DANSKUNST OP „De beste danser der wereld99 aan schouwt. Alleen <le hof- dansen in (le kratons van Solo en Djoeja. evenals die in de tempels en paleizen van Siam en Cambodsja, doen er soms aan denken. En toch zijn die weer heel anders. Maar onder de dansers van Bali is Mario weel een zeer zelfstandige figuur. 11 ij is er het levende bewijs voor, dat de kunst op Bali niet verstart. Ongetwijfeld, ook Mario heeft eerbied voor de oude, klassieke dansvormen, die wortelen in een traditie van eeuwen. Mario verwaarloost dieklas- sieke vormen niet, maar hij heeft zich ontworsteld aan den dwang eener conser vatieve, slaafsche navol ging. Hij vindt zelf nieuwe vormen, maakt variaties, weet uitdrukking te geven op andere wijze en met andere middelen. Dat is bij Mario al vroeg begonnen en hij heeft dit dansen niet in een opleidingsschool ge leerd. Reeds als kleine jongen danste hij anders dan de menschen in zijn dorp. I)at is op zichzelf niet zoo bijzonder en liet is een bewijs, dat (1e kunst op Bali springlevend is. Meester en leerling vatten hun taal ernstig op. Schouders, armen en vingers moeten uitdrukking geven aan gevoelens en stemmingen Meermalen komt. liet voor. dat jonge kinderen eigen, geïmprovi seerde dansfiguren maken. Maar ge woonlijk komen ze niet veel verder! Langzamerhand gaan de jonge dansers en danseressen zich geheel richten naar de oude. algemeen nagevolgde dansfiguren. Zoo ging het met Mario nietDat deze zich in een bijzondere richting autodidactisch ontwikkelde was meer een gevolg van zijn tempe rament. en karakter dan van zijn kunstgevoel. Want Mario is een Zoo noemt de Balische danser, Mario, niet zichzelf. Ten eerste weet hij van andere beroemde dansers buiten Bali al héél weinig af en ten tweede is hij een te bescheiden man om op zoo'n titel aanspraak te maken. Maar de menschen, die hem zagen dansen, noemen hem zoo. Misschien is dat overdreven misschien is het alleen maar waar, dat er geen danser of danseres ter wereld is, die danst ais hij. De dansen, die men op Bali te zien krijgt, zijn zeer scherp onderscheiden van andere dansen, dié men in het oosten Mario, de meester-danser. Zoo snél beuegen zich de handspieren, dat de beiceging der vingers niet op de ge voelige plaat koh worden vastgelegd. Bijzonder veel tijd wordt be steed aan de studie der gelaat suildrukk i ng tijdens den dans.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 2