Andrews DINGERS Vogels uft een nest Buitengewoon Rust in het hotel! 26 F Maar i gezond f en opge 7 ivekt door .Andrews Wie geregeld Andrews Bruisend Gezond heids-Zout drinkt, blijft fit, jong en gezond I Andrews voorkomt onopgemerkte ver stoppingen, welke ontstaan door slecht verwijderde en achtergebleven voedsel- resten. Deze verontreinigen het lichaam en kunnen dan de oorzaak zijn van hoofdpijn, lusteloosheid, nervositeit, slechten eetlust, etc. maar ook van een grauwe, onfraaie huid, puistjes, kringen onder de oogen, etc. Drink geregeld Andrews. Het is een ge zondheids-drank, die Uw inwendige orga nen voortdurend op volkomen geregelde en natuurlijke wijze zuivert van alle afge werkte voedingsresten en de werking van de lever aanspoort. Andrews is goed voor jong en oud. Millioenen menschen over de geheele wereld gebruiken het regel matig I Probeert U het ook eens! Groote Bus fl. 1.05 Kleine Bus fl. 0.60 m Verkrijgbaar bij alle apoth. en drog. BRUISEND GEZONDHEIDS-ZOUT zijn ze weer. Wat een fijne kwaliteit, wat een heerlijke smaken. Gesorteerde eitjes van 25 tot 45 cent per ons. Spaart Albumplaatjes op d&n Tbcuxm Vervolg van blz. 23 geschoeide damesvoeten onder de tree plank van den auto uitsteken. Suel- besloten stopte hij. stapte uit en kuchte. „Een defect, juffrouw?" vroeg hij luid. „Kan ik u misschien met iets van dienst zijn?" Terstond werden de voeten terug getrokken. Karei liep om den auto heen en staarde aan den anderen kant in een aardig, frisch meisjesgezicht, dat bij zijn aanblik plotseling van kleut ver wisselde. Karei was even verbaasd als verrast. Opnieuw wilde her toeval, dat hij de dochter van Krauert ontmoette! Met een vlugge beweging nam hij zijn hoed af en mompelde een groet. Het meisje was geschrokken en onwille keurig kwam hem een verontschuldi ging op de lippen. „Het spijt me ik kon niet vermoeden dat u het was, juffrouw. Greta Krauert was opgestaan en rei nigde haar handen aan een lap. Ont daan keek zij opzij en sprak geen woord. „Zal ik u even helpen?" hernam Karei, die de situatie allerpijnlijkst vond. Nu sehudde zij het hoofd, krulde eenigszins minachtend haar lippen en wierp den lap haastig in de gereed schapskist. Die zwijgende en onbeleefde weigering vervulde hem plotseling met veront waardiging en wrok. Op zijn voorhoofd groeven zich diepe rimpels en in zijn oogen kwam een booze uitdrukking. „Ik heb niet zulke schurftige handen, dat u ergens bevreesd voor hoeft te zijn, als ik uw wagen aanraak, juf frouw," beet hij haar scherp toe. Greta Krauert wierp hem een schu wen blik toe bij dien uitval. Haar lippen trilden van zenuwachtigheid. „Ik.... ik...." bracht zij stotte rend uit. Heftig ging hij voort. „Als ik u aan bied u te helpen, hoeft u mij niet zoo onheusch te behandelen. Zelfs een doch ter van Krauert dient de beleefdheid in acht te nemen." De mond van het meisje vertrok zich, alsof zij op 't punt stond te gaan huilen. Karei stond naast haar en beefde van opwinding en moeilijk bedwongen drift. Haar zwijgen en de stille verachting, die zij ermee uitdrukte, brachten hem nog meer buiten zichzelf en het volgende oogenblik deed hij geen moeite meer om zich te beheerscheu. „Laat ik u even zeggen, dat noch mijn vader, noch ik zich iets ten opzichte van uw familie te verwijten hebben. Wij zijn eerlijke menschen, die aanspraak mogen maken op de achting van ieder weldenkend mensch. En als de houding, die u tegenover mij aanneemt, u inge geven is door een daad van één van ons, die inderdaad niet genoeg betreurd en afgekeurd kan worden, dan dient u ook te bedenken, dat de hoofdschuldige el ders huist! Ook zonder gebruik van kogel en dolk kan iemand een moorde naar zijn. De bewerker van die daad moet u niet in ons, maar in uw eigen huis zoeken. Als wij uw vader verach ten, dan doen wij dat, omdat hij niet anders dan verachting verdient. Maar als uw vader ons veracht, dan is het alleen uit haat en boosheid! Want uw vader is maar een. Hij hield dien wilden woordenvloed plotseling in hij schrok van de