DE WOLVE1M1HA1V Een gevaarlijke liefhebberij r zijn maar weinig mensehen, die niet van dieren houden en hier in Xoordwest-Europa beschouwt men huis dieren zoozeer als huisvrienden, dat menig kat of hond raar op zou kijken, als hij plotseling van Duitsch- land, Nederland of Engeland zou verhuizen naar den Balkan of Spanje, waar zelfs heel nuttige beesten als geiten en ezels verre van zachtzinnig behandeld worden. Voor sommige dierenliefhebbers is echter een poes of een hond nog te gewoon en daarom zoeken zij het hoogerop: een aap. een schildpad, een jong leeuwtje De wolvenrnan mei een van de laat ste aanwinsten van zijn familie, het jong van een Karpatisehen wolf. De moeder en vader van dit jong werden door het bestuur van den dierentuin aan den heer Stuart ge schonken. omdat hij het leven van de moeder gered had. zelfs kan ook tot huisdier opgefokt worden, maar dan komt men toch al lang zamerhand in de eircussfeer terecht. Men moet al zeer ruim behuisd zijn, wil men een halve jungle als huis dier aannemen en de meeste experimenten met andere beesten dan een kat of een hond zijn dan ook na verloop van eenigen tijd mislukt. Hoogstens een kiekje in een krant of tijdschriftmejuffrouw die of die (meestal een filmster) met haar panter of mijnheer zus of zoo met zijn beer en daarna hoort men er nooit meer iets van en de panter en de beer belanden in 'n dierentuin. Een Engelsche geleerde heeft het verstandiger aan gepakt: hij liet de beesten, waar hij van hield, rustig in 'n dierentuin, en bepaalde zich ertoe, hun dagelijks een ochtendbezoek te brengen. Zijn specialiteit zijn wolven en het is verwonderlijk, hoe aanhan kelijk deze wilde dieren, die den geheelen dag vol eerbied en angst worden aangestaard, zich gedragen, als hun vriend bij hen in de kooi komt. „Ik vertrouw hen onvoorwaardelijk," verklaart de geleerde, „en daarom stellen ze ook vertrouwen in mij. Bovendien zijn ze me ook dankbaar, omdat ik Dagelijks maakt mr. Stuart met zijn wolven een wandeling door den dierentuin. Hij houdt de dieren stevig aan een hemdenketting. Natuurlijk vinden dergelijke wan delingen plaats vóór het groote ■jmbliek toegelaten wordt. eens de moeder hier zes weken achtereen verpleegd heb tijdens een pijnlijke ziekte. Het schijnt, dat de dieren elkaar zooiets mededeelen, want alle jongen, die daar geboren zijn, waren onmiddellijk aan mij gehecht en ook de vader heeft vriendschap voor mij opgevat. Waarschijnlijk beschouwen ze mij zoo'n beetje als hun huisarts: eiken morgen rennen zij vol verwachting heen en weer tot ik kom en als ik al eens een dag oversla, zijn ze den volgenden dag dubbel hartelijk." De fotograaf, die niet zoo in de gunst bij wilde dieren staat als deze „wolvenman", heeft den geleerde met zijn vrienden op veiligen af stand met behulp van een toestel, dat voorzien was van een tele lens, gekiekt. I)e resultaten zien wij op deze pagina's. Ook als het publiek er is maken de wolven onderscheid tusschen hun vriend en de andere tweebeenige recht oploopers"Maar de eerste neemt dan ook het een en ander mee....

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 9