ZWITSERLAND Towels uit één nest WINTERSPORT - WINTERVACANTIE ziedaar drie begrippen, die ten nauwste met elkaar verband houden I In Zwitserland, met zijn talrijke groote en kleine wintersportplaatsen - waar de sneeuw U niet in den steek laat - kunt U alle takken van wintersport beoefenen in de heerlijk warme zonneschijn, onder een stralend blauwen hemel. Reducties van 30-45% op Zwitsersche reisbiljetten. Goedkoope benzine voor buitenlandsche automobilisten. Sterk gereduc. wintersport-abonnementen op bergbanen enz. Voortreffelijke uniforme skischool in bijna alle plaatsen. Uitmuntende verzorging in de hotels van iedere prijsklasse. Een bonte afwisseling van sportieve en andere evenementen. kunt IJ nu overal voordeelig koopen Vervolg van blz. 19 PAïROXEiXKAXTOOB PAAORA Geen hinderlijke geldformaliteiten 1 Overal tfandaan vlug. goedkoop en gemakkelijk bereikbaar I Voor verder» inlichtingen, prospectussen en*, wende men zich tot da erkende Reisbureaus of tot het: ZWITSERSCH VERKEERSBUREAU. Officieel Reisbureau der Zwitsersche Bondsspoorwegen. Koningsplein 11Amsterdam-C. Het groote evenement in den zomer 1939. Zwitsersche Nationale Tentoonstelling, Zurich, Mei-October. Misschien hebt U ai wat in huis. Dan is het zaak om er spoedig iets van te maken. Dat is niet zoo moeilijk. De hoofdzaak is een goed knippatroon en daar kunnen wij U aan helpen. Ge hebt keus uit wel 1200 stuks, welke direct uit voorraad kunnen worden geleverd. Alle patronen zijn ge knipt naar modellen uit „Wintfcrweelde 1939" Hierboven vindt U twee voorbeelden van char mante blouses, welke gemakkelijk van een couponnetje te maken zijn. Het knippatroon wat U noodig hebt, ligt al voor U gereed. Bestelt het onmiddellijk, het kost slechts 20 Ct. krljgbaar in de ma ten 40-42-44-46 en 48. Prijs 20 ot. plus 5 ot. v. porto Bestellingen hunnen als volgt ge sc hie Jen: JoorbemidJeling van Uw agent of bezorger; door girostorling ap no. 293631door toezending van het bedrag per postwissel of in posts, aan onderstaand adres postkantoor en verzend het telegrafisch, niettemin handenvol geld aan en dat Hoor je: telegrafisch!' „Jawel, vader!" „Hier is de enveloppe van den brief. Zij ti adres staat op den achterkaift. mander No. 525 No. 535 Nassauplein 1 - Haarlem was de hoofdzaak voor een geldwolf als hy. Herbert Neist zette de gedachte aan zijn vijand van zicli af. Wat baatte bet hem of hij zich ergerde aan bet noodlot Peter nam het geld en de enveloppe en aan de onbetrouwbaarheid van dien en verliet het vertrek. Intusscben zette gluiper? Hij kon goddank nog leven en Herbert Neist een jagersboed op zijn den boozen tijd van zijn bankroet was grijze baren, wierp een geweer over zijn bij gelukkig te boven gekomen, schouder en vroeg zich af of hij zich naar de mijn zon laten rijden, dan wel DERDE HOOFDSTUK te voet zou gaan. Hij besloot tot liet laatste, dan kon hij bij zijn terugkeer Op weg naar bet postkantoor moest den weg door het bosch nemen. Sinds Peter de smederij voorbij van Hiero- lang bezat hij geen auto meer, ofschoon nymus Kugel en het toeval wilde dat bij voor den oorlog een der eersten zijn oom, de lompenmillionnair, er was geweest, die zicli dit moderne ver- juist een reusaebtigen os liet beslaan, voermiddel hadden aangeschaft.. Tegen- Het dier bezat een paar zoo kraehtig woordig reed hij met een kleinen ontwikkelde horens, dat men er gerust landauer en een afgekeurd militair aan zou hebben kunnen turnen. Er paard. Een invalide, Willem Zeihne, die stonden vier dorpsjongens omheen, die tevens als huisnecht en tuinier fungeer-zich beijverden de vliegen van den rug de, was zijn koetsier. van bet dier te verjagen. Op eenigen De oorlog had Herbert Neist wel'reeds afstand stond nog een grootere troep een zoon ontnomen, maar financieel jongens, die bun bevoorrechte kamera had hij hem niet geschaad. Zijn laatste den afgunstig beschouwden. De lompen mijn, „Geluksberg", beleefde een gouden millionnair was gewoon de diensten, tijd. Het was geen groot bedrijf; hij die men aan zijn ossen bewees, royaal liad niet meer dan veertig mijnwerkers te beloonen en bovendien rekende iedere iii dienst. Tegenwoordig was die mijn dorpsjongen het zich tot een