Steradent Een rein kunstgebit Plaats voor monteurs bij de Luchtvaart-af deeling COMMANDANT VAN DE KOLONIALE RESERVE Iktmoulli 10 GEBITBAKJE. Het sierlijke matglazen Steradent-gebit- bak/e met plaats voor onder- en bovengebit, is verkrijgbaar a 50 cent bij apothekers en drogisten of wordt U na storting van 50 cent op postrekening 118638 van N.V. Handelmij. Reckitts, Pharm Afd De Bilt. franco toegezonden. Schoon, vlekkeloos en zuiver blijft Iv kunstgebit door een dagelijksch bad in Steradent. De behandeling is eenvoudig en kost geen moeite, maar 't resultaat is verbluffend. Ook de tandarts beveelt het aan. In bussen van 50 en 90 rent bij apothekers en drogisten. Proefbusje gratis op aanvraag aan N.V. Handelmij. Reckitts, Pharm afd.. De Rilt KONINKLIJK NEDERLANDSCH-INDISCH LEGER Het Koninklijk Nederlandsch-lndisch Leger roept flinke, geschoolde, ongehuwde jongelieden op, om bij de Luchtvaart-afdeeling tot monteur te worden opgeleid. Sollicitatie-gelegenheid staat open voor machine bankwerkers, instrumentmakers bekend met benzinemotoren, electri- ciens en zeer goede smid-bankwerkers. Vereischt is het bezit van een getuigschrift van een 3-jarige(of sinds 1 935 2-jarige) Ambachtsschool. Leeftijd 18 tot 21 jaar. Ouderen komen alleen in aanmerking, indien zij gedurende de laatste jaren gewerkt hebben op een goed bekend staande fabriek, dan wel in het bezit zijn van meerdere technische diploma's (maximum leeftijd 25 jaar). Dienstneming geschiedt bij het Wapen der Infanterie voor 5 jaar. Indien men bij de Luchtvaartatdee- ling niet voldoet, dient men dus het overblijvende deel van die vijf jaar uit bij de Infanterie. Traktement van f 0 75 per dag (als soldaat) tot f 530 - per maand (als onderluitenant). Soldaten ontvangen bovendien werkgeld. Nadere inlichtingen worden op aanvraag verstrekt door den TE N IJ M EG E N. Krulharige Beer! Ik wil niet met je I vechten, want onze meester lieeft gezegd ..Wie vecht, is slecht Goede menschen gaan procedeeren Als je me weer probeert te schoppen, zal ik vanavond in mijn gebed alles aan den hemelschen Vader vertellen en hij zal met jou wel raad weten, mannetje!" Nijdig bromde „Krulharige Beer": „Lafaard, je bent bang voor me!" Ug liet zich echter niet uit het veld slaan. „liet Goede Boek," antwoordde Geor ge Washington l'g zalvend, „zegt dat het zondig is om je medemensehen kwaad t.e berokkenen! Kn waarom I vecht je dan eigenlijk niet met iemand. I die even sterk is als jijt" I Met stille waardigheid keerde 1 g zich van den zondaar af en de onderwijzer voelde dat hij bloosde van trots. „De beschaving begint in zijn hart haar zegetocht!" mompelde hij zacht en toen hij 's avonds naar huis wandelde, kon hij niet nalaten zichzelf telkens te feliciteeren met het prachtige resultaat, dat hij reeds had bereikt. In zulke tevre- j den gedachten verdiept kwam hij langs I een afgelegen bosehje. Hier werd hij plotseling getroffen door een vreemd rumoer. Verwonderd bleef hij staan. De geluiden kwamen uit het lage hout. 7.ij klonken steeds duidelijker en hartvcr- scheurender en langzamerhand smolten zij te zameri tot eeij onheilspellend en bijna waanzinnig krijgsgezang. A oor- zicht ig duwde de onderwijzer een paar takken opzij en gluurde langs de twijgen. Een woord, dat allesbehalve opvoed kundig was, ontsnapte zijn lippen, want op dit oogenblik ontdekte hij het men- schelijk wezen, van wien deze wilde ge luiden afkomstig waren. Hij had hem herkend en hij begreep maar al te goed, wat dit dwaze gegil beteekende. Het was zijn brave leerling George Washington Ug, die daar als een idioot te keer ging. Hij zong en danste en het was een onstuimige dans vol wilde kron- lingen. vlugge wendingen en grillige bochten. Zijn mooie broek en het deftige kaasbolletje had hij tijdelijk vaarwel gezegd. Zij lagen slordig neergesmeten op een dorren boomstronk. In zijn zwar te haren prijkten veeren, waarvoor hij zoo juist den staart van een haan ge plunderd moest hebben. Een mes glom in zijn hand en hij maakte dreigende ge baren tegen iets. dat op een stukje rood touw geleek, maar dat, bij nadere be schouwing. een groote aardworm bleek te zijn. Terwijl hij al springend zich in duizend bochten wrong, trok hij allerlei bloeddorstige gezichten en zong: Koopeek is