IéSmÉk Wie zou dit herkennen als Amsterdams stadhuis t Het stadhuis is de spil waar alles om draait. een voornamen eenvoud en harmonische eenheid, maar bij andere kan men ter nauwernood een glimlach onderdrukken. Aardige villa's zijn er bij; leuke stadhuisjes voor een landelijke gemeente; een modern restaurant met gróóte ramen; wilde fan- tasterijen; slechte voorbeelden van een bouwerij die we al lang weer te boven zijn; hooge en breede gladde muren waarop je geen vat krijgt op het artistiek element ervan trouwens ook niet. Een bewonderaar van Jac. v. Tampen heeft een beetje té eerlijk blijk van die bewondering gegeven; er zijn zuiver Amerikaansche wolkenkrabbers bijgebouwen die enkel toren zijnblokken- doozen van letterlijk alleen rechte en platte vlakken naast en Op elkaar, en stadhuizen die voornamelijk bestaan uit garderobes en toiletten. Sommige ontwerpen zijn alleen maar raar, andere zoo gegolfd dat je er zee ziek van wordt, of erg geschikt voor een museum in een Russisch provinciestadje; het eene zou niet kwaad zijn als stationsover kapping, het andere is een stelletje via ducten op elkaar gestapeld, een in elkaar gezegen stuk deeg, een krabbeltje van een toren met wat trapjes, een verzameling slingers of een boerenwagen zonder wielen. Enfin, de jury was er goed mee; die behoefde ten minste aan déze plannen geen nauwgezette studie te geven om tot de eerlijke en onbevangen conclusie te komen, dat dergelijke rare fantasieën niet konden uitgroeien tot een stadhuis, dat de hoofdstad waardig is. T)eze inzendingen vormden een allegaartje van „zoek maar uit" op. de markt doch niemand voelt behoefte in die zonderlinge verzameling te zoeken, laat staan er iets uit te kiezen. Het plan dat iedere bezoeker onmiddellijk vergelijkt met het paleis op den Dam. Te klein zal het in ieder geval niet gauw zijn Dan maar liever geen nieuw stadhuis

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 7