Düi&cte, VenlwkZyw* Zwaren Hoest RHEUMATIEK-LIJDERS bij dien 13 dat junse kind stond te loeren. Ann had den jongen een trui gestuurd, scheen 't zoo'n vormeloos» gebreide oorlogs- inii en ze lntd er een papiertje niet liaur naam en adres op gespeld. De jongen had haai een brief geschreven, en zij had teruggeschreven en haar portret gestuurd. Dat was het begin geweest van een heele briefwisseling, die op den duur nogal intiem werd. Want hij had blijkbaar geschreven, dat hij haar op zou komen zoeken ais hij aan één stuk thuiskwam en dat hij haar dan ten huwelijk zou vragen. De brief, dien ik las dien ik uit den bebloeden zak van Kerwin had gehaald - was haar laatste. Er stond in, dat ze zou wachten op zijn terugkeer. F. 11 't komt er. niets op aan of je shellshock bent." schreef ze aan 't eind. „of gewond of heeiemaal invalide bent. 'r Is nooit te erg. hóé je bij me komt, ais je maar bij me komt. En als je met komt (maar dat kan niet dan wacht ik toch. Ik heb je nog nooit gezien, maar door je brieven ben je echter voor me en ben je me liever dan ooit iemand anders zijn kan." Weer zweeg de gewezen oorlogscorres pondent. en een der mannen in de con trolekamer snoof, en het luisterend publiek dacht, dat het atmosferische storing was. „En dus," zei de spreker eindelijk, ..heb ik af en toe den geest van dien jongen vlak bij me. Hij vraagt me waar dat portret is, en waarom ik 't hem niet heb laten houden - dan had een droom mee kunnen gaan op de reis, die hij ondernam. En de geest van het meisje i hoewel zij nog in leven is waarschijnlijk, en getrouwd, hoop ik, en een zoontje heeft, dat Kerwin genoemd is. naar hém) wou maar steeds, dat iemand haar ver tellen kon wat er gebeurd is, en wan neer. en waarom. Een der mannen in de controlekamer gaf een teeken. De gewezen oorlogs correspondent keek op zijn horloge en lachte, al was 't een droef lachje. „Nu, vrienden," zei hij, „ik ben al over tijd. Als ik over den oorlog begin ban ik nooit goed ophouden mis schien begint u dat zoetjesaan een beetje te begrijpen. Volgende week spreken we elkaar verder. En ik beloof u, dat ik 't dan niet over zulke treurige dingen zal hebben." De omroeper kwam naar de micro foon en zei: „Dames en heeren, u hebt geluis terd. Dc man was misschien achtendertig, maar op 't eerste gezicht leek hij ouder. Dat kwam, doordat zijn haar heeiemaal grijs was. Hij zat aan zijn bureau, en de plooien van een zijden ochtendjas hingen neer tot aan den vloer, dus was 't niet te zien, dat zijn eene been te stijf stond, om echt te kunnen zijn. Hij zat een brief te schrijven. „Ik heb gisteravond naar uw radio praatje geluisterd," schreef hij. „Ik ben Kerwin, en ik ben springlevend. U kunt beter schrijven en spreken dan polsen voelen. Ze hebben me uit de modder opgeraapt misschien een paar uur, nadat u me had zien liggen en me naar een hospitaal gebracht. Ze hebben t een en ander aan mijn borst gedaan (die wond, tusschen twee haakjes, was niet zoo erg, als ze er uitzag) en me een been afgezet. Een jaar later hebben ze uie naar huis gestuurd, en toen trok ik van 't eeue hospitaal naar 't andeie; en eindelijk, weer eeu jaar later, lieten ze ine gaan. familie had ik niet 't had u niets geholpen, als u mijn herkenningsplaatje mee had gepakt. Daarom had ik zoo jong dienst genomen er was niemand, die 't me belette. Dus 't had nogal een treurig geval kunnen zijn dat ze me lieten gaan - maar dat was 't niet. Een kameraad uit mijn kompie had een rijken pa. en die pa had een fabriek, en een houten been vonden ze geen van tweeën een bezwaar. N'u ben ik er twintig jaar. ik ben compagnon en ik lig in een warm nestje. F was zoo benieuwd naar Ann. Ik had haar adres natuurlijk. Dat stond u vindt zooiets toch niet sentimenteel klinken? in mijn hart gegrift. Maar ik dacht er niet over, haar op te schepen met een straatarmen invalide. Ik wachtte, tot ik een baan had al viel dat wachten lang niet mee en toen schreef ik. De brief kwam terug met een stempeltje: „Vertrokken". Ik ging naar 't stadje, waar ze gewoond had met haar vader haar moeder was dood. Ze vertelden me, dat haar vader ook ge storven was, en dat Ann „naar de stad" was gegaan om haar brood te verdienen. Wélke stad wisten ze niet. Fini la guerre. zegt u? Fini romance! ïk hoop met u mee, dat Ann ge trouwd is ja, dat hóóp ik zelfs! - en dat ze kinderen heeft. Want als ze getrouwd is, heeft ze de eenzaamheid niet hoeven voelen, die ik zoo goed ken. Ik ben nog steeds vrijgezel en ik zal 't wel blijven ook." Hier rustte de hand van den schrijver. Toen schreef hij er snel nog hij: „Als u dat portretje van Ann nog hebt, tusschen nw oorlogssouvenirs, wilt u dan een goed werk doen door het aan bovenstaand adres te sturen? Ik zou 't graag terughebben." De vrouw? Misschien was ze zeven endertig, maar ze zag er jonger uit, want ze had haren zoo blond als vlasof mis schien kwam het, doordat ze nog die verwonderde, peinzende uitdrukking op haar gezicht had van een kind, dat onverdiende siraf heeft gekregen. Ze schreef: „Ik ben Ann. En zou ik alstublieft mijn portretje en mijn brief terug mogen hebben, als u ze nog hebt? Want Kerwin had ze bij zich, toen hij stierf. Ik ben niet getrouwd, en ik heb geen kind, dat naar hem genoemd is. Ik zit aan 't kaartsysteem op een advocaten kantoor, en ik doe niets dan werken en naar de radio luisteren en af en toe naar de bioscoop gaan. Naar oorlogsfilms ga ik niet en ik had u bijna weggedraaid, toen u over den wapenstilstand begon! Want wat ik in dien brief schreef, dat meende ik, ziet u. Ik zal altijd van hem blijven houden." Den volgenden morgen vond de gewezen oorlogscorrespondent de twee brieven. Ze lagen naast elkaar op zijn bureau. Hij las ze snel door; toen nog eens langzamer, en met een blik van verbazing. En toen al waren zijn oogeu een beetje vochtig grinnikte hij. „Twee telefoontjes," zei hij tegen zijn secretaresse, „en ze kunnen samen koffie gaan drinken. Leve de sterke arm van het toeval! Ze werken nog geen twee straten van elkaar." „Wié werken nog geen twee straten van elkaar?" vroeg de secretaresse. De gewezen oorlogscorrespondent antwoordde: „Ann en Kerwin." „Wie zijn nu in 's hemelsnaam Ann en Kerwin?" vroeg de secretaresse. De gewezen oorlogscorrespondent keek en sprak een beetje ongeduldig. „Die jongen en dat meisje, waar ik 't gisteren voor de radio over had," zei hij. „De jongeling wds niet dood, blijkt nu. Hebt u niet geluisterd?" „Ik luister nooit naar u," antwoorddi zijn secretaresse. Zij ging verder met het sorteeren der brieven van bewon deraars. 10-DAAGSCHE GRATIS PROEFBEHANDELING VOOR Mijn „Duo-Formula" (dubbelkuur) heeft nog nimmer gefaald ver lichting te brengen in gevallen van Rheumatiek, Jicht, Ischias (Heupjicht), Lenden-, Zenuw- en Gewrichtsrheumatiek. Ieder lijder aan de kwellende pijnen, j Ikkangissenwatudenktenuantwoor- veroorzaakt door overtollig urinezuur, den met de volgende paar woorden breng ik een goede tijdjng. „Mijn „DUO-FORMULA" heeft Niet langer behoeftu te wanhopen. Niet langer behoeft uw leven te worden versomberd door pijnen, stijfheid, gezwol len gewrichten en spieren. Geniet weder het leven, bevrijd van de pijnen. Deel in de vreugde van mijn groote ontdekking „DUO-FORMULA", het succesvolle resultaat van mijn jarenlange studie en proefnemingen. Laat mij u gratis overtuigen, door het eenvoudig bewijs van uw eigen persoonlijke ver betering van pijn, dat ik ten leste een middel voor bestendige verlichting heb ontdekt. IK ZAL U GEDURENDE 10 DAGEN GRATIS BEHANDELEN I Ik wil u helpen en indien u mij slechts de onderstaande coupon wil toezenden, zal ik u een 10-daagsche behandeling geheel kosteloos sturen. Onverschillig hoe lang u geleden heeft of hoe oud u is. Mij om 't even hoeveel dingen u te voren heeft be proefd. Mijn aanbieding is voor u en voor iedere(n) door rheumatiek ge kwelde^) lezer(es) van dit blad. WAAROM „DUO-FORMULA" BESTENDIG HELPT 7 WAAROM iS „DUO-FORMULA" ZOO KRACHTDADIG? Mr. ARTHUR RICHARDS dubbele