een kiek van hem tegen
gekomen één en al snavel,
een abnormaal lang uitge
groeide bovenbek. en geen
fatsoenlijke veer meer op
zijn bottig, geplukt lijfje.
liet helaas «liet
zoo rer
lammer genoeg sneuvelen
en vooral sneuvelden
er heel wat op de lange
zeereis naar koeler oorden.
Behalve de enkeling, die
bij de matrozen in 't voor
onder of in de kombuis
vertroeteld wordt (en daar
de „leelijke" woorden over
neemt) hadden die pape
gaaientransporten het niet
best. Nu is dat beter ge
regeld; men kent hun vi
taminebehoeften en het
sterftepercentage is bedui
dend teruggebracht, boven
dien zijn de reizen tech
nisch verkort. In ons kli
maat kunnen zij het w
ouderdom betreft ook een
heel eind „schoppen". Als
z. g. beantwoorder van de
vragenbus van een pluim
veetijdschrift ontvangt
steller dezes veel vragen
vooral vóór de pape-
gaaienziekte van men-
schen, die „hem al hebben
vanaf ons trouwen en hem
heel de mobilisatie door
in het leven wisten te houden met zonnepitten uit ons eigen tuin"
en bezorgd informeeren wat ze doen moeten nu hij aftakelt, zeurderig
in den rui blijft steken, zijn woorden gaat beperken, zijn kunstjes
verleert, enz., én welk krachtvoer uitkomst kan brengen.
Vel
rengen
De causeur uit <len dierentuin.
Gedresseerde papegaaien twee grijs-
roodstaarlen en een kaketoe spreken
voor de microfoon. (Publicatie van
hun berichten is verboden krachtens
de auteurswet.)
ïfW*
De blauwe ara borst eigeelromp
hyacintblauw krabt zich eens nadenkend
achter het oor: hoe. oud ben ik ook al
weer, vijfentachtig of vijfennegentig f
papegaai
he«ft Amerika
ontdekt
■J|et zal den lezer bekend
zijn, hoe (de koppige)
Columbus, die alsmaar ver
derop naar het westen
zeilde om, volgens zijn
overigens te krappe bere-
kwijnend, week, voor
naam de kaketoes in het
breed-schubbig veer en pelsje
van hun zaehtwit geredertt
kening, aan den achterkant van Indië
te komen na den aardbol te zijn om
gevaren. 't niet makkelijk had met z'n
mannetjes. Toen de manschappen den
„achteroever" van Indië maar niet
zagen opduiken aan den troosteloozen
gezichtseinder, weigerden zij verder
te gaan.. Terug!.... Maar Columbus'
onderbevelhebber, Pinzon, kreeg de
ingeving den koers 'n ietsje te
wijzigen; men deed dit. En landde.
De gedachte was hem ingegeven door
een koppel papegaaien, die Pinzon
had zien vliegen naar het zuidwesten,
vanzelfsprekend om daar ergens aan
land te gaan. Nooit heeft het waar
nemen van de dierenwereld grooter
gevolgen gehad. Immers indien Co
lumbus onverrichterzake was terug
gekeerd of lieelemaal niet was weer-
gekomen, dan zou zoo'n zelfde (dol
zinnige) tocht pal-westwaarts voor
eerst in die dagen niet zijn herhaald
Amerika zou laat althans later in de
wereldgeschiedenis een rol zijn. gaan
spelen. Hierdoor weer zou het met de
historie en de ontwikkeling der blanke
inenschheid totaal anders en mis
schien beter? gegaan zijn. Wel
licht was de Nieuwe Wereld pas
eeuwen daarop betreden, zooals het met Australië
als het „laatste" werelddeel het geval is geweest.
Australië, het vaderland van ons algemeen be
kende zangparkietje.
Nog geen honderd jaar
vol ièrevogel
'Vyist u dat eerst in 1840 't eerste paartje graspar-
kieten levend in Europa kwam? (In 1838 wordt
melding gemaakt vanveertjes voor 't Linnens
museum te Ixmden). I)e Hagenbeek van die dagen.
Jamrach, kocht het stel voor 26, toen f 312
een prijsklasse, die trouwens nog lang is aangehouden,
toen bleek, dat deze schattige dwergpapegaaitjes
wél in gevangen staat tot de voortplanting waren
