Silvo
Het VOORJAAR komt!
MLI. „DE BETUWE" Tiel
Zilverglans
23
vaak een parallel tusschen Karei Neist
en zijn oom. den lompeninillionnair. Zij
beweerden dat hij precies diens aard
liad. Weliswaar was hij niet zoo
als zijn oom, maar zooals George Neisl
alleen leefde voor zijn geld, zijn ossen en
zijn akkers, zoo leefde Karei alleen voor
zijn fabriek en de zaken. Van wereldsche
irenoegens was hij even afkeerig als de
lompeninillionnair en evenals deze bleef
hij een verstokt vrijgezel. De vrouwen
schenen geen indruk op hem te maken....
Zóó goed wist Karei Neist voor de
buitenwereld te verbergen, wat er in
zijn hart omging. Want aan dat hart
had reeds lang do liefde geklopt. Hij
trachtte die liefde met hard werken te
onderdrukken en te vergeten, maar zijn
bedoeling faalde volkomen. Want bijna
dagelijks ontmoette hij Greta Krauert en
er ging geen dag voorbij, of hij dacht aan
haar met een stil. brandend verdriet.
ACHTTIENDE HOOFDSTEK
De klassieke spreuk, dat de ziel het
lichaam kenmerkt, heeft ongetwijfeld
een kern van waarheid in zich. De
moordenaar draagt zijn Kaïnsteeken, de
huichelaar laat zich herkennen aan zijn
slangachtigen blik en de geldwolf en
woekeraar aan zijn begeerlijke haviks-
oogen en zijn onrustig bewegende
vingers, die steeds tot grijpen en rapen
gereed zijn. Lichamelijke gebreken spe
len in dit opzicht geen rol. Een schoone
ziel zal zich uiterlijk ook openbaren in
een verminkte gestalte en een booze ziel
zelfs in het lichaam van een Apollo.
Zoo was Krauert in zijn uiterlijk het
echte type van den gulzigen geldwolf,
wiens begeerigheid geen grenzen kent.
Hij was klein van gestalte en met de
jaren corpulent geworden als een ton.
Zijn hoofd was kaal als een biljartbal
en glom als een spiegel. Hij had een
vleezig en opgeblazen gelaat, droeg een
kleine snor en'een keurig verzorgd sikje.
De gezwollen lippen gaven aan zijn
mond een gulzig aanzien en zijn kleine
oogen dreven onrustig in hun kassen
alsof zij altijd naar iets begeerlijks
zochten voor zijn groote, vleezige han
den
Hoeveel O.W.-ers in den loop der
jaren ook weer in hun vroegere armoede
teruggevallen waren - Krauert was
altijd de rijke parvenu gebleven. Hij
had zijn snel verworven vermogen in
winstgevende ondernemingen belegd en
voorts bezat hij een blikwarenfabriek
n iel een personeel van tweehonderd
arbeiders en een zuurstoffabriek. De
laatste was zelfs dag en nacht in bedrijf
en wierp groote winsten af.
Krauert bleef dus niet veel te wen-
schen over. Maar al was hij rijk aan geld
en goed, aan waarachtig geluk was hij
armer dan menigeen van zijn arbeiders.
Het is een feit dat niet. kan worden
geloochend, dat het ware geluk zich
niet graag met den rijkdom verbroedert
en dat men zich aan weelderig gedekte
talels en op vergulde stoelen zeer onge
lukkig kan voelen.
In de eerste plaats tobde Krauert
voortdurend met zijn gezondheid. Hij
leed aan een chronische nierziekte, waar
tegen geen kruid gewassen bleek. De
dokters hadden hem een streng dieet
voorgeschreven, maar hij hield te veel
van een goede tafel, om zich naar
die verstandige voorschriften te kunnen
schikken.
Bovendien leed hij aan een hartkwaal.
Vaak lag hij 's nachts urenlang wakker,
gekweld door pijnen en angst,en in zulke
uren dacht hij niet aan zijn rijke be
zittingen. Dan klopte de vrees voor het
hiernamaals aan zijn onrustig ge
weten en overviel hem met een gevoel, of
hij bedreigd werd door vurige handen.
hu liet leven na den dood had
Krauert zich nooit bekommerd al
zijn gedachten warén erop gericht ge
weest zoo snel mogelijk rijk en nóg rijker
te worden. Juist de. mensehen, die heel
hun leven onverschillig hebben gestaan
tegenover God. gebod en moraal, wor
den bij ile gedachte aan den dood het
hevigst door angst voor het hierna
maals gekweld. Naarmate de aanvallen
van hartzwakte menigvuldiger werden,
werden de benauwdheden van zijn ziel
grooter.
Het was echter niet alleen de angst
voor den dood, die hem zich ongelukkig
deed voelen. Ongelukkiger nog maakte
hem de wetenschap, dat hij de liefde
van zijn eenig kind had verspeeld. Greta
bracht haar ware gevoelens wel niet
onder woorden, maar hij voelde dat zij
afkeerig van hem was. Geen vriendelijk
of hartelijk woord zelfs kreeg hij meei
van haar te liooren.
