Andrews
DINGERS
Vogels uft een nest
Buitengewoon
Rust in het hotel!
26
F Maar
i gezond
f en opge
7 ivekt door
.Andrews
Wie geregeld Andrews Bruisend Gezond
heids-Zout drinkt, blijft fit, jong en gezond I
Andrews voorkomt onopgemerkte ver
stoppingen, welke ontstaan door slecht
verwijderde en achtergebleven voedsel-
resten. Deze verontreinigen het lichaam en
kunnen dan de oorzaak zijn van hoofdpijn,
lusteloosheid, nervositeit, slechten eetlust,
etc. maar ook van een grauwe, onfraaie
huid, puistjes, kringen onder de oogen, etc.
Drink geregeld Andrews. Het is een ge
zondheids-drank, die Uw inwendige orga
nen voortdurend op volkomen geregelde
en natuurlijke wijze zuivert van alle afge
werkte voedingsresten en de werking van
de lever aanspoort. Andrews is goed voor
jong en oud. Millioenen menschen over
de geheele wereld gebruiken het regel
matig I Probeert U het ook eens!
Groote Bus fl. 1.05
Kleine Bus fl. 0.60
m Verkrijgbaar bij alle apoth. en drog.
BRUISEND
GEZONDHEIDS-ZOUT
zijn ze weer. Wat een
fijne kwaliteit, wat een
heerlijke smaken.
Gesorteerde eitjes van
25 tot 45 cent per ons.
Spaart Albumplaatjes
op d&n Tbcuxm
Vervolg van blz. 23
geschoeide damesvoeten onder de tree
plank van den auto uitsteken. Suel-
besloten stopte hij. stapte uit en kuchte.
„Een defect, juffrouw?" vroeg hij
luid. „Kan ik u misschien met iets van
dienst zijn?"
Terstond werden de voeten terug
getrokken. Karei liep om den auto heen
en staarde aan den anderen kant in een
aardig, frisch meisjesgezicht, dat bij
zijn aanblik plotseling van kleut ver
wisselde. Karei was even verbaasd als
verrast. Opnieuw wilde her toeval, dat
hij de dochter van Krauert ontmoette!
Met een vlugge beweging nam hij zijn
hoed af en mompelde een groet. Het
meisje was geschrokken en onwille
keurig kwam hem een verontschuldi
ging op de lippen. „Het spijt me ik
kon niet vermoeden dat u het was,
juffrouw.
Greta Krauert was opgestaan en rei
nigde haar handen aan een lap. Ont
daan keek zij opzij en sprak geen woord.
„Zal ik u even helpen?" hernam
Karei, die de situatie allerpijnlijkst vond.
Nu sehudde zij het hoofd, krulde
eenigszins minachtend haar lippen en
wierp den lap haastig in de gereed
schapskist.
Die zwijgende en onbeleefde weigering
vervulde hem plotseling met veront
waardiging en wrok. Op zijn voorhoofd
groeven zich diepe rimpels en in zijn
oogen kwam een booze uitdrukking.
„Ik heb niet zulke schurftige handen,
dat u ergens bevreesd voor hoeft te
zijn, als ik uw wagen aanraak, juf
frouw," beet hij haar scherp toe.
Greta Krauert wierp hem een schu
wen blik toe bij dien uitval. Haar lippen
trilden van zenuwachtigheid.
„Ik.... ik...." bracht zij stotte
rend uit.
Heftig ging hij voort. „Als ik u aan
bied u te helpen, hoeft u mij niet zoo
onheusch te behandelen. Zelfs een doch
ter van Krauert dient de beleefdheid
in acht te nemen."
De mond van het meisje vertrok zich,
alsof zij op 't punt stond te gaan huilen.
Karei stond naast haar en beefde van
opwinding en moeilijk bedwongen drift.
Haar zwijgen en de stille verachting,
die zij ermee uitdrukte, brachten hem nog
meer buiten zichzelf en het volgende
oogenblik deed hij geen moeite meer om
zich te beheerscheu.
„Laat ik u even zeggen, dat noch
mijn vader, noch ik zich iets ten opzichte
van uw familie te verwijten hebben. Wij
zijn eerlijke menschen, die aanspraak
mogen maken op de achting van ieder
weldenkend mensch. En als de houding,
die u tegenover mij aanneemt, u inge
geven is door een daad van één van ons,
die inderdaad niet genoeg betreurd en
afgekeurd kan worden, dan dient u ook
te bedenken, dat de hoofdschuldige el
ders huist! Ook zonder gebruik van
kogel en dolk kan iemand een moorde
naar zijn. De bewerker van die daad
moet u niet in ons, maar in uw eigen
huis zoeken. Als wij uw vader verach
ten, dan doen wij dat, omdat hij niet
anders dan verachting verdient. Maar
als uw vader ons veracht, dan is het
alleen uit haat en boosheid! Want uw
vader is maar een.