eer, van üijn eenige broodwinning en zij wierp zoo'n prachtbeest de vliegen te mogen behoorlijke winsten af. Weliswaar kon weren. liij niet meer op zoo'n grooten voet Hieronymus Kugel was vandaag min- leven als een twintigtal jaren geleden, der goed geluimd. Hij bad een massa maar zijn inkomsten waren voldoende, werk en al zijn zoons waren aan het om te kunnen blijven wie hij was. De front. Een smidsknecht kon hy nergens ertsproductie ging grif van de hand, krijgen in dezen tijd, die zoo arm was want nu zooveel duizenden kanonloopen aan vrije mannen en dus moest hij zicli dag in dag uit enorme hoeveelheden vergenoegen met de assistentie van zijn ijzer uitbraakten, leden de ijzersmelte- wederhelft, aan wier aanwezigheid het rijen aan een waren geeuwhonger naar te wijten was, dat George Neist ervan ruw erts en waren niet te verzadigen, af bad gezien uit de naburige herberg Het bedrijf liep bovendien als ge- een hartversterkend water aan te laten smcerd. Herbert Neist had verstand rukken, dat de waterput achter de van een mijn en daarenboven stonden smederij niet leverde. Want de lompen - I een bekwame opzichter en geoefende, millionnair wist maar al te goed, dat ervaren mijnwerkers in zijn dienst. Hij de vochtige hartstocht van haar man betaalde de hoogste loonen en daarom de pootige sinidsvrouw een gruwel was. werkte men graag voor hem. De mijn- „Vooruit, pak nou eens aan, vlug!" werkers waren ruwe klanten en konden blafte de smid zyn betere helft toe, ter die groote lieeren niet al te goed uit- wijl hij haar een stuk gereedschap toe staan, maar voor Herbert Neist gingen reikte. „Het is geen porselein vlug...!" ze door het vuur. Hy toonde zich nooit Hij had de gewoonte zich te buiten gierig of inhalig en als er een zwaar te gaan aan het woord „vlug", als hy karwei verricht was, liet hij royaal een zich ergerde, zooals thans, groot vat hier aanrukken, hetgeen zijn „Hou je mond!" gaf zijn vrouw hem populariteit niet weinig verhoogde. norsch ten antwoord. Op weg naar de mijn nam Herbert „Trek dien strik aanvlug1 Neist het boschpad. Hij kon hier tegen- Anders help ik. woordig nooit loopen, zonder vervuld „Kalm maar, ouwe," viel de vrouw te worden van ergernis. Vele jaren lang hem in de rede. Zij begreep zeer goed had bij bet jachtrecbt van dit bosch waarom hij zoo korzelig was, maar zij gepacht, maar bij de laatste verpachting was niet bang van hem. Haar grove had 'n zekere Krauert aanmerkelijk boo- handen gaven die van haar man in ger ingeschreven, dan bij vorige jaren grootte en kracht niet veel toe. placht te doen. Thans had hij hier niets De hamer klepperde. De eene staal- meer te zeggen en moest hij een uur blauwe spyker na den anderen verdween loopen, om zijn geweer aan te kunnen in. het yzer en den hoef van den os. leggen. Hieronymus bromde onophoudelijk en Herbert Neist verafschuwde dien verrichtte met een verheten trek om man. Krauert was een nieuwbakken zijn mond het ongemakkelijk weTk. industrieel, een geslepen vos, die zich Intusschen wandelde de lompen- aan hem had opgetrokken als een slin- millionnair voor de smederij op en neer gerplant aan een boom. Als hy niet met zijn handen en de zweep op zijn voortdurend op zijn hoede was, zon de rug. Schudde de os aan het juk, zoodat slingerplant den boom spoedig ver- de zware eiken balken van de schuur stikken. Het bad reeds eerder niet veel kreunden en kraakten, dan stond liy gescheeld of hij had hem den adem stil en sprak het dier kalmeerend toe: afgesneden. Krauert was eigenaar van „Kalm "maar, MaxDadelijk is~je nieuwe een blikwarenfahriek, die Herbert Neist schoen klaar en gaan we naar huis!" eens gevestigd had. Daarenboven draai- De jongens staarden den kleinen, de hij granaten voor de oorlogsindustrie, mageren man, die er met zijn geruite Hij haid een fabriek vol schreeuwende broek, het vuurroode vest, de vette vrouwen, bevende grijsaards en lastige jas en zijn grijzen hoogen hoed uitzag jongens^Granaten kon een kind draaien, als een verschijning uit een hoos sprook- want er was niet veel vakkennis voor je, met domme oogen aan, maar zeidejj noodig. Maar Krauert verdiende er niets.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 26