Steradent
Een rein kunstgebit
Plaats voor monteurs bij de Luchtvaart-af deeling
COMMANDANT VAN DE KOLONIALE RESERVE
Iktmoulli
10
GEBITBAKJE. Het sierlijke
matglazen Steradent-gebit-
bak/e met plaats voor onder- en
bovengebit, is verkrijgbaar a 50 cent bij
apothekers en drogisten of wordt U na
storting van 50 cent op postrekening 118638
van N.V. Handelmij. Reckitts, Pharm Afd
De Bilt. franco toegezonden.
Schoon, vlekkeloos en zuiver blijft
Iv kunstgebit door een dagelijksch
bad in Steradent. De behandeling
is eenvoudig en kost geen moeite,
maar 't resultaat is verbluffend.
Ook de tandarts beveelt het aan.
In bussen van 50 en 90 rent bij
apothekers en drogisten.
Proefbusje gratis op aanvraag
aan N.V. Handelmij. Reckitts,
Pharm afd.. De Rilt
KONINKLIJK NEDERLANDSCH-INDISCH LEGER
Het Koninklijk Nederlandsch-lndisch Leger roept flinke, geschoolde,
ongehuwde jongelieden op, om bij de Luchtvaart-afdeeling tot monteur
te worden opgeleid. Sollicitatie-gelegenheid staat open voor machine
bankwerkers, instrumentmakers bekend met benzinemotoren, electri-
ciens en zeer goede smid-bankwerkers. Vereischt is het bezit van een
getuigschrift van een 3-jarige(of sinds 1 935 2-jarige) Ambachtsschool.
Leeftijd 18 tot 21 jaar. Ouderen komen alleen in aanmerking, indien
zij gedurende de laatste jaren gewerkt hebben op een goed bekend
staande fabriek, dan wel in het bezit zijn van meerdere technische
diploma's (maximum leeftijd 25 jaar). Dienstneming geschiedt bij het
Wapen der Infanterie voor 5 jaar. Indien men bij de Luchtvaartatdee-
ling niet voldoet, dient men dus het overblijvende deel van die vijf jaar
uit bij de Infanterie. Traktement van f 0 75 per dag (als soldaat) tot
f 530 - per maand (als onderluitenant). Soldaten ontvangen bovendien
werkgeld. Nadere inlichtingen worden op aanvraag verstrekt door den
TE N IJ M EG E N.
Krulharige Beer! Ik wil niet met je
I vechten, want onze meester lieeft
gezegd
..Wie vecht, is slecht
Goede menschen gaan procedeeren
Als je me weer probeert te schoppen, zal
ik vanavond in mijn gebed alles aan den
hemelschen Vader vertellen en hij zal
met jou wel raad weten, mannetje!"
Nijdig bromde „Krulharige Beer":
„Lafaard, je bent bang voor me!"
Ug liet zich echter niet uit het veld
slaan.
„liet Goede Boek," antwoordde Geor
ge Washington l'g zalvend, „zegt dat
het zondig is om je medemensehen
kwaad t.e berokkenen! Kn waarom
I vecht je dan eigenlijk niet met iemand.
I die even sterk is als jijt"
I Met stille waardigheid keerde 1 g zich
van den zondaar af en de onderwijzer
voelde dat hij bloosde van trots.
„De beschaving begint in zijn hart
haar zegetocht!" mompelde hij zacht
en toen hij 's avonds naar huis wandelde,
kon hij niet nalaten zichzelf telkens te
feliciteeren met het prachtige resultaat,
dat hij reeds had bereikt. In zulke tevre-
j den gedachten verdiept kwam hij langs
I een afgelegen bosehje. Hier werd hij
plotseling getroffen door een vreemd
rumoer. Verwonderd bleef hij staan. De
geluiden kwamen uit het lage hout. 7.ij
klonken steeds duidelijker en hartvcr-
scheurender en langzamerhand smolten
zij te zameri tot eeij onheilspellend en
bijna waanzinnig krijgsgezang. A oor-
zicht ig duwde de onderwijzer een paar
takken opzij en gluurde langs de twijgen.
Een woord, dat allesbehalve opvoed
kundig was, ontsnapte zijn lippen, want
op dit oogenblik ontdekte hij het men-
schelijk wezen, van wien deze wilde ge
luiden afkomstig waren. Hij had hem
herkend en hij begreep maar al te goed,
wat dit dwaze gegil beteekende.
Het was zijn brave leerling George
Washington Ug, die daar als een idioot
te keer ging. Hij zong en danste en het
was een onstuimige dans vol wilde kron-
lingen. vlugge wendingen en grillige
bochten. Zijn mooie broek en het deftige
kaasbolletje had hij tijdelijk vaarwel
gezegd. Zij lagen slordig neergesmeten
op een dorren boomstronk. In zijn zwar
te haren prijkten veeren, waarvoor hij
zoo juist den staart van een haan ge
plunderd moest hebben. Een mes glom
in zijn hand en hij maakte dreigende ge
baren tegen iets. dat op een stukje rood
touw geleek, maar dat, bij nadere be
schouwing. een groote aardworm bleek
te zijn. Terwijl hij al springend zich in
duizend bochten wrong, trok hij allerlei
bloeddorstige gezichten en zong:
Koopeek is koopeekis
Bobbochee cheebobo
Toowanda bonda, bonda, bonda
Bopokum kobokum."