doode- lijke bleekheid, die dat aantrekkelijke meisjesgelaat plotseling overtoog. „Wat is mijn vader?" vroeg Greta Krauert hijgend en met gebalde vuisten. Karei stak de handen in zijn zakken en wendde zich af. „Dwaasheid, om me zoo te laten meesleepen." bromde hij. zich beheer- schend. „Het lijkt wel een vloek; altijd moet iemand van ons met iemand van uw familie overhoop liggen. Het doet er niet toe wat uw vader is. Hij wilde naar zijn wagen terugkee- ren, maar eensklaps sprong het meisje hem in den weg. ..Vertel het me!" gebood zij, met bevende lippen van drift. „W&t is mijn vader?" „Welnu, als u erop staat het te we ten: een dief is hij!" barstte hij op nieuw los. „Nog erger: een schurk en een oplichter!" Het meisje kromp ineen, als onder een striemenden zweepslag. „Gelogen!" gilde zij met dreigend opgeheven vuis ten. „U. u. Hij bleef haar koud en onbewogen aanstaren. ..Vraag het mijn vader maar, die zal u die woorden wel nader verklaren, juf frouw Krauert. Een man, die zich ver rijkt ten koste van een ander, is een dief. En als die man directeur is van een fa briek en het in hem gestelde vertrouwen misbruikt om een anders ondergarig te bewerken, ten einde zich in zijn plaats te dringen, is hij bovendien een eerlooze schurk. Dat is hij ten minste in onze oogen. Maar misschien oordeelt een dochter van Krauert daar anders over." „U. u. herhaalde Greta Krauert nogmaals met een verstikte stem. Zij kon niet uit haar woorden ko men en sloeg met haar handen van zich af, als wilde zij dien wilden stroom van beschuldigingen tegenhouden. Karei liet zich echter niet het zwijgen opleggen - alle bitterheid van jaren brak zich baan. „Als uw vader mij soms aan wil klagen wegens beleedi- ging, mag hij het gerust doen. Ik kan met. zijn soort beter omspringen dan mijn vader. Hij heeft in mij den rechte voor. We zullen dan alles nog eens zorgvuldig napluizen. Misschien komt mijn broer dan ook wel in een gunstiger daglicht te staan. Want een gemeene moordenaar is hij niet. Al zijn wij in uw oogen blijkbaar een moorde naarsbende, vergeet u vooral niet, dat ook woorden doodelijk kunnen zijn. En die woorden sprak uw broer zelf! Hij waagde liet - hij. een laffe achterblij ver! mijn gesneuvelden broer, mijn broer Ernst en ook mij gekken en ezels te noemen. Omdat wij onzen plicht deden in de oorlogsjaren, hoort u! En alleen daarom is uw broer gestorven. Want onze Peter kon zich niet, zooals ik, boven die beleediging verheffen. En daar kwam bovendien nog bij, dat uw vader zich als een schurk tegenover mijn vader heeft gedragen...." Bitter en heftig joegen die woorden over zijn lippen. Hij spaarde het meisje niet meer en langzaam boog zij het hoofd onder den last van die beschuldigingen. „Ik heb een broer verloren, die mij dierbaar was evenals u. Niemand kan onder dat ongelukkige schot meer ge leden hebben dan ik. Maar ik sprak er nooit over, alle verdriet hield ik in mijn hart gesloten. Maar wat weet u van hetgeen wij geleden hebben? Nog minder dan niets! Is het niet belache lijk dat iemand als u, die nog nooit iets heeft meegemaakt, menschen durft verachten, (lie zich voor niets hebben te schamen, maar integendeel schande lijk door uw eigen vader bedrogen zijn? Waarom behandelt u mij eigenlijk met zooveel minachting? Geef daar nu eens antwoord op: waarom. Met vlammende oogen wachtte hij op een antwoord, maar het meisje WELTE RUSTEN Meyer en Klaassen komen 's avonds laat in hun hotel na de vergadering en zijn in hun schik met de rustige kamers. Ze zijn moe. Maar hoe kan een mensch slapen, als z'n buurman van de eene hoestbui in de andere schiet Dat is nu een echte rookershoest denkt Meyer. Hij staat op, klopt op de deur van Klaassen en geeft hem zpn doosje Wybert. Die helpen abso luut tegen hoest. Bij 't ontbijt bedankt Klaassen hem. Ja, ze hebben puik geholpen en voortaan altijd Wybertjes mee Wybert-tabletten tegen hoest en keelpijn. Alleen in origineele blauwe doozen a 25, 35 en 60 cent.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 26