DE ZWAARSTE
JONGEN VAN
DE WERELD
FORMAMINT
schoentjes
EEN VERTELLING VAN
DAMON RUNYON
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
32
Laat ik maar beginnen met te
zeggen, dat ik bar zenuwachtig
was, toen Lange Jules op een
middag mijn kamer binnen kwam stap
pen. We hadden nog samen straten ge
veegd indertijd, en ik verdiende een
zuur maar ordentelijk stukje brood als
fotograaf van een krant, maar Lange
J ules was den verkeerden kant op
gezakt, en toentertijd was 't zoowat
de zwaarste iongen van de heele wereld.
Toen hij 't er over had. stond ik er
zelf van te kijken. In Pittsburg wouen
ze hem hebben over een kwestie met, een
postauto, die leeg was gehaald, en in
Minneapolis ging hij over de tong,
omdat daar iemand een banklooper
vijftig mille in contanten af had geno
men, en dien banklooper zelf had hij
nogal beschadigd, omdat die niet stil
wou blijven staan.
Vervolgens had de Bankvereeniging
in Kansas City er een aardig duitje
voor over, om eens met Langen Jules
te praten over een groote ruit, die door
een onbekende kapot was gegooid. In
de opschudding hadden de kassier en
de assistent van den kassier en de
tweede onderdirecteur een paar leelijke
meppen gekregen, de dagwaker werd
gewond, twee agenten liepen een paar
gevaarlijke schrammen op, en er was
over de vijftien mille van de toonbank
gewipt, die ze nooit teruggezien hebben.
Dan was er nog iets over een waren
huis in Canton, en een brandkast van
een meelfabriek in Toledo, en een
kruidenierswinkel in Spokane, en een
hulppostkantoor in San Francisco, en
ik geloof nog een schietpartijtje in
Chicago ook, maar dat was natuurlijk
niet zoo erg, want toen werd er maar
één ernstig gewond. In ieder geval,
als er één zware jongen was, dan was
't Lange Jules; alle agenten in 't land
keken ten minste naar hem uit.
Maar nu moet u niet denken, dat
Lange Jules alles gedaan had. wat de
politie zei, want als er wat gebeurt,
geeft de politie altijd de schnld aan den
voornaamsten knaap, dien ze op 't
oogenblik weten. Hij had misschien
maar de helft gedaan van al die dingen,
die ik op heb genoemd, en denkelijk
had hij voor de helft van de dingen, die
hij wél gedaan had. 'n heel goed alibi,
maar in ieder geval, ze zóchten hem,
en ik hou niet van lui, die gezocht
worden.
Maar dat zéi ik natuurlijk niet tegen
Langen Jules, toen hij-binnen kwam
stappen, want dan zou hij denken, dat
ik niet gastvrij was, en dat laat ik nooit
van me zeggen. Bovendien zou Jules
wel eens kwaad kunnen worden, als hij
dacht, dat ik niet gastvrij was, en me
o]j mijn postzegel timmeren, want Lange
Jules is zóó op z'n teentjes getrapt.
Dus ik zei hallo tegen Langen Jules,
heel vriendelijk, en ik zei. dat hij een
stoel bij 't raam moest nemen, dan kon
hij de mensehen zien wandelen en de
kermiswagens voorbij zien rijden, die
naar 't. Madison-gebouw gingen, want
daar is altijd circus in 't voorjaar, vóór
ze naar huiten trekken, 't Was nogal
warm, dus Lange J ules trok zijn jasje
uit. en toen zag ik, dat hij een revolver
onder z'n arm had. en in zijn broeksband
zat er nog een. en ik hoopte maar, dat
er geen agent de kamer in kwam zoolang
Jules er was, want ze traden nogal
op tegen lui, die met geschut door de
stad liepen.
jVTou, Jules," zei ik, ,,'t is een kolos-
sale verrassing voor me, en ik ben
blij, dat ik je zie, maar ik vind 't nog al
stom van je, om in New- York te komen
op 't oogenblik, met al die deining
overal de politie is in staat om iemand
voor 't minste of geringste bij z'n kraag
te pakken!"
„Weet ik," zei Jules. „Weet ik. Maar
zoo bar veel hebben ze niet tégen me
hier, mogen de mensclien kletsen wat
ze willen, .en een mensch krijgt wel eens
heimwee naar z'n eigen stad, vooral als
ie zit. waar ik de laatste paar maanden
gezeten heb. Ik heb heimwee naar 't
licht en de volte op Broadway, en naar
m'n ouwe buurt. Dok wil ik m'n moeder
wel weer eens zien. Ik heb gehoord, dat
ze ziek is; wie weet gaat ze dood, en
dan wil ik haar eerst zien."
Nou. onder zulke omstandigheden wil
iedereen natuurlijk zijn moeder zien.
maar die moeder van Langen Jules
woonde in de 49e Straat West vlak bij
de Elfde Avenue, en 'n paar huizen bij
d'r vandaan woonde Johnny Brannigan,
en dat was een agent, en een reusachtig
póótige agent, en als Lange Jules in z'n
ouwe buurt kwam kijken, was 't honderd
tegen één. dat Johnny Brannigan er
iets van hoorde, en als er één man
was, dien Jolxnny Brannigan niet uit
kon staan, dan was 't Lange Jules,
al hadden ze als kinderen samen ge
speeld.
Maar dat spelen als kinderen schijnt
óók niet altijd koek en ei te zijn ge
weest, want toen ze groot waren en
Johnny bij den sterken arm kwam,
liet hij geen kansje voorbijgaan, om
Langen Jules dwars te zitten. Hij heeft
'm wel eens een tik met zijn gummistok
verkocht óók. en 't was algemeen be
kend, dat Lange Jules hem nog even
een leelijken knauw had gegeven vóór
hij den laatsten keer de stad uit ging,
en toen had Johnny gezworen, dat hij
niet rusten zou, vóór hij Langen Jules
gebracht had. waar hij thuishoorde,
maar waar dat was, zei hij er niet bij.
Ik vroeg dus aan Jules, of hij er wel
om dacht, dat Johnny in dezelfde straat
woonde als zijn moeder, maar toen
maakte hij zich kwaad.
„Dacht je. dat. ik bang was voor
Johnny Brannigan?" zei hij. „Ik zal je
eens wat anders vertellen. Ik heb er al
Bij de eerste aanwijzing van keelpijn
kan Formamint nog helpen. Maar 't
is beter Formamint bij voorbaat te
nemen als voorbehoedmiddel tegen
verkoudheid en griep. Koop daarom
vandaag
zien er steecis welverzorgd uit en geen
wonder! Want van 't begin af aan heb ik ze
onderhouden met Tana. het ideale schoon
heidsmiddel voor alle soorten schoentjes.
Tana-crême, evenals alle andere Tana-
spécialité's, koopt U bij Uw schoenleveran
cier: hij weet precies met welk Tana-product
U Uw schoentjes het best kunt onderhouden.
De Tana-producten zijn verkrijg
baar in alle bestaande mode
kleuren. ook in zilver en goud.
Uitsluitend verkrijgbaar bij de schoenbranche.
DEZE ROL STAAT ONDER CONTROLE
Eerst grondstof,
dan bereiding
daarna machinale
verpakking
N.V. VAN SLOOTEN - LEEUWARDEN
