ALS
Frank Lloyd, de maker van „Muiterij op de Bounty",
„Cavalcade" en „Cargo Wells" is ook de regis
seur van deze prachtige Paramount-romance met
Ronald Colman in de hoofdrol.
Ronald Colman, de man, die voor het eerst in 1927 in de film B
Geste optrad en zich sindsdien als een zeer gewaardeerde ster aan
filmfirmament heeft weten te handhaven, is ook heden nog een gr
gezien acteur. Eigenlijk is hij in iedere film, waarin men hem ziet, beter en al
weer komt men onder de bekoring van zijn aangenaam en prettig spel.
deze hoogst romantische film, waarin hij de vagebond-dichter Villon is, died
De koning (Basil Rathbone), die maar geen kans
ziet het met zijn generaals klaar te spelen, laat zijn
splinternieuwen plaatsbekleeder komen, die er evenmin
kans toe ziet de moeilijkheid op te lossen. De gene
raals blijven hardnekkig hun medewerking weigeren.
Dit is dan tevens zoo de inhoud van deze film.
waarvoor niet minder dan een goede 2000 artisten
werden geëngageerd. Natuurlijk zegt dit op zichzelf
niet veel, maar aangezien wij van Frank Lloyd uit
ondervinding weten dat deze er volkomen mee be
kend is, aan welke voorwaarden een boeiende en
pakkende film moet voldoen, zoo is het zeker wel
overbodig dat nog nader te preciseeren. Bijzondere
aandacht verdient verder ongetwijfeld de zeer ver
zorgde entourage en de nauwkeurige bestudeering
van den tijd, waarin deze film speelt, en die zoo goed
als in ieder beeld wordt uitgedrukt.
Een der eerste belangrijke daden van den nieuwen
Qrand Constable is het wegzenden vart een afgevaar
digde van den vijand, wiens on redelijke eischen men
op het punt stond in te willigen. Op den achtergrond
de hofdame, die er nog steeds geen idee van heeft dat
de Grand Constable identiek is met den zwerver-
dichter Villon.
■Ï-V
een gril van den Franschen
koning Lodewijk XI voor
één week het land mag re-
geeren, is zijn creatie in één
woord voortreffelijk. Zon
der in pedanterie te verval
len, speelt hij toch met de
noodige bravour en flair
deze moeilijke rol. De
figuren, welke hij uitbeeldt,
dragen uit den aard der zaak
zijn persoonlijk stempel,
doch het zijn in ieder ge
val figuren van vleesch en
bloed, zooals zij hadden
kunnen zijn. Eerst die vage
bond - overmoedig en
brutaal en later de
minister-president, om het
zoo maar eens te zeggen,
die zijn grootspraak, dat hij
beter zou regeeren, waar
moet maken en wanhopig
moet toezien, hoe al zijn
grootsche plannen en ge
dachten op een berg van
moeilijkheden te pletter
loopen. Gelukkig krijgt hij
aan het slot nog gelegen
heid zich voor zijn nederlaag
te revancheeren en weet
hij zelfs nog een adellijke
verovering te maken, welk
meisje (France Dee) hem
uit pure liefde door dik
en dun volgt.
Voor het eerst mankt de pauper-dichter Villon met een wondermooie hojdanu
(France Dee) kennis en wijdt haar oogevblikkelijk een van zijn mooiste gedichten