koopeekis Bobbochee cheebobo Toowanda bonda, bonda, bonda Bopokum kobokum." CORA extra vieux. ^^1 Voor haar: CORA bianco. oorspronkelijke Italiaansche Vermouth! Bij het vreeselijke woord kobokum beet hij den armen aardworm den kop af. Verdriet en afgrijzen vervulden den zachtmoedigen leeraar. want hij wist wat dit gezang beteekende: „Help mij. o bloeddorstige oorlogs geest, om mijn doodsvijand „Krulliari- gen Beer" den strot af te bijten, zooals ik het deze slang doe! Geef mij de kracht hem tot moes te slaan, te verbrijzelen, te scalpeeren en in heel kleine stukjes te snijden!" Het was de verboden slangendans. Met behulp van dergelijke heidensche uitspattingen hadden de Platvoet- Indianen zich in overoude tijden opge zweept tot razernij, alvorens zij op het oorlogspad gingen. Buiten zichzelf van woede vloog de onderwijzer op l'g aan. ontnam hem den worm cn het nies en onthaalde hem op een flink pak slaag. Toen vroeg hij l'g wat die dans te beduiden had. Snikkend antwoordde de stakkerd, dat hij het niet wist. Eens, jaren geleden, toen hij nog niet veel meer was dan een dreumes, had hij zijn vader en andere staingenooten dien dans op een verborgen plaats in het bosch zien uitvoeren. Hij had er nooit meer aan gedacht, maar toen hij van avond langs deze eenzame plek zwierf en zicli nog steeds opwond over de beleedigingen en de schoppen van „Krulharigen Beer", kroop er juist een aardworm over zijn weg en plotseling was liet verleden en meer nog het Indiauenbloed in hem ontwaakt. Eensklaps kreeg hij het idee te gaan dansen. Hij kon niet precies uitleggen waarom, maar het was hem niet mogelijk geweest, tegenstand te bieden. „Het overviel me ineens, meneer," bekende hij vol spijt. Dien avond dacht de onderwijzer langen tijd na overliet probleem, hoe hij Ug een diepere beschaving zou kunnen bijbrengen. Hij kwam tot de conclusie, dat het mogelijk moest zijn, iets meer van hem te maken dan een ziellooze ledepop, die alleen maar de manieren dei- blanken kon naiipen. Ten slotte besloot hij Ug goed gade te slaan en eens op te letten, waarvoor de jongen een bij zondere belangstelling had. Voor drogen kost. zooals liet vervoegen van werk woorden en het rekenen met breuken, was zijn hoofd zoo gesloten als een dicht- gesoldeerde bus. Maar onderwerpen als de geschiedenis van't vaderland en van het burgerrecht gingen er in als gesneden koek. Een groote vereering had l'g bovenal voor Oom Sam. Als de onder wijzer van dien goeden, ouden oom ver telde. die rijk en machtig was en van alle onderdanen .evenveel hield, ging l g kaarsrecht in de bank zitten en dan be gonnen zijn oogen te gloeien als kleine kooltjes vuur. Volgens den meester be schouwde Oom Sani ook de Indianen als zijn vrienden en vooral den jongen Platvoet-Indiaan George V ashington Ug vond hij 'n aardig kereltje en Ug was er niet weinig trotscli op de bescherme ling te zijn van dien deftigen ouden heer met den grijzen, lioogen hoed, het vest met de sterren, de gestreepte pan talon en de statige sik Van het oogenblik af, dat l g Oom Sam ontdekt had, werd hij een beter mensch. Hij dacht er niet meer aan zijn vijanden te scalpeeren. „Wacht, maar!" dreigde hij hen, „als ik later Oom Sani eens te spreken krijg, zal ik hem alles vertellen!" En nauw keurig schreef hij hun namen in een notitieboekje Niet langer nam hij met tegenzin de gewoonten der beschaafde menschen over. Hij waschte zijn ooien, doopte zijn vingers onder het eten niet meer in de vla. gaf vrijwillig het denkbeeld op om jonge bunzingen onder zijn bed te kweeken, stopte geen sprinkhanen meer in den nek van de jongere Indiaantjes, vertelde alleen maar leugens als 't hoog noodig was, ging tevreden naar de kerk en offerde zoo nu en dan zelfs een cent voor de zending. Zijn ideaal was, het eenmaal te mogen brengen tot machinist, filmacteur of dikken ver keersagent. Eindelijk vond de onderwijzer, dat de laatste der Platvoeten inderdaad de beschaafdste geworden was en dat hij nu zijn opvoeding voltooid kon noemen. Al zal niemand kunnen ontkennen, dat Ug's geleerdheid van eenigszins twijfelachtigen aard was. zijn verknocht heid aan Oom Sani en zijn gloeiende vaderlandsliefde maakten veel goed. Vervolg op blz14

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 10