij zich op de groote bank achter den
zei hij met overtuiging, „da's Sinter- koetsier. Op het zachte hooi, midden in
klaas!" de slee, met buffelhuiden warm toege-
Mary Farrell keek snel naar Mina dekt, zaten de zangeressen, zes bewoon-
Assen, gereed om de onbeleefdheid van sters van het dal, wier stemmen goed
het kind goed te maken. Maar Mina bij elkaar klonken en die al weken te
Assen lachte gemoedelijk en zei: „Pre- voren geoefend hadden. Het paard van
cies," zei ze, „de Kerstman en Sinter- Pieter Assen werd achter de slee ge-
klaas, dat komt zoowat op 't zelfde bonden. En toen volgden de karren en
neer. Maar we zijn hier in Amerika, dus rijtuigjes, waarin de families naar het
zullen wij óók maar Sinterklaas zeggen, feest waren gekomen.
Is 't dan goed?" Het was een heldere, koude nacht,
De kinderen kwamen in een kring met flikkerende sterren en krakende
om den kindervriend heen staandie sneeuw. Mary Farrell keek voor zich uit
ging naar den boom en begon er cadean's de duisternis in en met een huivering
af te halen; hij las de namen op en gaf stelde zij zich de plaggenhut voor,
de geschenken aan de kinderen; en de waarin die menschen wonen moesten,
schatten werden uitgepakt en weer omdat het blokhuis niet klaar was
was de kamer vol rumoer. Maar toen gekomen. Zij dachten aan John en vroeg
merkte Marv Farrell op, dat het kind zich af, waarom hij weg was gebleven
van de Hollanders zich had verwijderd met de mannen en order had gegeven,
van de andere kinderen en bij zijn moe- dat de Assens eerst naar huis moesten
ders knie stond te kijken, terwijl het worden gebracht, door allen vergezeld;
eene geschenk na het andere naar om- waarschijnlijk, dacht zij, hadden de
laag kwam en in gretige handjes werd mannen Pieter's schapen verzorgd nu
gelegd. konden ze met de hunnen naar huis
Snel keek Mary Farrell naar den rijden, met de paarden achter hun
boom er hingen nog maar enkele wagens,
pakjes aan.
„Wacht even!" riep zij, en zij nam zangeressen verhieven haar stem
Sinterklaas opzij en fluisterde hem iets en Mary Farrell hoorde Mina Assen
in 't oor. Toen nam zij haar plaats in meezingen in haar eigen taal, met een
den kring der moeders weer in en Sin- zachte altstem: „Stille nacht, heilige
terklaas ging terug naar den boom, nam nacht.En plotseling begreep Marv
er twee pakjes af en frommelde de Farrell, dat die vrouw naast haar
briefjes met de namen in elkaar. Hij gelukkig was, gelukkig, nu zij terug
keerde zich om. keerde naar haar plaggenhut, in het be-
„Pietje Assen!" riep hij af, en hij stak zit van haar kind en haar stoeren man,
het kind de pakjes toe. en in de toekomst, die voor hen lag; en
Mary Farrell voelde een blijde warm- klaar herinnerde zij zich haar eigen
te om haar hart, toen het kereltje een eersten Kerstavond in de vallei, in een
kreet van blijdschap liet hooren en naar schamel loodsje, maar met haar man en
voren kwam. haar kindje.wat was ook zij toen
Maar plotseling riep Pieter Assen uitgelukkig geweest
„Nee!" en hij stond op van zijn stoel.
Mary Farrell kwam naar hem toe en Sloi op blz. 26
-V-VAT
üp zekeren dag - het was in de jaren van den oorlog mssehen Frederik
den Grooten en Maria Theresia - trad de deftige Monsieur d'Aubigny,
veldmaarschalk van Lodewijk XV, op zijn reis de zaak van „Farina
gegeniiber" in Keulen binnen, die toen reeds een halve eeuw bestond.
Hij kocht 18 flesschen van de bekende Eau de Cologne en liet deze
door den vrachtrijder (er was toen nog geen postdienstnaar Parijs
brengen en bij Mademoiselle de Bretel, rue de faubourg St. Honoréno. 7,
bezorgen. Deze historische gebeurtenis herhaalt zich nu honderdduizend-
voudig, want honderdduizenden geven de onvergankelijke, heerlijk ver-
frisschende Eau de Cologne van „Farina gegeniiber" ten geschenke, die
nog heden volgens het eeuwenoude, geheime recept vervaardigd wordt.
Let steeds op het teeken
OER-ECHTE EAU DE COLOGNE
Den geheelen dag werkt hij ingespannen en
de zorgen worden hem niet gespaard! Maar
toch geen spoor van nervositeit, humeurig
heid of gejaagdheid! Hoe hij er zoo'uitstekend
in slaagt zijn geestelijk en lichamelijk even
wicht te behouden?
's Morgens en 's avonds gebruikt hij een
smakelijken kop Ovo. De gewone dagelijksche
voeding kan geen gelijken tred houden met
de hooge eischen. die het moderne leven aan
ons stelt. Ovomaltine bevat in licht verteer
baren vorm alle bestanddeelen, die het zenuw
gestel versterken en U lichamelijk fit doen
voelen.
Ga een tijdje Ovo gebruiken! Het beste ad
vies, dat wij U in dezen tijd kunnen geven
levenskracht
_JL_
drogisten in butjes van 60 cent af
