D.D.D. cl Va-tro-nol IN ITALIË HUIDAANDOENINGEN VlCKS V Ongoed middel tegen huiduitslag GENEESMIDDEL TEGEN 13 Er is een jongedame met den ordonnans meegekomen, die voorzien is van een lastgeving des konings." „Een jongedame?" viel de kolonel verbluft uit. „Wat behelst die last geving?" „Een bevel van den koning haar zoo veel mogelijk behulpzaam te zijn bij de uitvoering van 'n plan, dat zij zijne majesteit heeft voorgelegd. In haar gezelschap bevinden zich zes Slees- wijkers, voor wie zij Pruisische unifor men van krijgsgevangenen verlangt...." De kolonel onderbrak den adjudant met een driftig gebaar. „Ik heb geen tijd, om me met die dingen bezig te houden, meneer. Ga uw gang en regel die geschie denis naar eigen goedvinden. De adjudant droop haastig af en het overleg ging daarbinnen voort. Met het verstrijken van den avond keerde de rust terug in de Düppelerschans. In de verte teekende zich de rossige gloed van de Pruisische bivakvuren tegen den don keren avondhemel af. Djiar, in een lang- gestrekte lijn, waarvan de einden diep het land indrongen, lag het leger der Duitsche bondgenooten Met het vallen van den nacht verliet ?en' klein troepje ruiters de Düppeler- ichansen. Zij droegen de Pruisische rrenadiersuniform en werden aange voerd door een jongen luitenant met een baardeloos gelaat. In gestrekten draf ■eden zij langs smalle binnenwegen en ikkerpaden in een groot,en boog om de literate bivakvuren der Pruisen heen. Twee uren duurde die nachtelijke rit. Toen hield de voorste ruiter plotseling zijn paard in. „Daar ligt Buckel, uwe genade," fluisterde hij, naar een paar verspreide lichtjes in de verte wijzend. „Vergis je je niet, Bergmann? De kleinste vergissing. „Ik ben hier geboren, uwe genade. Een vergissing is uitgesloten. Ons plan netje kan alleen mislukken, als die Pruis ons bedrogen heeft." Helga Ingeborg schudde het hoofd. Zij twijfelde er niet aan of de Pruisische boerenjongen, die hen had ingelicht omtrent het verblijf van de Deensche krijgsgevangenen, had de waarheid ge sproken. Een belooning van honderd kronen en de bedreiging, dat hij gefusil leerd zou worden, indien later bleek dat hij lien verkeerd had ingelicht, hadden hem niet lang doen aarzelen. Daar lag het dorp Buckel, waar het Pruisische hoofdkwartier gevestigd was en waar ile vijand de gevangen Denen had onder gebracht. De manschappen waren gele gerd in een openluchtbivak, de officieren werden bewaakt in een hopschuur van een brouwerij. „Bergmann. „Jawel, uwe genade. Wij zullen hier afstappen en de paarden vastbinden." In weinige oogenblikken was de troep marschvaardig. Met de geweren in den arm volgden zij Bergmann op zijn kron kelwegen. De duisternis begunstigde het vermetele plan van Helga Ingeborg. Langzaam en voorzichtig slopen zij op den buitenkant van het dorp toe. Ergens in de nabijheid klonken de zware voet stappen van een Pruisischen schild wacht; zij bevonden zich thans vlak bij het groote erf van de brouwerij. „Halt," fluisterde Bergmann. „Laten we hier gaan liggen en wachten op de aflossing." De stap van den schildwacht klonk hol tegen de gevels van de verlaten dorpsstraat op. Er verstreek een kwar tier en plotseling werd de nachtelijke stilte verbroken door het slaan van een dorpsklok. „Twee uur," mompelde Helga. Het hart klopte haar in de keel. doch de komst van de aflossing brak de spanning even. waarin het moedige troepje ver keerde. Er kwamen zware voetstappen aandreunen: er klonk een barsch com mando en de aflossing stond stil. Toen volgden nieuwe commando's en daarop marcheerde de aflossing weg en keerde rust in de dorpsstraat terug. Een kwartier latei- rees Helga Inge borg overeind. Een diepe zucht, waarin haar spanning zich baan brak, gold voor de anderen als een bevel haar voorbeeld te volgen. In ganzenmarsch slopen zij eenige honderden meters terug. Toen schouderden zij de geweren, stelden zich in het gelid en het volgend oogenblik klonk een forseh Duitsch commando door den nacht: „Voorwaarts!" De Pruisische schildwacht, die met: de bewaking van de krijgsgevangenen wa> belast, zag weinige oogenblikken latei een patrouille naderen. In stramme hou ding nam hij post voor de poort