I DINGERS CHOCOLADE BLOEMEN Viooltjes 2 O cM. smaller om de heupen Haar eerste nederlaag DRUIVENZOUT Dat alles bereikt U bin nen enkele weken met 2 koppen Ovo per dag. Ovo maakt niet dik, maar sterkOvo doet U zoo veel goeds meer levenskracht sc})óóy^axb toedercrême Vü(A -dh. smook, em Sé&m. 28 Op deze veilige en aangename wijze Nu kuilt U Uw overtollig vet kwijtraken. Zonder dieetzonder vennoeiende oefeningen.zonder schadelijke medicijnen. Mousseerend Wex, de veilige, aangename, bruisende drank vermindert Uw dikte en vermeerdert tegelijkertijd Uw energie. Mej. A. \V. verloor 30 pond overtollig vet zonder haar gewone levenswijze of voeding te ver anderen. Alles wat zij nam was Wex - twee theelepels in een half glas water, 's morgens direct bij het opstaan. „Mijn omvang van taille, buste en heupen ver minderde'", schrijft zij. „Mijn gezondheid is vooruitgegaan en mijn teint is frisch en gezond." Als U Uw slanke aantrekkelijke figuur wilt terugkrijgen doe dan zooals zij, neem Wex. Wex bestaat uitsluitend uit druiven sapderivaten gecombineerd met zuivere zouten om het mousseeren te bevorderen. Het bevat geen suiker of schadelijke be- standdeelen. Wex is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten in handige, apart verpakte hoeveelheden, een doos van 6 stuks voor 40 cent of een groote flesch voor Fl. 1.20. Vervolg van blz. 25 GRATIS. Amerikaansche erfdochters, maar hij vond, dat ze de manieren van een straat jongen had. Hij keek naar het gezicht van haar moeder en toen werd hij heel bedeesd. Och, alle knappe vrouwen waren niet. gelukkig niet haar kinderen, vooral niet in Amerika, dacht hij. Hij maakte haastig zijn verontschuldiging en ging naar den Russischen chef. Na eenige woordenwisselingen werd be sloten, dat de „bombe" voor het spe ciale diner ook wel van perziken ge maakt kon worden. In triomf kwam hij met de aardbeien aandragen. Andrea was geprikkeld door de haast, waarmee hij zich verwijderd had en dooi den misnoegden trek op het gelaat van haar moeder, hetgeen haar 'n standje voorspelde. Andrea hield er een onuitge sproken beschouwing op na: als iemand leeraar. kamenier of vriend nei ging toont om orders uit te deelen. begin dan zelf met te bevelen. Ze mocht haar moeder graag; maar deze Europeesche reis rangschikte ze onder tuchtmaatregelen, hoe verkapt dan ook, en ze had die geduldiger dan gewoonlijk verdragen. Maar nu kon ze zich toch niet langer bedwingen. „Moeder, ik heb mijn stiefvader hooien beweren, dat u zelf niet weet, wat u eigenlijk wilt en dat de menschen mis bruik van u maken, omdat u zoo zoet sappig bent. U had dien man toch best wat aardbeien kunnen laten brengen, omdat ik ze graag had. Waarom hebt u dat dan niet gedaan?" De zachte, bleeke wangen van Isabel Henderton werden plotseling vuurrood. Andrea beging de groote vergissing van te denken, dat haar moeder geen ant- i woord op die vraag zou weten te vinden i haar moeder zweeg slechts om onder verschillende antwoorden het meest pas- sende uit te zoeken. Andrea vervolgde dus: „Mijn stiefvader heeft vaak gezegd, dat mijn vader altijd wist, wat, hij wilde cn dat ik dit van hem heb overgeërfd." Toen zei haar moeder iets buitenge woons ,,Ilet is vreeselijk jammer, dat je dan niets van zijn goede manieren hebt overgeërfd Andrea wist niet zeker of ze het goed verstaan had. Ze beschouwde zichzelf als buitengewoon ri jp voor haar jaren en feitelijk als vrijwel volwassen in alles; maar in heel haar korte leven had nog nooit iemand haar de volle waarheid ge zegd. „U doet altijd net., alsof u bang bent voor die menschen, zeg moeder," ging ze onverstoord verder. De lippen van Isabel Henderton tril den, als wilden ze eey scherp antwoord geven. Maar op dat oogenblik verscheen de maïtre d'hótel met de aardbeien. „Ziet u nu wel!" riep Andrea en stak een aardbei in haar mond. Het smaakte haar kostelijk. Maar toen gebeurde er een heel vreemd ding. Haar moeder sprak met den maitre d'hótel heel zacht in het Fransch. Ze overhandigde hem een paar bankbiljetten. Het ging zoo vlug, dat Andrea het niet verstaan kon, want zij kon alleen langzaam gesproken Fransch volgen. Toen stond haar moeder op en de