mmrvmmsmmnieiiMkmam Liet- rel nihil. Generaal Théodore Bret steekt zijn /rink opzij bij het salueeren. generaal Félix doet het „model". de hand gesloten houdt.. Maar als ze nu eens in het begin, in de wieg, een paar keer verwisseld zijn! Laten we voor alle zekerheid liever zeggende één doet het anders dan de andei Beiden rooken graag, hetzelfde werk natuurlijkmaar ze laten altijd hun lucifers thuis liggen.... Goede violisten allebei, ze stemmen hun instrument op dezelfde manier en terwijl ze dezelfde kleur haar hadden, zijn ze nu even kaal. Op denzelfden dag bevorderd, in hetzelfde jaar getrouwd, en bijna onafscheidelijk, behalve dan dat de één cavalerist was en de ander infanterist. Natuurlijk heeft het zijn voordeelen zoo'n dubbelganger tot je beschikking te heb ben. vooral op school, en daar hebben beiden dan ook niet graagte van geprofiteerd. Kende de één zijn les niet, dan zei de andere deze op, had één van hen een kwajongens streek uitgehaald, dan was 't antwoord steevast: „Dat was ik niet, dat was mijn broer." Later werd liet wel eens moeilijk, bijvoorbeeld toen beiden op het ministerie van oorlog werkzaam waren en kolonel Guitry, die maar aan één van beiden was voorge steld, zich er over verwonderde, dat „die Bret" zicli nu eens als cavalerist, dan weer als infanterist vertoonde. En een soldaat van de wacht dacht dat zijn kapitein gek geworden was, toen hij op hem toekwam en vroeg of hij kapitein Bret kon spreken Beiden houden van viool spelen, beiden wegen hetzelfde. men kan het niet zoo raar bedenken of de gebroeders Bret doen, zeggen, schrijven, loopen gelijk, doch er is één verschil: Théodore salueert met zijn pink van zijn ringvinger af, terwijl Félix

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 5