Bezoekers van den Eiffeltoren stappen op het tweede
platform in de lift, die hen naar den top zal voeren.
een fundament staan van twaalf meter dikte, naar
het eerste platform stijgen, dat zevenenvijftig meter
hoog ligt., dan naar het tweede, honderdvijftien
meter, en ten slotte naar liet. hoogste, waar men de
Seine als een haarlintje op een kiezelpad ziet liggen
en waar het Panthéon en het Louvre speelgoed
huisjes lijken. En dan te bedenken, dat deze
oude Eiffeltoren heelemaal niet de oude Eiffeltoren
is! Want. de ijzermassa heeft veel van den invloed
van weer en wind te lijden, om niet te spreken van
de verandering [in temperatuur, zoodat men wel
kan zeggen, dat., afgezien van den cementen onder-
Links: Ingenieur, Eiffel (be- De Parijsche wereldtentoonstelling van ÏSH'J wordt
nedenste figuur) de ontwerper met een kanonschot van den Eiffeltoren voor gesloten
van den beroemden toren. verklaard.
bouw en de in het cement vastgezette ijzeren zuilen, ongeveer alles in die vijftig jaar
eenmaal vernieuwd is. Een wonder van techniek aan het begin van onzen bij uit
stek zoo „technischen" tijd. De „wrat op het aangezicht van Parijs" van vijftig jaar
geleden is een -„gedicht in metaal" geworden, dat schrijvers inspireert, een voor-
looper van de zakelijke bouwkunst (hoe onzakelijk de bestemming ook was), een
wolkenkrabber uit de negentiende eeuw, maar vooral voor eiken vreemdeling, ja
zelfs voor eiken Franschmanliet symbool van Parijs, de hoofdstad van Frankrijk.
Een interessante foto van de grond
werkzaamheden aan den voet van
den Eiffeltoren. Gelijk men ziet
verkeert, de bouw van het enorme
gevaarte wig maar in een begin
stadium.
geweest: het bouwwerk had zoo
ongeveer acht millioen goudfrancs
gekost, maar gedurende het sei
zoen van de tentoonstelling werd
het door bijna twee millioen men-
selien bezocht. Bijna zes millioen
goudfrancs recette in zes maanden,
zoodat de bouwTkosten in een half
jaar dus al voor driekwart waren
goedgemaakt. Het zou niet. ver
standig zijn geweest zoo'n „luclit-
goudmijn" meteen maar te laten
verdwijnen.
De feiten hebben de optimisten
in het gelijk gesteld. In die vijftig
jaar bedroeg het aantal betalende
bezoekers van den Eiffeltoren hon
derdtwintig millioen en dan waren
er nog heel wat gasten van rang
en naam, zooals koningin Victoria
van Engeland, Edison, president
Kruger, Bartholdi, de beeldhouwer
van 't Vrijheidsbeeld te New York,
ja zelfs de Mahatma Gandhi, die bij zijn komst naar
Europa maar één idée-fixe had: den driehonderd
meter hoogen toren aan de Seine te bestijgen. En
kan men zich een opw-indender sensatie voorstellen?
F.erst onder die machtige bogen doorloopen, die op
De bouw van den
toren is reeds tot het
tweede platform
172 meter boven den
beganen grond
gevorderd.