Die plotselinge ommekeer in liaai
gedrag dateerde van den dag. toen I
Karei Neist haar oogen had geopend
voor 't ware karakter van haar vader.
Zij had hem dien twist bijna woordelijk
overgebracht. Krauert had er smalend
om gelachen voor beleedigingen had
hij zich nooit vatbaar getoond. Maai
Greta had zich niet gerust laten stellen
door zijn luchtige verzekering, dat een
zakenman, die naar succes streefde, nu
eenmaal een rekbaar geweten moest
hebben. Hij had liet nooit geweten, maai
dien dag kwam hij tot de ontdekking,
dat dit kind een geheel ander karakter
bezat, dan liij. Zijn zoon Philip zou
zijn woorden begrepen hebben, maai
Greta verstond ze niet. Zij leek op
haar moeder, die zich nooit 0111 de
zaken had bekommerd, uitsluitend in
het huisgezin haar taak zocht en in
weerwil van allen rijkdom slechts een
bescheiden burgerlijk leven wenschte
te leiden.
Toen Krauert. zijn dochter dat ant
woord gaf,' was het meisje, plotseling
bleek geworden. Karei Neist had dus
niet gelogenEn sinds dien dag was
haar houding tegenover haar vader
koel en onverschillig geworden, als was
hij een vreemde voor haar.
Toch kwam zij nog herhaaldelijk op
de geschiedenis terug. Op zekeren dag
verscheen het meisje bevend en opge
wonden in zijn kamer.
,,!k heb er nog eens over nagedacht,
vader. Maar wat u me van die oude
zaken verteld hebt. was toch eigenlijk
bedrog."
„Kind," zei hij geërgerd, „zwijg daar
nu maar over. Een zakenman is geen
geestelijke en nog minder een heilige."
„Maar hij kan niettemin eerlijk zijn
en blijven!" wierp ze hem met driftige
oogen tegen.
Krauert lachte. De opvattingen van
dit kind waren belachelijk, volgens
hem. Zoo'n jong meisje kende de wereld
immers niet.
„Je moest er maar over zwijgen,
Greta, zeg ik nogmaals. Je bent veel
te jong om over zulke dingen te kunnen
oordeelen.'
„Maar al ben ik jong, ik weet nu
toch maar al te goed, dat. de vijand
schap tusschen ons en de buren alleen
door uw handelwijze is ontstaan! En
die vijandschap is de oorzaak van alles,
wat nadien is gebeurd."
Toen lachte Krauert niet meer: hij
dacht aan den dood van zijn zoon en
sprong wild op.
„Nu is het genoeg! Dagen en nachten
heb ik opgeofferd, om ook jou een zorge
loos leven te verschaffen. Wat- ik heb j
gedaan, deed ik ook voor mijn kinderen, i
Je moest er je vader op je kniecn
voor danken. Toen ik begon, had ik
niets.
Vervolg op blz. 26 I
Verdrijf ,,Voorjaars-moeheid
mei RIJN O Tomatensap!
Voorjaarsmoeheid wordt veelal toege
schreven aan de vitamine C-armoede
van ons voedsel tijdens de winter
maanden. Dit tekort dient aange
vuld! RIJNO-Tomatensap is daartoe
het aangewezen middel.
RIJNO .in smaak, voedings- en
vitamine-waarde gelijk aan de verschf
tomaat dank zij de gepatenteerde
bereidingsmethode, die in Nederland
alléén door de Mij. ttDe Betuwe
Tiel gevolgd wordt
RIJ NO Tomatensap is anders
dan andere tomatensappen.
H.W. Doctoren worden op
aanvrage gaarne volledig
ingelicht omtrent fabri
cagemethode, enz.
metouderwetsch comfoor,welke
'wfeSKlP hierbij is afgebeeld, stamt uit
de 2e helft van de 18e eeuw.
J 3"*^ g Het is Friesche kunst, karakte-
•jj ristieke Bolswarder arbeid, met
""sJ -■ de verschillende dierenmotie-
J ven. De theepot in het moderne
servies, zooals hieronder gere-
v produceerd, doet daarbij wei
heel streng zakelijk aan. De
tijden zijn wel veranderd, doch de zin voor het bezit van
zilveren gebruiksvoorwerpen, die tevens sieraad zijn, is
gebleven. Voor het onderhoud van Uw zilver, hetzij antiek
of modern, gebruike men steeds SILVO, het kwaliteits poets
middel voor goud, zilver, plate, nikkel, tin, chroom, enz. enz.
Alom verkrijgboar in busjes von 25 en 50 ct. Proefbusje op oonvroog
N.V. HAND6LMIJ. RECKITTS - DE BILT.
