SCHUDT
UW
LEVER
WAKKER
SoHkotm.lLw'vCwi!
EEA AFSPRAAK TUSSCHEA
HEA BEIDEA
THORADIA
17
BALATUM STRAGUIA VOCALEUM
door Arthur Colson
W T kent (le vunzige, kwalijkriekende was drie pond waard. Toen liep hij door
menschenholen waarschijnlijk niet, naar Lambeth Road en stond spoedig
die in de minste achterbuurten voor een klein heerenhuis met een
van Londen hemelhoog hoven hun emaille naambord„Secretariaat van de
stand prijken met opschriften als Italiaansche kolonie".
„In de Hertog van York", of „Grom- De Haai belde aan. Een reeds bejaar-
well's Hoofd". Het zijn logementen, de heer deed hem open en liet hem in de
menschenpakhuizen, waarin de droesem hal. Hij las het briefje en keek daarop
van de samenleving 's avonds tot be- den Haai even aan.
zinking komt na een bewogen dag, die „Bent u .Tim, de knecht van het
vaak meer honger en ellende dan vol- logement!"
doening heeft opgeleverd. „Jawel, meneer," antwoordde de
In zoo'n menschenpakhuis had ook Haai beleefd.
„de Haai" een onderkomen gezocht. „Je komt drie pond voor Orlandi
Hoe zijn eigenlijke naam luidde wist halen is hij ernstig ziek!"
alleen de politie, maar iedereen noemde De Haai had er geen flauw vermoeden
hem zoo, omdat hij een dief was, die van, maar om een antwoord zat hij niet
zelfs de armsten niet ontzag. Die bij- verlegen. „Neen, meneer, niet zoo erg."
naam was bovendien nog in een ander „Hm, wacht dan even, ik zal het geld
opzicht toepasselijk. De Haai was name- halen. Wil je een rookertje voor de
lijk ook „gehaaid" als een haai, want moeite, vriend!"
slechts zelden zwom hij het vangnet „Alstublieft, meneer," zei de Haai.
binnen, dat de politie hem vaak tracht- Hij kreeg een sigaret en de vriendelijke
te te spannen. meneer gaf hem zelf vuur. Toen ver-
De Haai bewoonde in „Elisabeth's dwcen hij naar binnen en keerde een
Hof" een kamertje op de vierde etage oogenblik later terug met een gesloten
als men het met planken afgeschoten couvert.
hokje zonder zoldering ten minste een „Alsjeblieft, vriend, en de groeten aan
kamertje noemen kan. Op een avond, Orlandi."
toen het buiten reeds donker was, ont- De Haai bedankte, ging naar buiten en
waakte hij uit zijn middagdutje door de deur viel dicht. Twee straten verder
het geluid van gedempte stemmen. opende hij de envelop. Maar tot zijn
„Signor Vancetti, Lambeth Road verwondering en ergernis bevatte zij
negentien," hoorde hij de oude Orlandi slechts een biljet van één pond. On-
zeggen, die al jaren lang met een orgeltje middellijk keerde hij op zijn schreden
langs de straat liep. „Zeg hem maar. dat terug. Natuurlijk had die meneer zich
ik ziek ben. Drie pond; verlies ze niet, vergist. Hij had zelf gesproken van drie
jongen." pond en het kon dus niet anders dan
De Haai was plotseling klaar wakker, een abuis zijn. Eensklaps viel het hem
„Zou hij ze mij wel meegeven!" vroeg echter in, dat het verdenking kon
de stem van den logementsknecht. „Hij wekken, als hij zoo gauw terugkwam,
ként me toch niet." Hij moest een uurtje wachten, zoodat
„Dat geeft niet je hebt een briefje," het leek of hij naar „Elisabeth's Hof"
bromde Orlandi. „Ik heb al eens met was geweest en door Orlandi terugge-
hem afgesproken dat ik jou zou sturen, stuurd was.
als ik zelf niet kon. Zeg maar dat je Voor alle zekerheid liep hij even terug
Jim, de logementsknecht bent, dan weet naar het park. Jim lag daar nog, be
llij wel dat het in orde is." wusteloos en zwak ademend. Hij lag er
„Lambeth Road negentien," her- goed, morgenvroeg zouden ze 'm wel
haalde Jim en daarop ging hij het ka- vinden. En met een heeten grog zou hij
mertje uit en de trap af. gauw genoeg weer opgeknapt zijn. Een
De Haai had alles verstaan. Drie uurtje lang slenterde hij rond en sloeg
pond, dat was Orlandi's oorlogspensioen, eindelijk opnieuw de richting in van
dat hij elk kwartaal haalde. Het loonde Lambeth Road,
ruimschoots de moeite van een korte
wandeling; hij had zich vaak met een Toen de Haai voor den tweeden keer
gei'ingeren buit tevreden moeten stellen, aanbelde scheen het wel, of men op hem
Vlug stond hij op en sloop de trap af. had gewacht. De deur werd ten minste
Beneden was Jim bezig zijn pantoffels te onmiddellijk geopend. Het was donker
verwisselen voor een paar schoenen, in de hal, maar zonder eenig wantrou-
Zonder zich te laten zien ging hij naar wen ging hij binnen,
buiten en stelde zich verdekt op. „Ik kom van Orlandi," zei hij tegen
Nauwelijks een minuut later kwam de vage gestalte in het duister, die de
Jim te voorschijn. Zonder links of rechts deur achter hem sloot,
te kijken liep hij de straat uit en sloeg Plotseling ging het licht op en op
de richting in van de Blackfriarsbrug. hetzelfde oogenblik ging de Haai bijna
De Haai volgde hem als zijn schaduw, door zijn knieën heen van schrik. In
loerend op een gelegenheid om hem het de hal stonden twee welbekende recher-
briefje te ontfutselen. Een half uur lang cheurs, die hem grijnzend aanstaarden,
ging het straat in, straat uit. Toen „Zoo, zoo, de Haai," zei een hunner,
naderde Jim het Archbishops Park. „Hebben we je eindelijk weer eens te
Hier was de gelegenheid het gunstigst, pakken! Meneer Vancetti dacht wel.