maitre d'hótel knikte goed keurend. Isabel Henderton keerde zich toen naar haar toe en zei heel zachtjes in het Engelsch: „Kom dadelijk mee.... als je geen scène in een Parijsch restaurant wilt maken. Dan zouden de kranten weer nieuwe stof hebben om te schrijven over de kleine staalprinses!!' Haar moeder sprak dien naam, waar mee de kranten haar betitelden, uit of 't 'n spotnaam was, 'n beschimping! Ze stond op. Beduusd volgde ze haar moeder naar buiten. Die heerlijke aard beien! Maar het scheen nu ernst te zijn. In de taxi op den terugweg naar het hotel beval haar moeder haar te zwijgen. „Wat ik je te zeggen heb, kan beter onder vier oogen gebeuren." Toen ze in het hotel waren aange komen gooide het kind haar hoed af en ging mokkend op een sofa zitten. Haar moeder zette zich op een stoel tegenover haar en zei streng: „Cia rechtop zitten. Ik zal je een les geven. Ik hond er niet van, toespraken te houden. dat is heel vervelend. Onderbreek me dus niet, voordat ik uit gesproken ben. Je bent in verschillende opzichten een flink meisje. In de meeste opzichten echter, die van werkelijk belang zijn, ben je nog onbegrijpelijk dom. Je denkt, dat geld alles is. Toch zal niemand, die lief en aardig is, daar ooit een steek waarde aan hechten. Dat doen alleen menschen, die je willen uit buiten. Fatsoenlijke menschen zullen je graag mogen om je beleefdheid, onbaat zuchtigheid, innemendheid. Je bent niets van dat alles. Misschien word je niet half zoo knap als ik indertijd was. Mogelijk word je wel kittig en aantrek kelijk. als je wat beter voor jezelf gaat zorgen en niet meer zooveel en zoo schrokkig eet en je best doet, behoorlijk en gracieus te leeren staan en zitten. Je vader, op wien je oppervlakkig ge lijkt, was een zeer merkwaardig man. Maar liet minst merkwaardige aan hem was wel, dat hij geld verdiende. Dat was voor hem een soort spelletje." Er blonken tranen in de oogen van Isabel Henderton. „Het merkwaardige in je vader was, dat hij zich eerlijk, vriendelijk, billijk tegenover iedereen wist te gedragen. Tegen bedienden, kantoorpersoneel, tegen allerlei menschen, die in jouw oogen van geen beteekenis zijn. Hoe komt het, dat zijn compagnon. Mark Henderton, nog altijd zoo hartelijk aan hem denkt? Waarom houdt hij zooveel, zoo onverstandig veel van jou, het doch tertje van Andrew Durane? Niet om het geld, dat Andrew voor de firma vergaard heeft, dat verzeker ik je. Maar omdat ze echte genegenheid voor elkander koes terden. Een dergelijke toegenegenheid zal niemand voor jou voelen, als je die zelf niet weet te verdienen. Zelfs ik niet, al ben ik dan je moeder. Ik heb me deze heele reis al geërgerd, tot in het wan hopige toe, over jouw vulgaire pedan terie, over je zucht om te pronken mei de millioenen, waarvan jij zelf geen cent verdiend hebt. Mark Henderton wordt oud en is niet meer zoo flink als vroeger; anders zou hij je niet zoo ver wennen en bederven. Ikik zal hem op de slechte gevolgen van die verwen nerij moeten wijzen, als jij niet, en heel gauw ook, totaal verandert. Dat is geen dreigement. Dat is een doodgewone noodzakelijkheid. Het kan niet anders. En wat van nog grooter belang is, als jij niet graag een eenzaam en ongelukkig leven wilt krijgen, dan moet je beginnen met te bedenken, wat je voor andere menschen kunt doen, om het recht te verwerven, dat zij ook van hun kant iets voor jou doen." Ze stond op en verliet de kamer. Haar dochtertje herinnerde zich later niet alles meer wat ze gezegd had en ze begon zich ook niet grondig te ver beteren. Maar ze vergat die les toch nim mer geheel en al. Prinsen en prinsessen, vroegere vrien- eve cFïel&s weet, dat schoon- neid een bekoorlijk en kostbaar bezit is. Daarom gebruikt zij niet iets, doch het beste: „Potter Moore's Poedercrême". De poedercrême, die de huid oogen- blikkelijk fluweelachtig zacht maakt en door haar geheime samenstelling langen tijd weldadig nawerkt op Uw huid. Voor ieder type een passende flatteuze tint. In tube's van 35 cent. Per potje met spiegel 75 cent. G BIERKADE (pittig) CHRYSANTEN (melk) MARGRIETEN (zacht) ORCHIDEEËN (zeer pittig)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 28