werking. Het ver drijft het kwaad uit het lichaam en verwijdert niet alleen de uitwerking, doch ook de oorzaak. „DUO- FORMULA" valt met een tweevoudige werking aan. Het laat de verkeerde stof fen niet de minste gelegen heid te ontsnappen. Aller eerst tast het de oorzaak aan en maakt vervolgens een eind aan de pijnen,bevrijdt de gewrichten en doet zwellingenafnemen. Lede maten,spieren en zenuwen worden spoedig tot soepel heid en kracht hersteld." Mijn verklaringen bewezen door feiten l Voor elke verklaring, die ik geef, kan ik een lange reeks bewijzen verschaffen. Ik vertel u mets dan de simpele waar heid, wanneer ik u zeg, dat ik kolom na kolom van dit blad kan vullen met honderden attesten Gezien zulk een overstelpende bewijskracht denkt u dat mijn „DUO-FORMULA" zal falen? DIT IS WAT IK VOOR U WIL DOEN! Indien u mij schrijft, kost uw 10- daagsche behandeling u niets. Accep teer onmiddellijk mijn aanbod uw pijnen te verlichten. Doch stel het geen seconde uit. Waarom nog een dag, uur of minuut langer te lijden dan noodig is Vul deze coupon in en post haar meteen aan Mr. ARTHUR RICHARDS, (Kamer 141), Aldwych House, LONDEN, W. C. 2, Engeland ZIE HIER HOE MEN SCHRIJFT OVER MIJN BEHANDELING Mej. G. FELIUS-ZANDEE, Bouwplein I, Wïmeldinge, Zld„ Holland, 69 jaar oud, had gedurende langer dan vijf jaar geleden aan Ischias (Heupjicht) die zich uitstrekte tot in de knie. Na mijn behan deling gedurende een maand te hebben toegepast, was zij in staat mij der. volgenden brief te schrijven: „Uw middelen hebben mij goed geholpen, de pijnen komen niet terug. Ik heb, sedert Uw behandeling, eenige flinke wandelingen gemaakt en totaal zonder pijn. Dat kon ik voorheen niet. Een ieder, en niet minder ikzelf, staat verbaasd over mijn prestaties. Nogmaals, het heeft mij best geholpen." De Wed. L. DE RYKE-WISSE, Breeweg 171, 't Zand, bij Middel burg, Zid., Holland, leed gedurende langer dan een jaar aan rheuma tiek in rug en borst en neuritis in de schouders. Na getracht te hebben eiders genezing te vinden, doch tevergeefs, besloot zij mijn behandeling te volgen, en met het beste gevolg, want na een maand was zij in staat mij als volgt te schrijven: „Tot mijn spijt kon ik niet eerder schrijven daar ik uitstedig ben geweest. Ik ben de pijnen geheel kwijt, waarvoor ik U ten zeerste dankbaar ben. Bijna twee jaar heb ik de rheumatiek gehad, soms erger dan anders, en behalve tijdelijk, heeft niets mij ooit geholpen. Waar de gelegenheid zich voordoet, zal ik Uw behandeling ten zeerste aanbevelen." De Heer J. A. STAARMAN, Bergentheim, schrijft: „Daar het nu al ruim een half jaar geleden is sedert ik uw behandeling gebruikte en tot hiertoe geen pijn meer in de gewrichten had, wensch ik u mijn volle tevredenheid hierover te doen toekomen. Ik ben dan ook door Gods hulp volkomen goed en heb nooit meer pijn in de gewrichten gehad. Weersveranderingen hebben geen invloed meer op mijn gestel, bewijs voor een volkomen en blijvende verbetering." COUPON voor gratis 10 dagen DUO-FORMULA-behandeling Aan Mr. Arthur Richards, (DUOFORM LTD.) (Kamer 141) Aldwych House LONDEN, W. C. 2, Engeland Gelieve mij uw 10-daagsche gratis behandeling te zenden, als aangebodeninditweekblad. Naam Adres Porto naar Engeland: brieven 12Vi ets., briefkaarten 7V2 ets. N.B. Indien u uw blad niet wenscht te verknippen, gelieve u de Coupon uit te schrijven op een briefkaart en mij uw aan vraag aldus in te zenden, met vermelding van dit tijdschrift. A\ Om vlug en blijvend verlichting bij zwaren hoest door verkoudheid te verkrijgen, smelt een lepel Vicks VapoRub in een kom kokend watereninhaleergedurendeeenige minuten de geneeskrachtige dam pen. Zij zuiveren het verstopte hoofd, ver wijderen het slijm, verlichten den hoest en vergemakkelijken de ademhaling. Wrijf tegen bedtijd VapoRub op keel, borst en rug en ondervind den weldadigen invloed van de directe werking door de huid, alsmede van de geneeskrachtige dampen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 13