De Haai verhaastte zijn schreden en op dat je terug zou komen om die ont-
een plek onder de boomen, waar hij brekende twee pond. Hij was toevallig
niemand zag, haalde hij een gummilat alleen thuis, anders had hij je wel hier
te voorschijn. Het volgend oogenblik gehouden. Maar nti komt het tóch nog
had hij Jim ingehaald. Zijn lat daalde goed uit. Je merkt wel dat er altijd nog
neer, Jim greep naar zijn hoofd en met mensehen zijn die gehaaider zijn dan
een zwakken kreet zeeg hij bewusteloos een haai, al is het niet in het gemeene.
ineen. Je wist zeker niet dat Jim nooit rookte
Er was geen levend wezen in den om- zelfs niet, al gaf je 'm een shilling op
trek te zien. Hij sleepte de roerlooze ge- elke sigaret toe! De oude Orlandi is
stalte naar het grasveld, boeide Jim's erg voorzichtig, weet je, en dat rooker-
handen en voeten en knevelde zijn mond. tje voor de moeite was een valstrik van
Een oogenblik later had hij zijn zakken meneer Vancetti. Een afspraak tusschen
geledigd. De buit was niet groot hen beiden, begrijp je. En zeg me nu
slechts een paar zilveren en koperen maar gauw waar je dien armen Jim
munten, maar het briefje van Orlandi opgeborgen hebt
e99en de w°"'n9®n
Een ren te
Tho^leerde" v'oer
*Kh ^mekkj Leen s'°f vai'!
"°or ee„ ,en<f (00I..J?' b°yen-
de-, en einde!
EN U ZULT 'S MORGENS „KIPLEKKER"
UIT BED SPRINGEN,
lederen dag moet Uw lever minstens een
liter gal in Uw ingewanden doen stroomen.
Wanneer deze stroom van gal onvoldoende
is, verteert Uw voedsel niet, het bederft.
I voelt U opgeblazen. U raakt verstopt.
1 w lichaam is vergiftigd en U bent humeurig,
voelt U ellendig en ziet alles somber in.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lap
middelen. U moet CARTER'S LEVER-
PILLETJES nemen om een liter gal vrij te
doen stroomen, en U zult weer geheel fit zijn.
I hischadelijk, plantaardig, zacht, onover
troffen om de gal te doen stroomen.
Kischt Carter's Leverpilletjes bij apothe
kers en drogisten, f 0.75.
-Xeemt een gratis proef met Carter's Lever-
pi lletjesdoorinzending van ouders taanden bon.
Dépot Carter's Products - Den Haag
Mijnheer,
Zend mij gratis een flink monster Carter's
Leverpilletjes,
hlaam
Straat
Woonplaats
I De Tho-Radia prepara-
ten danken hun grooten
m roep aan de weldadige
werking op de huid.
Die te bevorderen
was de taak, welke
de beroemde Fran-
schegeleerden zich
stelden en daarop
zijn de voorschriften van Dr.
Alfred Curie gebaseerd.
Tho-Radia is nu ook in Neder
land verkrijgbaar. Het is in het
belang van Uw gezondheid,
deze bijzondere wetenschap
pelijke schoonheidsmethode
eens toe te passen. Dames, die
Tho-Radia eenmaal gebruikt
hebben, zijn verbaasd zóóveel
als hun uiterlijk aan frischheid
gewonnen heeft ën zóó wel
dadig als Tho-Radia op de
huid en de weefsels inwerkt.
bijgeplakt op een b'>elk^,"niestraat 8.1
Radio Import, Aid. £N MONSTIRS. I
Haarlem, ontvangt Uztv Cream. I
nl. 1 tube Vanishing en itu IOO_ I
3 tinten Poeder, LlPJ>® h re Uw haar- i
mede uitvoerige adres kant
Wetenschappelijke Schoonheidsmethode.
Crème 35 ct„ 95 ct., 1.45. Poeder in 9 tinten
40 ct., 1.25. Lippenstift 95 ct., 1.65, enz.
