Tfal zcudi U deen wcumeeï
13
za<* staan, maar liij stond verstomd,
toen hij de deur had opengeduwd. Er
heerschte een wanorde daarbinnen, die
hem geen oogenblik in twijfel kon la
ten, of er was ingebroken in den af-
geloopen nacht .Alle laden stonden open
de inhoud lag over den grond verspreid
de cassa was met succes geforceerd en
er was een heele trommel met films
en negatieven verdwenen mitsga
ders het dure kino-apparaat.
Een halve minuut later stond hij
aan de telefoon. „Politie?" hakkelde hij
zenuwachtig. „Met den bediende van
de firma Sanders. Er is ingebroken
vannacht. Wilt u terstond komen
Hij had zich nauwelijks hersteld van
den eersten schrik, toen er reeds een
auto voor de deur verscheen. Er stap
ten drie heereu nit, van wien er één
een camera droeg.
„Inspecteur van de recherche," stelde
een andere zich voor. „Wilt n me maar
eens vertellen wat er gebeurd is?"
Harrv vertelde een beetje nerveus
en hakkelend. Meneer Sanders was met
vacantie en had tie zaak aan hem toe
vertrouwd. Gisteravond was hij om zes
uur in het atelier gekomen om de films
te ontwikkelen, die hij gedraaid had
en nadat hij ze op zolder had ge
hangen oin te drogen, had hij de deur
gesloten en was naar huis gegaan. En
vanmorgen om half acht...."
„Yond n de deur open," knikte de
inspecteur. „Kunt u ook vaststellen
Wat er verdwenen is?"
„Het kasgeld.... zoowat. tachtig
gulden," antwoordde Harry. „En mijn
apparaat, natuurlijk. Enne. een
trommel met filmspoelen en nega
tieven. Die bewaarde meneer Sanders
in een ijzeren trommel, voor brandge
vaar, begrijpt of"
De inspecteur knikte en in dien tijd
had de derde politieman het slot van
de deur al eens bekeken.
„Niet verbroken, maar opengeslo
ten," zei hij laconiek.
De inspecteur keek de zaak eens
rond en eindelijk vestigde hij een scher
en blik op Harrv.
„U had een sleutel van de zaak?"
„Meneer Sanders had er twee en
een ervan heeft hij aan mij gegeven,"
bekende Harrv argeloos.
„Enne. hm, hoelang was u bij
meneer Sanders in betrekking?"
„Vier weken op twee dagen na,
meneer."
„Zoo..hm.bromde de inspec
teur. „Tachtig gulden, een hoop nieuwe
filmspoelen en 'n dure camera. Ja, het
was nog wel de moeite waard
Hij keek Ilarry scherp aan en deze
voelde de insinuatie iu zijn blik.
„U denkt toch niet, dat ik het ge
daan heb?" viel hij verontwaardigd uit.
De inspecteur glimlachte hem vrien
delijk toe. „Ik denk niets, waarde heer.
Maar ehwat hebt 11 op het oogen
blik te doen?"
„Ik? Xiets! Want mijn camera is
immers óók gestolen!"
„Mooi," knikte de inspecteur. „Dan
gaat u dadelijk maar eens met ons mee.
Op het bureau kunt u ons misschien
nog wat nadere inlichtingen verstrek
ken."
De politie bleef nog een kwartiertje
speuren en zoeken. Het atelier lag in een
stille buurt en bestond uit een winkel
ruimte; het eigenlijke atelier: een paai'
woonkamers en een zolder. Ook de
woonvertrekken van den eenzaam le
venden meneer Sanders hadden de
dieven doorsnuffeld. Maar veel konden
ze niet hebben buitgemaakt, meende
Harry, want meneer Sanders was veel
te voorzichtig, om geld of kostbaarheden
onbeheerd achter te laten. Het laatst
bezocht de politie den zolder. Hier
schenen de dieven niet te zijn geweest
in elk geval zag Harrv de drie
films, die hij den vorigen avond ont
wikkeld had, nog in het droogliok
hangen.
„Dus voor zoover valt na te gaan, is
behalve het geld uit de eassa alleen een
kino-apparaat verdwenen," stelde de
inspecteur eindelijk vast.
„En alle filmspoelen en negatieven."
vulde Harry aan.
„Juist. Wel. die filmspoelen zijn geld
waard, maar wat de dief nu met die
negatieven uit moest voeren. mom
pelde de inspecteur.
Toen het onderzoek beëindigd was,
moest Ilarry den sleutel afgeven en werd
het atelier gesloten. Snel reed de auto
hen naar het bureau en daar werd
Ilarry aan een verhoor onderworpen,
•lat hem veertien dagen later nog het
bloed naar de wangen joeg, als hij eraan
terugdacht.
Het was middag, toen Harry weer
buiten stond. Den sleutel van 't atelier
bad hij achter moeten laten en er was
een telegram naar meneer Sanders
onderweg, om hem terug te roepen. In
een zwartgallige stemming slenterde hij
de stad door, zonder er zich rekenschap
van te geven waar hij ging. Pas toen hij
in de buurt, van zijn standplaats kwam,
herkende hij zijn omgeving. Dicht in
de nabijheid van het Rozenplein lag
'n plantsoen. Hij liep er heen en richtte
zijn schreden naar een bank, waarop
reeds een meisje had plaatsgenomen.
