^§eéx£kt De triomf van \inor Zo'n gezellige wollen jumper staat iedereen! 16 reist men van Holland naar Baden-Baden, de groote bad plaats in het Zwarte Woud. Daar bieden heete bronnen met een temperatuur van 68° C. genezing en verzachting bij rheumatiek, jicht en catarrhen, daar vindt men een zuidelijk landschap met eypressen en mammouthboomen temidden van met wouden bedekte gebergten, door welker bosschen zich fraaie voetpaden slingeren en die doorkruist worden door imposante autowegen. Hier zijn steile rotsen, prachtig voor den bergtoerist, en gebergten, door middel van bergspoor en wegen toegankelijk ge worden. En naast de ruines van de oude Romeinscbe badhuizen verheffen zich moderne kuurpaleizen. Wanneer gij weet te genieten van het onverwachte en het verrassende, kiest dan tot reisdoel de wereldbadplaats. floor* Erico Messaltini Inlichtingen en brochures door de bekende reisbureaus en het Shlii/chVerk£ef3SurCaa.,KmstcTAa.m C, Kalverstr.111. - m mm. Ook U zal hij flatteren! Het model leent zich voor alle kleuren. Het geeft ook zo veel voldoening, een jumper te dragen, die U zelf gebreid heeft. Bovendien gaat eigengebreid goed jaren mee, als U het maar in Lux wast. Lux is het enige veilige wasmiddel voor wol, daar het geen onopgeloste zeepdeeltjes in de tere wolvezels achterlaat. LUX LOST 5 MAAL VLUGGER OP DAN GEWONE ZEEPPOEDERS EN ZEEPVLOKKEN Een groot voordeel is ook, dat Lux zelfs in koud water dadelijk oplost. Hierdoor is krimpen uitgesloten. Lux is zeer voordelig. Met één pak kan U b.v.$QQED^ zijden kousen wassenDe prijs van het gewone pak, met een breipatroon, is slechts 12è ct. en van het buiten gewoon voordelige reuzenpak, met 2 breipatronen, 25 ct. Boven- jkjt DE ÖQ|/ dien bevat elk pak nog een bon voor geschenken. LÜX mm N00IT L0S VERKOCHT. VOOR ^CH LOSSE VLOKKEN ZIJN LUX. LX 113-0141 Toen signor Spileto gestorven was eu een rustig plekje had gevon den onder de eucalyptussen van de Romaansche Caxnpagna, was het circnsgezelschap van oordeel, dat f'arli er verstandig aan zou doen, als zij nu maar zoo spoedig mogelijk met Giovanni Paletti ging trouwen. Een circus zonder mannelijke directie was als een schip zonder gezagvoerder en Carli bezat veel te weinig ervaring, om aan de zakelijke beslommeringen het hoofd te kunnen bieden. Giovanni was er daarentegen in opgegroeid en de laatste jaren was bij de rechterhand van baar vader geweest. Allemaal goede redenen, vond Fraulein Irma, het „trapezewonder", die een nauwere verbintenis tnsschen de patrone en Giovanni aanbevelenswaardig maak ten. Garli was een mooi meisje. Zij had de blauwe oogen van haar moeder, die een Duitsehe was geweest, en ook haar blon de haren en haar roomblanke teint. In Giovanni's oog was zij zooiets als een hooger wezen en als hij 's morgens aan baar woonwagen klopte, om de dageiijk- selie zaken met haar te bespreken, voelde hij zich klein en verlegen, alsof hij op het punt stond voor een koningin te verschijnen. Toch was Carli maar een gewoon meisje en als hij de vrouwen beter had gekend, zou hij niet lang geaarzeld hebben. Carli's glimlach was aanmoedigend genoeg en als zij samen waren spraken haar oogen soms een taal, die onmogelijk kon worden misverstaan. Maar Giovanni was te beschroomd, om in haar oogen te lezen. Zoo bleef de verhouding, totdat op zekeren dag signor Aruzio ten tooneele verscheen. Signor Aruzio diende zich aan als illusionist, hypnotiseur en tele- paath en hij wist Carli zoo te betooveren, dat hij een engagement van baar kreeg. Toch school zijn overredingskracht niet in zijn tooverkunsten. Signor Aruzio had iets in uiterlijk en optreden, dat hem onweerstaanbaar maakte in bet oog van onervaren vrouwen. Hij bewoog zich met <le élégance en de fierheid van een geboren hertog en daarenboven bezat hij vurige donkere oogen, een kool zwarten haardos met natuurlijke krullen en een fluweelen stem, waarin hij een wereld van gevoel wist te leggen. En vooral dit waren wapens, waarmee hij de vrouwen stormenderhand voor zich in wist te nemen. Het eenige raadsel aan hem was zijn leeftijd. Zijn trekken had den de frisehheid