ZESTIG GLORIERIJKE JAREN
Het gebeurt niet 'raak,
dat betrekkelijk kort
na elkaar twee kost
bare films ran betzelf
de onderwerp en door
dezelfde maatschap
pij worden gemaakt,
waarbij dan de eene
film nog kostbaarder
is dan de andere. Dit
is nu gescbied met de
RKO-Radio-film over
't Ieren ran koningin
Victoria ran Engeland,
waarin ook nu weer
Ann IVeagle en Adolpb
Woblbruck de Hoofd
rollen verruilen.
Prins Albert verricht in naam der keizerin de plechtige opening van het beroemde Crystal Palace te Londen. Die gewel
dige „broeikas" gelijk 't in den volksmond genoemd werd die eenige jaren geleden in vlammen opging, was gemaakt
naar een idee van den prins, die voor het volk van zijn vrouw alles deed wat maar in zijn vermogen lag, doch die er
maar niet in slaagde sympathie en waardeering te vinden bij de massa.
et is inderdaad voor keizerin Victoria een glorie
rijke regeeringsperiode geweest. Zestig jaren
lang heeft zij het geweldige Britsohe rijk dooi
de branding en de gevaarlijke klippen van een
troebele internationale politiek heen tot groote
welvaart gebracht. Het is eigenlijk overbodig dat'-andermaal
te memoreeren. Den vorigen keer hebben we er, bi) het ver
schijnen van de keizerbi-Victoriafilm, reeds uitvoerig over
geschreven. De lezer herinnert zich ongetwijfeld dat een
klein gedeelte uit die andere film in kleur was, en wel
daar, waar de oude keizerin bij haar zestigjarig jubileum
haar triomftocht maakt langs de St. Pauls Cathedral in
Londen. Het effect daarvan en vermoedelijk ook het
succes, dat dat gedeelte bij 't groote publiek had, heeft
dezelfde makers blijkbaar geïnspireerd, om de productie
andermaal ter hand te nemen en een prachtige kleurenfilm over keizerin Victoria uit te brengen.
Er werd een ander scenario ontworpen, doch Ann Neagle en Adolph Wohlbruck bleven
voor de hoofdrollen gehandhaafd. Naar ons inzien terecht. Want de creatie, die zij van deze twee
figuren gaven, was in één woord voortreffelijk en ook thans weer zouden we niet weten in welk
opzicht zij te kort schoten. Datzelfde is trouwens van deze heele film te zeggen. Zelfs de
tegenstanders van de kleurenfilm moeten erkennen dat hier 'n waar kunstproduct is vervaar
digd, dat uit technisch oogpunt bezien bijna zijn weerga niet vindt. Het is alsof deze beminde
keizerin weer in levenden lijve voor het groote publiek verschijnt. En al zullen uit den aard
der zaak de zonen en doch teren van John Buil dat sterker apprecieeren dan de bewoners
van andere landen, 't ge
heel is toch van 'n dusda
nige bekoring dat we niet
twijfelen," of overal zullen
de toeschouwers blij en
dankbaar dit luisterrijke
product aanschouwen. Af
gezien van persoonlijke
voorkeuren, is deze film 'n
prachtig beeld van 'n ge
lukkig menschenpaar, dat
de zware vorstenkroon
met eere heeft gedragen.
Dat de maker Herbert.
Wilcox ook nn weer de
authentieke historische
plaatsen tot achtergrond
koos, verhoogt ongetwij
feld nog de belangrijkheid
ervan.
van koningin Tic-
toria en prins Albeit was ideaal.
Hoewel zij haar gemaal nog ruim
3S jaar overleefde, is zij al dien
tijd om hem blijven treuren. Na
zijn dood trok zij zich aanvankelijk
uit de staatszaken terug en bleei
jaren lang in den rouw.
Een opname uit de film, ivaarbij 'l
Windsor Castte als achtergrond
diende. Op den voorgrond Adolph
Wohlbruck en Ann Neagle, respec
tievelijk als prins Albert en konin
gin Victoria. Het boogschieten was
in dien tijd een zeer geliefde sport,
die zeer veel beoefend werd.
