DE VAL VAN DE BASTILLE
JBBHMBMwl
TAFEREELEN
UIT DE
FRA NSCHE
REVOL UTI E
2
4
Een der eerste geveUktaden ran 't jaar 1789 teas de plundering ran het Uooster der Lazaristen in de Rue du MH biJl""
pend drang een woeste bende het gebouw binnen, vermelde alles en Wierp meubels en allerlei kostbaarheden op stremt.
I ja veroverinq van de Bastille, da vesting die door liet volle als een symbool
van het middeleeuwsch despotisme werd-beschouwd, op 14 juli 1789 was een
zeer belangrijke gebeurtenis in de voorgeschiedenis van de omwenteling. Nog
elk jaar wordt deze dag in geheel Frankrijk als nationale feestdag gevierd.
e opwinding onder
C liet volk steeg. I)o
I menschen van de
straat, mannen en
vrouwen, waren
gaan kijken, toen de vertegenwoor
digers der drie, standen in optoelit
naar de vergaderzaal trokken,
waarin 5 Mei de zitting der Alge-
ineene Staten geopend werd; zij
hadden de afgevaardigden van den
derden stanrl van het kastje naai
den muur zien trekken, toen het
conflict met do „bevoorrechten"
met den adel vooral uitbrak
<-n groeide: zij hadden gejuicht,
toen de eed in de kaatsbaan gezwo
ren werd, en geschreeuwd: „Leve
de Nationale Vergadering!" Maar nog hadden zij er
achter geschreeuwd: „Leve de koning!' /ij be
gonnen echter met steeds grooter beslistheid te
„werken" vooi den derden stand: de honderd
negenenveertig geestelijken, die zich bij de volkspartij
aansloten, en de vijfenveertig edelen, die een paar
dagen later hetzelfde deden (met den hertog van
Orleans, 's konings neef, voorop!) werden bejubeld;
en anderen, aarzelenden, werden met steenworpen
De min. van jinaneiên.
Necker.
gedwongen, eveneens tot de revo-
lutionnaire vergadering toe te tre
den. De volksmassa op straat werd
steeds grooter en steeds luidruch
tiger, woester; want gelijk het
pleegt te gaan bij zulke oploopen
de bezadigden gingen naar huis,
en wat tot de heffe des volks be
hoorde, kwam gretig meedoen
aan het relletje.
De brave, onhandige koning
stoorde zich aan den raad der ho
velingen: „I" moogt wel oppassen
voor dat schuim!" en liet soldaten
komen vreemde huurtroepen,
die niet door de revolutionnaire be
smetting waren aangestoken, gelijk
het Parijselie garnizoen. Vijftien
regimenten lagen waakzaam rondom Parijs en Ver
sailles. Op de aanwezigheid dier troepen bouwde
de hofkliek haar hoop: zij zou den koning wel zóó
bepraten, dat hij met die vreemde degens de Natio
nale Vergadering uit elkaar liet slaan! De Nationale
Vergadering zelf echter achtte zich door die troe
pen bedreigd, en de volksmassa was natuurlijk
allerminst op die militaire bewaking gesteld. Reeds
enkele maanden te voren, bij een hongeroproertje
(20 der Parijsche bevolking was armlastig!), had
zij respect, gekregen voor de wapenen van 't, gezag.
De Parijsche gardesoldaten, kanonniers en dragon
ders hadden al geroepen, dat zij niet gehoorzamen
zouden, als hun bevolen werd. op 't, volk te schieten.
Maar die vreemdelingendie vertrouwde 't volk
niet waren die
maar weg te krijgen
liet hoofdkwartier-
der revolutionnaire
beweging was 't Pa
lais Royal, een slot,
dat den meergenoem-
den hertog van Or
leans toebehoorde.
Deze had in 't praeli-
tige park van 't pa
leis een aantal majestueuze oude boomen laten
rooien en er winkeltjes, kroegjes, speelholen voor
in de plaats laten zettendie verhuurde hij een
aardige bron van inkomsten. Dat amusementspark
van vrij bedenkelijk karakter werd door alle roerige
elementen bezocht. Volksmenners hielden er rede
voeringen, deelden er strooibiljetten uit, zongen er
oproerige liedjes: en dwarskijkers werden geweerd.
Kr kwam eens een meneer binnen, dien men voor
een spion van de politie aanzag. Hij werd als een
dier opgejaagd, een oog werd hem uitgerukt, hij
werd eerst half gesteenïgd en toen in 't water ge
gooid. De opwinding onder het volk steeg!
Zondag 12 Juli nu, toen het park eivol was, drong
daar liet bericht door. dat de koning den minister van
financiën, Necker. ontslagen had. Dat was zoo: de
hofpartij had dit doorgedrevenmaar liet volk was
er ontevreden om Necker. meende liet, kou en moest
