VLIEGENDE]
SPREUKEN
at schrijven met rook aan eefi wolkenlöozen blauwen
hemel zag er nu wel erg kunstig uit, meende men in
Amerika, maar het was jammer, dat er zoo weinig bleef
..staan". Als de vliegenier de laatste letter van een
woord had afgemaakt, was van de eerste al niet veel
meer te ontdekken. Het moest al heel windstil zijn, wilden de toe
schouwers de reclame (en daar ging het toch ten slotte om) kunnen
ontcijferen. Bovendien: „schoonschrift" was het niet bepaald.
Daarom heeft men dus den luchtschrijver vervangen door den
„luchtzetter", die met
volledige reclameteks-
ten achter zich aan
boven een stad vliegt
en zoodoende zonder
al de capriolen, die
toor het schrijven met
rook noodig waren, op
duidelijke wijze de
menschheid verkon
digt, dat men in dit of
dat restaurant zoo goed
kan eten, dat die of
Links: Terwijl de eene vlucht
plaats vindt, legt het perso
neel den volgenden tekst al
vast op het vliegveld gereed.
Eerst zoodra de machine een- bepaalde Imogie
en een gelijkmatige snelheid heeft verkreg<n
blijft deze Inehtreclame duidelijk leesbaar
rechtop in de lucht staan.
Links ligt de letter N
op den grond. Men ziet
de vele riemen en de
bamboestokken, waar
elke letter mee gesteund
moet worden, wil zij
kunnen staan.
Rechts: Eet dollar-
teeken geeft een goed
idee van de gemiddelde
grootte der letters. Zij
zijn ongeveer zoo groot
als een mensch, bestaan
uit riemen en touwen
en zeer goed, vlaggendoek.
