^§eéx£kt
De triomf van \inor
Zo'n gezellige wollen jumper staat iedereen!
16
reist men van Holland naar Baden-Baden, de groote bad
plaats in het Zwarte Woud. Daar bieden heete bronnen
met een temperatuur van 68° C. genezing en verzachting
bij rheumatiek, jicht en catarrhen, daar vindt men een
zuidelijk landschap met eypressen en mammouthboomen
temidden van met wouden bedekte gebergten, door
welker bosschen zich fraaie voetpaden slingeren en die
doorkruist worden door imposante autowegen. Hier zijn
steile rotsen, prachtig voor den bergtoerist, en gebergten,
door middel van bergspoor en wegen toegankelijk ge
worden. En naast de ruines van de oude Romeinscbe
badhuizen verheffen zich moderne kuurpaleizen. Wanneer
gij weet te genieten van het onverwachte en het
verrassende, kiest dan tot reisdoel de wereldbadplaats.
floor* Erico Messaltini
Inlichtingen en brochures door de bekende reisbureaus en
het Shlii/chVerk£ef3SurCaa.,KmstcTAa.m C, Kalverstr.111.
- m
mm.
Ook U zal hij flatteren! Het model leent zich voor alle kleuren. Het geeft ook zo veel
voldoening, een jumper te dragen, die U zelf gebreid heeft. Bovendien gaat eigengebreid
goed jaren mee, als U het maar in Lux wast. Lux is het enige veilige wasmiddel voor
wol, daar het geen onopgeloste zeepdeeltjes in de tere wolvezels achterlaat.
LUX LOST 5 MAAL VLUGGER OP DAN GEWONE
ZEEPPOEDERS EN ZEEPVLOKKEN
Een groot voordeel is ook, dat Lux zelfs in koud water dadelijk
oplost. Hierdoor is krimpen uitgesloten. Lux is zeer voordelig. Met
één pak kan U b.v.$QQED^ zijden kousen wassenDe prijs van het
gewone pak, met een breipatroon, is slechts 12è ct. en van het buiten
gewoon voordelige reuzenpak, met 2 breipatronen, 25 ct. Boven-
jkjt DE ÖQ|/ dien bevat elk pak nog een bon voor geschenken.
LÜX mm N00IT L0S VERKOCHT.
VOOR
^CH
LOSSE VLOKKEN ZIJN
LUX.
LX 113-0141
Toen signor Spileto gestorven was
eu een rustig plekje had gevon
den onder de eucalyptussen van
de Romaansche Caxnpagna, was het
circnsgezelschap van oordeel, dat f'arli
er verstandig aan zou doen, als zij nu
maar zoo spoedig mogelijk met Giovanni
Paletti ging trouwen. Een circus zonder
mannelijke directie was als een schip
zonder gezagvoerder en Carli bezat veel
te weinig ervaring, om aan de zakelijke
beslommeringen het hoofd te kunnen
bieden. Giovanni was er daarentegen in
opgegroeid en de laatste jaren was bij
de rechterhand van baar vader geweest.
Allemaal goede redenen, vond Fraulein
Irma, het „trapezewonder", die een
nauwere verbintenis tnsschen de patrone
en Giovanni aanbevelenswaardig maak
ten.
Garli was een mooi meisje. Zij had de
blauwe oogen van haar moeder, die een
Duitsehe was geweest, en ook haar blon
de haren en haar roomblanke teint. In
Giovanni's oog was zij zooiets als een
hooger wezen en als hij 's morgens aan
baar woonwagen klopte, om de dageiijk-
selie zaken met haar te bespreken, voelde
hij zich klein en verlegen, alsof hij op
het punt stond voor een koningin te
verschijnen. Toch was Carli maar een
gewoon meisje en als hij de vrouwen
beter had gekend, zou hij niet lang
geaarzeld hebben. Carli's glimlach was
aanmoedigend genoeg en als zij samen
waren spraken haar oogen soms een taal,
die onmogelijk kon worden misverstaan.
Maar Giovanni was te beschroomd, om
in haar oogen te lezen.
Zoo bleef de verhouding, totdat op
zekeren dag signor Aruzio ten tooneele
verscheen. Signor Aruzio diende zich
aan als illusionist, hypnotiseur en tele-
paath en hij wist Carli zoo te betooveren,
dat hij een engagement van baar kreeg.
Toch school zijn overredingskracht niet
in zijn tooverkunsten. Signor Aruzio had
iets in uiterlijk en optreden, dat hem
onweerstaanbaar maakte in bet oog van
onervaren vrouwen. Hij bewoog zich
met <le élégance en de fierheid van een
geboren hertog en daarenboven bezat
hij vurige donkere oogen, een kool
zwarten haardos met natuurlijke krullen
en een fluweelen stem, waarin hij een
wereld van gevoel wist te leggen. En
vooral dit waren wapens, waarmee hij
de vrouwen stormenderhand voor zich
in wist te nemen. Het eenige raadsel aan
hem was zijn leeftijd. Zijn trekken had
den de frisehheid van de jeugd reeds lang
verloren, maar zijn krullende haren
vertoonden nog geen enkel grijs stipje
en oud kon hij dus nog niet zijn.