van de jeugd reeds lang verloren, maar zijn krullende haren vertoonden nog geen enkel grijs stipje en oud kon hij dus nog niet zijn. ,.Een hartenbreker" noemde F.a.ilein Irma hem en de andere vrouwelijke leden van het gezelschap vielen haar dwepend bij. Maar Giovanni noemde hem een Mephisto en daarin gaven de heeren hem gelijk. Het optreden van signor Aruzio was een onbetwistbaar succes. Avond aan avond lokten zijn kunsten een applaus uit, dat de andere artisten jaloersch maakte. Dit welverdiend succes kon Giovanni zonder jaloezie verdragen, maar hij verdroeg het niet, dat signor Aruzio Carli heelemaal van hem vervreemd had. \"a een week reeds had de goochelaar hem van zijn plaats gegoocheld en was liet iedereen.duidelijk, dat hij nog iets meer ambieerde dan zijn engagement. Hij maakte Carli het bof en het leek er veel op. dat zij een gewillig oor leende aan zijn uitgezochte complimentjes. Giovanni begon te vermageren van verdriet, hij sliep hecle nachten niet en doolde stil en bleek als een geest in het wagenpark rond. Op een van die nachten, dat hij den slaap niet kon vatten, stond hij op. ont sloot de deur van zijn wagen, die als kantoortje was ingericht, en zette zich oj) het trapje neer. Terwijl hij met een verdrietig gemoed in het rond zat te staren, zag bij plot seling een blauw schijnsel voor bet ven ster van een der wagens oplichten. Het was de wagen van signor Aruzio. Dat blauwe licht verbaasde Giovanni. Was Aruzio met een van zijn tooverkunsten bezig. of was daarbinnen brand ont staan? Vlug liep hij toe en na een kort klopje rukte hij de deur van den wagen open. „Hu...." hoorde hij signor Aruzio schrikken. Hij stond nog geheel gekleed bij een tafeltje en wierp met een haastig gebaar een onherkenbaar voorwerp in een van zijn koffers, dien liij daarna secuur op slot deed. Op liet tafeltje stond een spiritusbrander, die met zijn onrustig flapperende blauwe vlam spook achtig de nikkelen bollen en andere vreemdsoortige voorwerpen belichtte, waarmee de goochelaar optrad. „Oh," zei Giovanni, „ik dacht dat er brand was." „Brand?" snauwde signor Aruzio, die weer van den schrik gekomen scheen. „Waar brandt Ga naar bed en bemoei je met je eigen zaken Giovanni negeerde zijn onvriendelijken toon. Hij zei hem wel te rusten, ging naar zijn wagen terug en sloot de deur. Maar hij dacht er geen oogenblik aan te gaan slapen. Het gedrag van zijn rivaal !«•- vreemdde hem. Waarom schrok hij zoo. toen hij hem zag? En wat had hij zoo haastig in zijn koffer geworpen? Er was geen twijfel aan. of het was iets, dat hij voor vreemde oogen verborgen wilde houden Giovanni's wantrouwen was gewekt. Door een kier van de deur bleef hij den wagen van signor Aruzio in het oog houden. Het blauwe schijnsel was er nog, de wagen was gesloten en de goochelaar scheen weer tot zijn tooverkunsten te zijn teruggekeerd. Onhoorbaar duwde bij de deur open, sloop naar de overzijde en gluurde door een kier van het rol- gordijntje den wagen binnen. Bij bet flauwe licht daarbinnen zag hij den ander met iets manipuleeren, maar hij kon niet ontdekken wat liet was. Eindelijk ging de goochelaar echter een pas opzij en kon hij beter zien. Het vol gende oogenblik viel zijn mond open van verbazing. Hij dacht zich te ver gissen en keek nog scherper toe. Maar plotseling verbreidde zich een breede grijns over zijn gelaat. Hij kwam niet van zijn plaats, zoo boeide hem het schouwspel daarbinnen, doch toen signor Aruzio een toevalligen blik naar het venster wierp, dook liij haastig ineen en sloop naar zijn eigen wagen terug. Hij had een klein, maar kostelijk ge heim van zijn rivaal ontdekt. Toen Giovanni den volgenden morgen in de groote tent aan de ontbijttafel verscheen, leek hij bijzonder opgewekt. Ze waren er allemaal Carli zat aan het hoofd van de tafel en aan haar rechter hand troonde signor Aruzio. Hij zag er als altijd onberispelijk uit, maar (lezen morgen beschouwde Giovanni dat on berispelijke uiterlijk met een stillen lach van leedvermaak. „Hoe vond 11 de voorstelling van S/of op blz. 39

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 36