In de keuken gaat natuurlijk
alles electrisch. Hoe zou hei
anders kunnen, als je uit
sluitend onder electrische
geleidingen leep.
heeft ons dan ook een in
strument bezorgd,waarmee
men de kracht en de uit
werking van dit machtige
natuurverschijnsel op elec
trische geleidingen kan be
palen. Het is een ingewik
keld apparaat met een
moeilijken naamkatho-
denstraal-oscillograaf.
Zoo zijn dan de moeilijk
heden zoo goed mogelijk
opgelost: tien jaar lang
zwerft het personeel van
dezen wagen nu al langs
de Zwitsersche spoorwegen,
op jacht naar den bliksem,
en nauwelijks heeft men
hem in het vizier of fluks
wordt hem de maat geno
men tot nut van het
bovengrondsche net der
Zwitsersche electriciteits-
werken en spoorwegen.
Woormagen en laboratorium
voor het electriciteHswerk
Piottino. Op den gevel ziet
men het wapen van Levan-
tina. Bloeiende geraniums
maken van den woonwagen
een rijdende villa.
De schrijpajel wordt zoowel door vader als door zoon Zoo leven de bewoners van den wagen. Als het mooi
gebruikt. Alleen zijn de berekeningen van den eerste. weer is maken moeder en zoon het zich gemakkelijk
wat ingewikkelderop den „beganen grond".
van den bliksem op de electrische bovenleidingen.
Daar het gebruik van electrische energie om zoo te
zeggen met den dag grooter wordt, is 't probleem dei-
storingen nog belangrijker dan vroeger, toen slechts
een beperkt aantal menschen gedupeerd werd,
wanneer er eens iets aan de leidingen haperde. Daar
om ontzien de eleetriciteitsmaatschappijen kosten
noch moeite om de bedrijfszekerheid te verhoogen.
De bliksem nu is een van de ergste belagers van de
bovengrondsche leidingen en de strijd hiertegen was
heel moeilijk, omdat men niet wist. wat er eigenlijk
bij een blikseminslag gebeurde. Bovendien is hij
niet gemakkelijk te „betrappen", want hij kondigt
niet van te voren aan, waar hij van plan is op te
treden en tevens is hij zoo „bliksemsnel", dat men
nauwelijks tijd heeft, de noodige metingen te ver
richten, al is het toeval iemand gunstig.
En dan nog: hoe meet men den bliksem zonder zelf
met instrument en al als de weerlicht naar de andere
wereld te verhuizen? Maar we leven niet voor niets
in de eeuw der techniek en een of andere vemufteling
Reeds verschillende jaren rijden in Zwitserland
een paar spoorwagens heen en weer, die
nogal geheimzinnig aandoen. De eene ziet
er gewichtig uit met allerlei electrische draden, de
andere heeft meer weg van een woonwagen op spoor
rails met nette gordijntjes voor de ramen, alsof
een of andere reislustige, modern georiënteerde en
rijke Zigeuner met de spoorwegmaatschappij een
contract heeft afgesloten, zoodat hij zijn van geslacht
op geslacht overgeërfde zwerversnatuur kan bot
vieren langs de schilderachtige, doch gebaande wegen
van het Zwitsersche spoorwegnet. Als men in de
gelegenheid is, dezen wagen van binnen te bekijken,
zal men inderdaad zien, dat men met een rijdend huis
te doen heeft, maar de tweede wagen is verre van
Zigeunerachtigoveral in het rond staan ingewikkelde
instrumenten, waarvan men niet zoo één twee drie
de beteekenis en functie kan nagaan.
Alleen ingewijden weten, dat deze beide wagens
voor 'n zeer bepaald doel nu eens hier, dan daar op een
zijspoor staan en wel ter onderzoek van de uitwerking