CORA extra vieux.
^^1 Voor haar:
CORA bianco.
oorspronkelijke Italiaansche Vermouth!
Bij het vreeselijke woord kobokum
beet hij den armen aardworm den kop
af.
Verdriet en afgrijzen vervulden den
zachtmoedigen leeraar. want hij wist
wat dit gezang beteekende:
„Help mij. o bloeddorstige oorlogs
geest, om mijn doodsvijand „Krulliari-
gen Beer" den strot af te bijten, zooals
ik het deze slang doe! Geef mij de kracht
hem tot moes te slaan, te verbrijzelen, te
scalpeeren en in heel kleine stukjes te
snijden!"
Het was de verboden slangendans.
Met behulp van dergelijke heidensche
uitspattingen hadden de Platvoet-
Indianen zich in overoude tijden opge
zweept tot razernij, alvorens zij op het
oorlogspad gingen.
Buiten zichzelf van woede vloog de
onderwijzer op l'g aan. ontnam hem den
worm cn het nies en onthaalde hem op
een flink pak slaag. Toen vroeg hij l'g
wat die dans te beduiden had. Snikkend
antwoordde de stakkerd, dat hij het
niet wist.
Eens, jaren geleden, toen hij nog niet
veel meer was dan een dreumes, had hij
zijn vader en andere staingenooten dien
dans op een verborgen plaats in het
bosch zien uitvoeren. Hij had er nooit
meer aan gedacht, maar toen hij van
avond langs deze eenzame plek zwierf
en zicli nog steeds opwond over de
beleedigingen en de schoppen van
„Krulharigen Beer", kroop er juist een
aardworm over zijn weg en plotseling
was liet verleden en meer nog het
Indiauenbloed in hem ontwaakt.
Eensklaps kreeg hij het idee te gaan
dansen. Hij kon niet precies uitleggen
waarom, maar het was hem niet mogelijk
geweest, tegenstand te bieden.
„Het overviel me ineens, meneer,"
bekende hij vol spijt.
Dien avond dacht de onderwijzer
langen tijd na overliet probleem, hoe hij
Ug een diepere beschaving zou kunnen
bijbrengen. Hij kwam tot de conclusie,
dat het mogelijk moest zijn, iets meer
van hem te maken dan een ziellooze
ledepop, die alleen maar de manieren dei-
blanken kon naiipen. Ten slotte besloot
hij Ug goed gade te slaan en eens op
te letten, waarvoor de jongen een bij
zondere belangstelling had. Voor drogen
kost. zooals liet vervoegen van werk
woorden en het rekenen met breuken,
was zijn hoofd zoo gesloten als een dicht-
gesoldeerde bus. Maar onderwerpen als
de geschiedenis van't vaderland en van
het burgerrecht gingen er in als gesneden
koek. Een groote vereering had l'g
bovenal voor Oom Sam. Als de onder
wijzer van dien goeden, ouden oom ver
telde. die rijk en machtig was en van alle
onderdanen .evenveel hield, ging l g
kaarsrecht in de bank zitten en dan be
gonnen zijn oogen te gloeien als kleine
kooltjes vuur. Volgens den meester be
schouwde Oom Sani ook de Indianen als
zijn vrienden en vooral den jongen
Platvoet-Indiaan George V ashington
Ug vond hij 'n aardig kereltje en Ug was
er niet weinig trotscli op de bescherme
ling te zijn van dien deftigen ouden
heer met den grijzen, lioogen hoed, het
vest met de sterren, de gestreepte pan
talon en de statige sik
Van het oogenblik af, dat l g Oom
Sam ontdekt had, werd hij een beter
mensch. Hij dacht er niet meer aan zijn
vijanden te scalpeeren.
„Wacht, maar!" dreigde hij hen, „als
ik later Oom Sani eens te spreken krijg,
zal ik hem alles vertellen!" En nauw
keurig schreef hij hun namen in een
notitieboekje
Niet langer nam hij met tegenzin de
gewoonten der beschaafde menschen
over. Hij waschte zijn ooien, doopte
zijn vingers onder het eten niet meer in
de vla. gaf vrijwillig het denkbeeld op
om jonge bunzingen onder zijn bed te
kweeken, stopte geen sprinkhanen meer
in den nek van de jongere Indiaantjes,
vertelde alleen maar leugens als 't hoog
noodig was, ging tevreden naar de
kerk en offerde zoo nu en dan zelfs
een cent voor de zending. Zijn ideaal
was, het eenmaal te mogen brengen tot
machinist, filmacteur of dikken ver
keersagent.
Eindelijk vond de onderwijzer, dat de
laatste der Platvoeten inderdaad de
beschaafdste geworden was en dat
hij nu zijn opvoeding voltooid kon
noemen.
Al zal niemand kunnen ontkennen,
dat Ug's geleerdheid van eenigszins
twijfelachtigen aard was. zijn verknocht
heid aan Oom Sani en zijn gloeiende
vaderlandsliefde maakten veel goed.
Vervolg op blz14