mt schoonheids 31 meneer Jefferson, dat zei hij: je vrien- gered hoe en onder welke omstandig- den. „Je moet de menschen, die voor heden doet er niet toe. Dat legde ine jullie zorgen, dankbaar zijn voor al het den plicht op thans iets voor hem te goede, (lat je hier geniet en hun taak doen, anders had ik u in den dwazen niet moeilijker maken door jullie onder- waan gelaten, dat u „recht" sprak en ling geharrewar. Als je je-bij de anderen rechtvaardig had gevonnist. Nu u alles aansluit, zullen ze je vanzelf vriend- weet verwacht ik, dat u uw vergissing M'happelijker behandelen. zult herstellen. Hoe onsympathiek de Dat was hetgeen John Howard te moordenaar ook mag zijn, er zijn een hooien kreeg op zijn klacht en zijn ver- menigte verzachtende omstandigheden zoek om overplaatsing," ging de in- te zijnen gunste aan te voeren. Misschien dringer voort. „En géén raad, meneer is het nog niet te laat. om althans het Jefferson, heeft ooit noodlottiger ge- léven van John Howard te redden. En volgen gehad. Onder den druk van de hiermee heb ik alles gezegd wat ik te anderen werd John Howard een der zeggen had en nu ben ik van plan heen hiinnèn. Ik zal er niet over uitweiden te gaan. hoe lang het duurde voor hij zoover was, De bezoeker stond inderdaad op en noch den strijd beschrijven, dien het wendde zich naar de tuindeur, „(loc- hem moet hebben gekost. Maar hij is dennaeht, meneer Jefferson...." geworden zooals zij en ik herinner me Jefferson zat in het vuur te staren, nog goed, dat hij een jaar later zijn eigen Hij had zich niet bewogen, toen de ander kinderachtigheid van weleer bespotte, opstond. Doch toen hij schreden hoorde Toen hij op vijftienjarigen leeftijd het keek hij op en sprong plotseling over- asyl verliet om in een betrekking te eind. „En jij?" vroeg hij. Zijn stem gaan, vond hij een menigte vrienden klonk schor. daarbuiten op hem wachten en wTas hij Om den mond van den indringer reeds door de wol geverfd. Zij namen plooide zich een glimlach. „Ik behoorde hem op in hun kring en een half jaar tot de sterken," antwoordde hij en later bestal hij zijn baas en kwam op rekte zijn gestalte eenigszins. „Jaren- straat te staan. Van dien dag af leefde lang is alles goed gegaan. Maar in deze hij, evenals de anderen, van straatroof verwcnsehte maatschappij van van en inbraak. Totdat hij twee maanden daag, waarin eerlijke arbeid geen waar- geleden in het huis van dien ouden deering meer vindt, verlies je je zelf- man werd betrapt bij het plegen van respect en dwingt de honger je tot een diefstal en zich uit angst voor de rare dingen. IT hebt me nog niet voor gevangenis aan het leven van een mensch uw tafel gezien, al had ik er wél eens vergreep...." kunnen staan. Maar wat niet is, kan De bezoeker zweeg en begon aan zijn nog komen. derde sigaret. Daarbuiten plensde nog „Neen," viel rechter Jefferson eens- altijd de regen neer. De klok had het klaps uit. „Neen! Kom morgen hier middernachtelijk uur reeds geslagen, terug, ik zal zien wat ik voor je kan maar Jefferson dacht niet aan den tijd. doen. En hier: neem alvast die paar Hij zat wat voorover gebogen in zijn dollars, zoodat je vannacht van de club en staarde roerloos in de minderende straat af bent." vlammen van het vuur. Zijn gelaat was De ander keek hem verrast aan en een beetje bleek, maar geen trek ver- zijn bleek gelaat kleurde zich een weinig, ried wat er in hem omging. „Dank u, meneer Jefferson; ik zal „Zeker, meneer Jefferson, John Ho- graag komen," zei hij met een vreemde ward is een moordenaar. Maar ik vraag nederigheid in zijn stem en met twee me af of hij het ooit geworden zou zijn, passen verdween hij in den tuin. als zijn leven niet met geweld in die fatale richting was gestuurd. Want aan Rechter Jefferson stond midden in deze waarheid ontkomt u niet: als zijn werkkamer. Zijn schouders waren Johnny Howard in het milieu was ge- ingezakt en zijn oogen