Hij hield dien wilden woordenvloed
plotseling in hij schrok van de doode-
lijke bleekheid, die dat aantrekkelijke
meisjesgelaat plotseling overtoog.
„Wat is mijn vader?" vroeg Greta
Krauert hijgend en met gebalde vuisten.
Karei stak de handen in zijn zakken
en wendde zich af.
„Dwaasheid, om me zoo te laten
meesleepen." bromde hij. zich beheer-
schend. „Het lijkt wel een vloek; altijd
moet iemand van ons met iemand van
uw familie overhoop liggen. Het doet
er niet toe wat uw vader is.
Hij wilde naar zijn wagen terugkee-
ren, maar eensklaps sprong het meisje
hem in den weg.
..Vertel het me!" gebood zij, met
bevende lippen van drift. „W&t is mijn
vader?"
„Welnu, als u erop staat het te we
ten: een dief is hij!" barstte hij op
nieuw los. „Nog erger: een schurk en
een oplichter!"
Het meisje kromp ineen, als onder
een striemenden zweepslag. „Gelogen!"
gilde zij met dreigend opgeheven vuis
ten. „U. u.
Hij bleef haar koud en onbewogen
aanstaren.
..Vraag het mijn vader maar, die zal
u die woorden wel nader verklaren, juf
frouw Krauert. Een man, die zich ver
rijkt ten koste van een ander, is een dief.
En als die man directeur is van een fa
briek en het in hem gestelde vertrouwen
misbruikt om een anders ondergarig te
bewerken, ten einde zich in zijn plaats
te dringen, is hij bovendien een eerlooze
schurk. Dat is hij ten minste in onze
oogen. Maar misschien oordeelt een
dochter van Krauert daar anders over."
„U. u. herhaalde Greta
Krauert nogmaals met een verstikte
stem. Zij kon niet uit haar woorden ko
men en sloeg met haar handen van zich
af, als wilde zij dien wilden stroom van
beschuldigingen tegenhouden.
Karei liet zich echter niet het zwijgen
opleggen - alle bitterheid van jaren
brak zich baan. „Als uw vader mij
soms aan wil klagen wegens beleedi-
ging, mag hij het gerust doen. Ik kan
met. zijn soort beter omspringen dan
mijn vader. Hij heeft in mij den
rechte voor. We zullen dan alles nog
eens zorgvuldig napluizen. Misschien
komt mijn broer dan ook wel in een
gunstiger daglicht te staan. Want een
gemeene moordenaar is hij niet. Al zijn
wij in uw oogen blijkbaar een moorde
naarsbende, vergeet u vooral niet, dat
ook woorden doodelijk kunnen zijn. En
die woorden sprak uw broer zelf! Hij
waagde liet - hij. een laffe achterblij
ver! mijn gesneuvelden broer, mijn
broer Ernst en ook mij gekken en ezels
te noemen. Omdat wij onzen plicht
deden in de oorlogsjaren, hoort u! En
alleen daarom is uw broer gestorven.
Want onze Peter kon zich niet, zooals
ik, boven die beleediging verheffen.
En daar kwam bovendien nog bij, dat
uw vader zich als een schurk tegenover
mijn vader heeft gedragen...."
Bitter en heftig joegen die woorden
over zijn lippen. Hij spaarde het meisje
niet meer en langzaam boog zij het hoofd
onder den last van die beschuldigingen.
„Ik heb een broer verloren, die mij
dierbaar was evenals u. Niemand kan
onder dat ongelukkige schot meer ge
leden hebben dan ik. Maar ik sprak er
nooit over, alle verdriet hield ik in
mijn hart gesloten. Maar wat weet u
van hetgeen wij geleden hebben? Nog
minder dan niets! Is het niet belache
lijk dat iemand als u, die nog nooit iets
heeft meegemaakt, menschen durft
verachten, (lie zich voor niets hebben
te schamen, maar integendeel schande
lijk door uw eigen vader bedrogen zijn?
Waarom behandelt u mij eigenlijk met
zooveel minachting? Geef daar nu eens
antwoord op: waarom.
Met vlammende oogen wachtte hij
op een antwoord, maar het meisje
WELTE
RUSTEN
Meyer en Klaassen komen
's avonds laat in hun hotel na de
vergadering en zijn in hun schik
met de rustige kamers. Ze zijn moe.
Maar hoe kan een mensch slapen,
als z'n buurman van de eene
hoestbui in de andere schiet Dat
is nu een echte rookershoest denkt
Meyer.
Hij staat op, klopt op de deur
van Klaassen en geeft hem zpn
doosje Wybert. Die helpen abso
luut tegen hoest.
Bij 't ontbijt bedankt Klaassen
hem. Ja, ze hebben puik geholpen
en voortaan altijd Wybertjes mee
Wybert-tabletten tegen hoest en
keelpijn.
Alleen in origineele blauwe
doozen a 25, 35 en 60 cent.