ANEMA EN ZOON Een lastige jongen?
Zoet en
heerlijk
van smaak
GRAPEFRUIT
EN
SINAASAPPELEN
Altijd saprijker
<-ci"vn
te vinden
18
Dit zijn de kenmerken van de
Jaffa grapefruit. Geniet met
uw kinderen en uw gasten
bij iederen maaltijd van deze
gezonde vrucht!
Jaffa
PALESTIJNSCH PRODUCT
het berust dikwijls slechts opkleinig-
heden. Zoo is het beslissend voor
stemming en zelfvertrouwendat
men er gezond, jeugdig en frisdi
uitziet. Verbeter derhalve Uw ge
laatskleur door Khasana Rouge en
Lippenstift. Ze zijn tegen weer en
water bestand en kissproof. Voor
een discrete teintSuperb, voor een
levendige kleurcorail of carmin,
voor een zongebruind uiterlijk
Khasana Soleil.
Slot van blz. 5
Steven Anerna ging twee dagen later enfin," viel bij zichzelf in de rede, „inis-
zelf de brieven op zijn advertentie af- schien zou ik dan tóch niet hebben dur-
halen. De eerste groote teleurstel- ven spreken
lin» ondervond hij, toen hij aan het Er lag zoo'n neerslachtige toon ui die
bureau van de krant slechts twee brie- laatste woorden, dat Steven Anema er
ven in ontvangst kon nemen. van schrok. Hij zag iets trillen in het
„Niet meer?" vroeg hij verbluft. gelaat vau zijn stiefzoon en plotseling
,,Neen, meneer, maar er kunnen nog kreeg hij een vaag idee van wat Annie's
brieven nakomen," antwoordde de ty- jongen in deze jaren tekort was geko-
piste. men.
Met driftige passen verliet hij het „Dus jij wou, hernam hijlangzaam,
dagbladbureau. Slechts twee brieven! „mijn compagnon worden?"
Maar natuurlijk, dat had liij kunnen „Noem het zooals u wilt, vader. Mijn
verwachten. In de advertentie had bedoeling is alleen de firma op de been
hij geen zekerheid gesteld en de men- te houden, tot zij door de moeilijke tjj-
selien waren er tegenwoordig niet ge- den heen is. I kunt over mijn geld be-
makkelijk meer toe te brengen, geld uit schikken dat is alles wat ik u met
hun handen te geven, zonder een of an- dien brief duidelijk heb willen maken."
der onderpand van voldoende over- „Dat isedelmoedig, maar ik mag
waarde. het aanbod niet accepteeren," zei Ste-
Moedeloos gestemd bereikte hij het ven Anema moeilijk,
kantoor. Dolf en Tine zaten te werken.. Dolf veerde overeind. „Ik protesteer,
Met een korten groet liep hij door naar vader," viel hij levendig uit. „Waarom
het privékantoor, trok zijn jas uit en zou u wél het geld van vreemden aan
zette zich voor zijn schrijftafel. De eerste nemen en in de zaak steken en niet het
brief berokkende hem opnieuw een mijne, waarop u recht hebt? U hebt me
teleurstelling. Hij was afkomstig van onderhouden, me 'n behoorlijke opvoe-
een financieringsbank, die hem geld ding gegeven, zakgeld, een salaris, en
aanbood tegen behoorlijk onderpand, nóóit een cent van mijn kapitaaltje
Driftig frommelde hij den brief ineen en afgetrokken, heeft moeder me gezegd,
brak den tweeden open. Hij was ge- terwijl niemand u toch verplichtte mijn
typt en naar gewoonte dwaalde zijn blik opvoeding te bekostigen. En ik...."
het eerst naar de onderteekening. Het Steven Anema onderbrak hem met
volgende oogenblik week plotseling al een gebaar. „Dat was geen edelmoedig-
het bloed uit zijn gezicht. Adolf Somers! heid, jongen," zei hij getroffen. „De
Waarachtig, het stond er: Adolf So- verhouding tusschen je moeder en mij
mers! En hij bood zich aan den onbe- wilde ik vrijhouden van elke gedachte
kenden steller van de advertentie aan aan financieele bedoelingen. In den
als compagnon! In drie regels schrift.grond der zaak was het vrees, dat het
Een minuut lang zat hij daar als ver- onze verhouding schaden zou, als ik
stijfd. Toen steeg er plotseling een heete anders handelde."
bloedgolf naar zijn hoofd. Zoo'n huiche- „Dat doet er ook allemaal niet toe,
laar! Dus daarom was hij gisteren en zei Dolf met een hartstochtelijke stem.
vanmorgen zoo zenuwachtig geweest. „U móét dat geld aannemen, vader.