op de deur ge bleven waaruit hij was voortgekomen, richt, waardoor de indringer gekomen zou hij wellicht sterker hebben gestaan en verdwenen was. Zoo stond hij daar, in het leven en zou hij niet zooveel minutenlang, luisterend naar het bederf hebben leeren kennen. En hieraan neerpiassen van den regen. De klok ontkomt u ook niet: als die ambtenaar sloeg één uur. Toen kwam er eindelijk iemand was geweest met verantwoorde- leven in zijn roerlooze gestalte. Hij ging lijkheidsgevoel en een hoogere opvat- aan zijn schrijftafel zitten, nam de ting van zijn plicht, zou hij niet blind telefoon en gaf een lang telegram op gebleven zijn voor het bederf in het asvl voor den gouverneur. Er ontsnapte en had hij er met wijs beleid een eind aan hem een zucht van verlichting, toen gemaakt. IJ, meneer Jefferson, hebt den hij de verbinding weer verbrak, dader van dien moord en tal van andere Aarzelend greep hij vervolgens in misdadigers, die de kiem van het kwaad een lade naar een zwaar gekaft schrift, en bederf uit het asyl de maatschappij Het was zijn dagboek. Hij sloeg het op indroegen, de volle strafmaat toege- en las de laatste aanteekening van dien diend in naam der gerechtigheid. En u dag. „October 14. John Howard ter verheft er zich op. Maar uw gerechtig- dood veroordeeld wegens moord op lieid trof alléén den dader. Den hoofd- Josuah Burns." Hij doopte zijn pen in schuldige in vele gevallen, hem die door den inktpot en schreef eronder: zijn taak geroepen was die jonge ver- „Dringend advies verleend den ver worpenen van de straat op te voeden oordeelde wegens verzachtende om- tot bruikbare menschen, en die uit standigheden te begenadigen." onmacht, onverschilligheid of gemak- En nadat hij met een verren blik, die zucht zijn zwaren plicht verzuimde, hém over een afgrond van tijd en ruimte trof u niet met uw vergelding. Den scheen heen te staren, een oogenblik schuldige achter de schermen, den naar den regen had geluisterd, voegde lioófdsehuldige, hebt u in het geval van hij er, gedreven door de behoefte slechts John Howard nooit ontdekt, maar mis- de eerlijke waarheid te dienen, met zijn schien is u nu een licht opgegaan. steil handschrift aan toe: „De schuldige John Howard heeft mij eens het leven achter de schermen was ik...." AMBUIU. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen met, een der perio dieken I)e Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 's-Grnvenhage in Beeld. Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland f 1.62V- per kwartaal of 0.12f. per week. Franco per post f 1.7ó per kwaa$aal bij vooruitbetaling. Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonne menten en adreswijzigingen van postabonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het I AALSTER O O!1*'~-BUr?aU'S ^AARLVM, Nassaulaan 51. Telefoon Int. 13866. Giro nr 142700. Ik masseer mijn gezicht, hals en schouders, 's morgens en 's avonds met het donzig schuim van Palmolive, de olijfolie-zeep. Het verzacht de huid, waardoor ik de teint der jeugd heb behouden. Een mooie, jeugdige teint is een eerste vereischte wanneer men als vrouw wil behagen. Pas daarom ook de Palmolive-olijfolie-schoonheidsbehandeling toe. Na korten tijd zult U reeds het resultaat bemerken en steeds Palmolive blijven gebruiken. EEN AARDIGE VERRASSING VOOR DE KINDEREN! j Wij bieden U 6 mooie, in kleuren gedrukte uitknip- kaarten aan met voorstellingen van Sneeuwwitje, den Prins, de 7 dwergen en de dieren uit het woud (in totaal 32 figuren), speciaal geteekend door Walt Disney voor Palmolive. Zij worden franco toegezonden tegen inzending van 3 zwarte Palmolive-bandjes en 2 post zegels van 5 cent aan Palmolive, Afd. 5 Postbus 635, A'dam-C. Met tocst. Wall Disney Mickey Mouse S. A. MAASTRICHT, Stationsstr. 20, Telef. Int. 585I. Giro nr. 124690. V LISSIN GEN, Badhuisstr. 5, lel. 81. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 33