,.Een hartenbreker" noemde F.a.ilein
Irma hem en de andere vrouwelijke
leden van het gezelschap vielen haar
dwepend bij. Maar Giovanni noemde
hem een Mephisto en daarin gaven de
heeren hem gelijk.
Het optreden van signor Aruzio was
een onbetwistbaar succes. Avond aan
avond lokten zijn kunsten een applaus
uit, dat de andere artisten jaloersch
maakte.
Dit welverdiend succes kon Giovanni
zonder jaloezie verdragen, maar hij
verdroeg het niet, dat signor Aruzio
Carli heelemaal van hem vervreemd had.
\"a een week reeds had de goochelaar
hem van zijn plaats gegoocheld en was
liet iedereen.duidelijk, dat hij nog iets
meer ambieerde dan zijn engagement.
Hij maakte Carli het bof en het leek er
veel op. dat zij een gewillig oor leende
aan zijn uitgezochte complimentjes.
Giovanni begon te vermageren van
verdriet, hij sliep hecle nachten niet en
doolde stil en bleek als een geest in het
wagenpark rond.
Op een van die nachten, dat hij den
slaap niet kon vatten, stond hij op. ont
sloot de deur van zijn wagen, die als
kantoortje was ingericht, en zette zich
oj) het trapje neer.
Terwijl hij met een verdrietig gemoed
in het rond zat te staren, zag bij plot
seling een blauw schijnsel voor bet ven
ster van een der wagens oplichten. Het
was de wagen van signor Aruzio. Dat
blauwe licht verbaasde Giovanni. Was
Aruzio met een van zijn tooverkunsten
bezig. of was daarbinnen brand ont
staan? Vlug liep hij toe en na een kort
klopje rukte hij de deur van den wagen
open.
„Hu...." hoorde hij signor Aruzio
schrikken. Hij stond nog geheel gekleed
bij een tafeltje en wierp met een haastig
gebaar een onherkenbaar voorwerp in
een van zijn koffers, dien liij daarna
secuur op slot deed. Op liet tafeltje
stond een spiritusbrander, die met zijn
onrustig flapperende blauwe vlam spook
achtig de nikkelen bollen en andere
vreemdsoortige voorwerpen belichtte,
waarmee de goochelaar optrad.
„Oh," zei Giovanni, „ik dacht dat
er brand was."
„Brand?" snauwde signor Aruzio, die
weer van den schrik gekomen scheen.
„Waar brandt Ga naar bed en bemoei je
met je eigen zaken
Giovanni negeerde zijn onvriendelijken
toon. Hij zei hem wel te rusten, ging naar
zijn wagen terug en sloot de deur. Maar
hij dacht er geen oogenblik aan te gaan
slapen. Het gedrag van zijn rivaal !«•-
vreemdde hem. Waarom schrok hij zoo.
toen hij hem zag? En wat had hij zoo
haastig in zijn koffer geworpen? Er was
geen twijfel aan. of het was iets, dat hij
voor vreemde oogen verborgen wilde
houden
Giovanni's wantrouwen was gewekt.
Door een kier van de deur bleef hij den
wagen van signor Aruzio in het oog
houden. Het blauwe schijnsel was er nog,
de wagen was gesloten en de goochelaar
scheen weer tot zijn tooverkunsten te
zijn teruggekeerd. Onhoorbaar duwde
bij de deur open, sloop naar de overzijde
en gluurde door een kier van het rol-
gordijntje den wagen binnen. Bij bet
flauwe licht daarbinnen zag hij den
ander met iets manipuleeren, maar hij
kon niet ontdekken wat liet was.
Eindelijk ging de goochelaar echter een
pas opzij en kon hij beter zien. Het vol
gende oogenblik viel zijn mond open
van verbazing. Hij dacht zich te ver
gissen en keek nog scherper toe. Maar
plotseling verbreidde zich een breede
grijns over zijn gelaat. Hij kwam niet
van zijn plaats, zoo boeide hem het
schouwspel daarbinnen, doch toen signor
Aruzio een toevalligen blik naar het
venster wierp, dook liij haastig ineen
en sloop naar zijn eigen wagen terug.
Hij had een klein, maar kostelijk ge
heim van zijn rivaal ontdekt.
Toen Giovanni den volgenden morgen
in de groote tent aan de ontbijttafel
verscheen, leek hij bijzonder opgewekt.
Ze waren er allemaal Carli zat aan het
hoofd van de tafel en aan haar rechter
hand troonde signor Aruzio. Hij zag er
als altijd onberispelijk uit, maar (lezen
morgen beschouwde Giovanni dat on
berispelijke uiterlijk met een stillen lach
van leedvermaak.
„Hoe vond 11 de voorstelling van
S/of op blz. 39