Toen hij haar dicht genaderd was,
doorliep hem een schok van verrassing.
Daar zat „het meisje" en het scheen,
dat zij zich even verslagen voelde als
hij. Want zij had haar arm om de hank-
leuning gelegd en zonder acht te slaan
op haai- omgeving zat zij met een treu
rig gezicht voor zich uit te staren.
„Dag, juffrouw," zei Harry verrast,
„heht u er iets op tegen dat ik hier
plaats neem?"
Het meisje schrok eensklaps op uit
haar gepeins. Bij den eersten hlik her
kende zij hem. „O, bent u het?" vroeg
zij verbaasd.
„Dat vroeg ik me zooeven ook af,"
glimlaehte Harry. „Ik dacht dat n 0111
dezen tijd in uw betrekking was?"
„En ik dacht dat u om dezen tijd
aan uw camera stond," zei het meisje,
met een matte poging, om eveneens
te glimlachen.
„Jawel," mompelde Harry, „daar
hoorde ik ook te staan. „Maar helaas...."
Het meisje keek hem met groote
oogen aan. „Bent ubent u soms
ook ontslagen?"
„Ontslagen nog niet, want m'n baas
is de stad uit. Vanavond zal het er
echter wel van komen. Maar hent u
dan ontslagen?"
„Vanmiddag," knikte het meisje
treurig. „Op staanden voet. En ik durf
bijna niet naar huis te gaan. Laf, vindt
u niet? Maar ik moet voor mijn moeder
zorgen, ziet n
Harry staarde haar verschrikt aan.
„Op staanden voet, zegt 11?"
„Diefstal," zei het meisje.
„Wat zegt n?" mompelde hij ontsteld.
Hij zag zijn vis a vis vuurrood
worden. „N'ecn. wat denkt n welt"
vroeg zij verontwaardigd. „Ik heb niet
gestolen, maar anderen hebben de
zaak bestolen. Maar dat is mijn schuld,
zeggen ze, want ik had beter op moeten
letten."
Harrv viel van de eene verbazing
in de andere. „Dat is verduiveld toe
vallig," viel hij uit. „Ik hen mijn be
trekking vanmorgen óók verloren, om
dat er bij m'n baas gestolen is. Het
baantje was wel niet veel bijzonders,
maar 't was in elk geval beter dan niets.
Waar werkte als ik vragen mag?"
„In de modezaak van Verbeek: weet
n die?"
Sloi op blz. 15
Vrienden hebben U ter gelegenheid
der inwijding van Uwe nieuwe
woning een kleine huisbar cadeau
gegeven. Hoewel U eerst over dit
«dwaze* idee hebt gemopperd, glim
lacht U toch, als na de smulpartij
Uw gasten met bewondering voor
de aardige glaasjes, mooie schaaltjes
en voor de verlokkelijke flesschen
staan. Nu vindt U het een leuk idee
en schenkt vroolijk in. Bij één
glas bent U onthutst. Tusschen de
fijne lijntjes van het geslepen kristal
vindt U nog stof zitten. Het glaasje is dus niet heeiemaal helder.
Hat zoudt IJ in zoo'n «jeval doen"? Heel eenvoudig: U zoudt het
glaasje wegzetten en een ander, werkelijk schoon glaasje nemen.
\iot iedere nalatigheid
is eehter zoo gemakkelijk goed te maken!
Van grooter belang dan een schoon glas is Uw gezondheid. Let U bij
het poetsen van Uwe tanden er ook zoo nauwkeurig op, dat er geen
restjes achterblijven?
Want niet het voor het oog prachtig uiterlijke beslist over het lot
Uwer tanden, waarvan veel meer afhangt dan de werking van Uw glim
lach op anderen, doch: een behaaglijk gevoel, gezondheid en het besparen
van vele rekeningen.
Slechts de grondige reiniging kan Uw gebit in stand houden. Weten
schappelijke onderzoekingen hebben geleerd, dat slechte tanden dikwijls
de oorzaak van gevaarlijke sluipende ziekten zijn.
Reinig Uw tanden grondigSpoel Uw mond ter dege 's ochtends, "s middags
en s avonds, ook tusschen de tanden, opdat alle etensrestjes zelfs uit
de kleinste hoekjes en gaatjes weggespoeld worden.
Fen eenvoudige regel:
Gorgel steeds met ODOL ook tusschen de tanden. ODOL doodt
de voor de gezondheid schadelijke hacteriën en desinfecteert mond
en keel. Gebruik steeds ODOL voor het naar bed gaan en geniet
s morgens van de verkwikkende werking van een mondspoeling met
ODOL. U zult dan den heelen dag een prettig
en opgewekt gevoel hebben.
.Viel Odol paart l' Zindelijkheid
aan Schoonheid
ODOL, het antiseptische mondwater is een Neder-
landsch fabrikaat van prima kwaliteit en in flacons
voor resp. f. 1,25 en f. 1,95 overal verkrijgbaar,
een handige reisflacon a f. 0,75.
nieuwste