van het erf. „Werda!" weergalmde zijn stem tnsschen de huizen. „Halt!" hoorde hij een Duitsche stem commandeeren. De patrouille stond stil en vaag onder scheidde hij in het nachtelijk duister de uniformen van een Pruisisch grena diersregiment. Terzijde stond een slanke luitenant, met de sabel in den arm. „Officier van piket!" kreeg hij op zijn „werda" ten antwoord. „Passeert!" riep hij. Het was voorloopig zijn laatste woord. Want terwijl hij het geweer in zijn arm nam om het te presenteeren. werd hij plotseling overvallen door twee pootige Sleeswijkers. van wie er een zijn keel dichtkneep en de ander zijn voeten onder hem uittrok. Met een smak kwam hij languit- op de hobbelige keien te liggen. De rest van het dappere troepje liet intusschen geen seconde verloren gaan. In een oogwenk tijds hadden de vier mannen de poort ingedrukt, die krakend en knarsend uit het slot vloog. Zij stormden het erf op, forceerden met den loop van hun geweer de deuren van de schuren en hadden weldra het krijgs gevangenen verblijf gevonden De Deensche officieren, in het holst van den nacht uit hun slaap gewekt, kwamen traag overeind van hun stroo- leger. Maar de Deensche stem die hun het volgend oogenblik in de ooren klonk, joeg hen plotseling op met gevleugelde haast. „Vlucht! Maar blijft bij elkander en wacht buiten. Is luitenant Armstrong hierbij?" „Hier is Armstrong!" schalde een stem uit de duisternis. „Hoor ik goed ben jij het. Bergmann?" „Jawel, van Ingeborg, luitenant. Vlug, vlug! Ik zal u naar onze paarden brengen. Wij zijn vijftien kilometer van de Düppelerschansen vandaan vóór de dag aanbreekt kunnen wij er zijn Slechts half gekleed stormden de officieren de schuur uit. Het vermetele plan van Helga Ingeborg scheen gelukt. Doch op het laatste oogenblik speelde het noodlot den Denen parten. Er na derde een patrouille in de straat en zóo 1 donker was het niet. of de officier merkt i de vluchtende gedaanten op. „Alarm!" schreeuwde hij. zijn piston afschietend. In een oogwenk tijds wa llet heele dorp vol leven en rumoer Maar Bergmann was reeds inet't groot ste deel der gevangenen ontkomen. Di laatsten kregen echter geen kans meer te vluchten en werden ruw vastgegrepei en naar het raadhuis gesleurd, waar hei hoofdkwartier zetelde. Onder hen be vond zich ook Helga Ingeborg en eei van haar mannen. Zij had tot he' laatste oogenblik gewacht, om zich ti overtuigen van den goeden afloop dei nachtelijke expeditie. En nog zou zij I in haar Pruisische uniform misschien S/of op blz. 18 i HÈ, DAT LUCHT OPl^N,u„ Vicks HET HELPT \verbazend ^dverg„udbad REUSACHTIG BIJ \Va-«°,nto1 HOOFD VERKOUDHEIDdeze ^erkten ver; P^ .ifLn de neU ^Uwenhet nïëu^e ^^rikkehnlb VCT*oUen slip11" "achten de de gez*° n. dijt".ve^\"ten V) „1 behoeft vliezen en ^etVa-"?^ vet- lachten tot v ai orn tl met tev uo-no! is SP\ bestrede stopt is. ^pen bij *«ar d. NOG BETER, MENEER SMIT-! BIJTIJDS GE BRUIKT VOORKOMT VA-TRO-NOL VELE J VERKOUDHEDEN^/ Prij» II. - .90 per flac. U Va-tro-noi V*. bestn)^- 1 M°tuut' te help%us en keeUGebtmk c NAPELS, gelegen aan de beroemde Golf van Napels, alsmede de stralende edelsteenen van de GOUDEN RIVIERA: CAPRI, SORRENT, CASTELLAMMARE, AMALFl, RAVELLO, enz., zullen bij alle toeristen onvergetelijke indrukken achterlaten. OVERAL WORDT U MET DE MEEST GULLE GASTVRIJHEID ONTVANGEN Voordeelen door koersverschil op: CHEQUES EN CREDIET- BRIEVEN IN REISLIRES. HOTEL- EN BENZINEBONS. KORTING OP DE SPOORWEGEN VAN 50-70 °/0 Inlichtingen: EN IT. Leidschestraat 9. AMSTERDAM en alle reishureaux Weest niet langer een prooi van de ondragelijke Iaat en de folterende jeuk, wanneer een eenvoudig middel uitkomst kan brengen. Een paar druppels van de heldere vloeistof D.D.D. op de pijnlijke plek en de jeuk bedaart onmiddellijk, de aandrang tot krablien verdwijnt. Denkt II eens in, weer rustig te kunnen slapen en *s morgens verkwikt aan den arlieid te kunnen gaan. Het D.D.D.-Reoept van l)r. D. Dennis wordt sinds vele jaren met sneees aangewend tegen Eezeem, Open Keenen. Zweren, Puistjes en andere huidaamloeningen. Flaeons a 75 eent, f 1.50en f 2.50 bij Apothekers en Drogisten.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 13