Hij had al een vermoeden gehad dat er Denkt u soms, dat moeder anders zou
iets met hem gaande was, maar hij had hebben gewild dat u mij voorbij liep,
gedacht dat het dat meisje betrof. Het die u zooveel verplicht ben, en 'n vréémde
volgend oogenblik vloog zijn hand naar in de oude zaak haalde?"
de schel. Elk van zijn woorden voelde Steven
„Roep mijn stiefzoon hier!" gebood Anema als een mokerslag. Hij stond zijn
hij "met een stem, die Tine deed schrik- stiefzoon aan te staren en het verwonder
den, de hem plotseling, dat hij nog nooit eer-
De deur ging dicht en even later op- der ontdekt had, hoezeer hij op zijn
nieuw open en dicht. Dóór stond die moeder geleek, met die donkere oogen,
stiekemerd, die het zinkende schip dien zacht gewelfden neus en ziju
bijtijds had willen ontvluchten. Zij kleinen mond. Er kroop een brok in
bleek gelaat verried een schuldige
„Ga zitten," zei hij hard.
Dolf ging zitten en keek zijn stief
vader recht in de oogen.
Steven Anema keek hem bijna vijan-
zijn keel, toen die herinnering levendig
in hem werd.
Steven Anema strekte plotseling zijn
hand uit. „M'n jongen," zei hij met een
vreemden glimlach, waarachter hij zijn
,-.75,-35
Fl. 1.25,
Mama, niet weggaan, lees me
alsjeblieft wat voor.
Kom, ga mee. - Maar ik kan het
kind toch niet alleen laten; hoor,
hij roept weer
Mevrouw van den Berg, zijn Uw
kinderen nu ook altijd verkouden t
GenetaalvertegenwoordigingJ. WINKEL JZN..
Oen Haag, Merwedestraaf 47 - Telefoon 77 2595
dig aan. „Dus het bevalt je hier niet ontroering verborg, „dit uur doet
langer!" viel hij barsch uit. me goed. Ik dank je. Misschien hebben
„0 ja, vader, het bevalt me hier heel we elkander nooit goed begrepen of
best," antwoordde Dolf dapper. neen, de schuld lag waarschijnlijk alleen
„Jawel, ik weet het. Het bevalt je bij mij. Dede jaloezie is een twee-
hiel' zóó best, dat je liever vandaag snijdend zwaard, zegt men wel eens, en
dan morgen de vlucht neemt. Wat zeg ik geloof. dat ik er niet- vrij van was.
je dan van dezen brief?" Maar nu zal alles anders worden. Je
Hij slingerde hem den brief toe, dien hebt gelijk: moeder zou het niet anders
Dolf geschreven had en deed zich in- hebben gewild...."
tusschen schier bovenmenschelijk ge- Zij stonden hand in hand eu oog in
Weld aan, om zich te beheerschen. De oog en beiden deden hun best zich zoo
brief fladderde op den grond en Dolf gewoon mogelijk voor te doen. En toen
raapte hem op. ging de deur open en trad Van Rees
„Ja, vader, dien heb ik geschreven, binnen. Verrast bleef hij staan.
En hij is duidelijk genoeg, dunkt me. Ik „Meneer van Rees," zei Steven
wist niet dat n in financieele moeilijk- Anema en zijn stem klonk zóó vreemd en
heden zat en ik zou het nóg niet geweten tegelijk opgelucht eu opgewekt, dat de
hebben, als u de copie van die adver- oude Van Rees begon te hoesten, om
tentie niet had laten slingeren." een kriebelig gevoel in zijn keel weg te
Steven Anema schrok. Hij kwam krijgen, „meneer van Rees, je zult
overeind en keek zijn stiefzoon strak eindelijk kunnen gaan rusten. De firma
aan. „Dus je wist aan wienAnema heeft een compagnon in de zaak
„Aan wien ik schreef precies, pa. opgenomen. Voortaan zal zij lieeten
En als ik er eerder van had gewetenANEMA ZOON."
Sinds ze Wybert-tabletten mee
naar school krijgen, niet meer.
Die helpen reusachtig tegen ver
koudheid.
Alleen in origineele blauwe
doozen 25, 35 en 60 cent.
