NEDERLAAG
f
Waarom
Eau de Cologne
23
te moeten lijden. In die laatste weken
hadden ze alles met elkaar besproken,
wat er maar te zeggen viel. Ze had
er bij liem op aangedrongen, met heel
het vuur, dat nog in haar brandde, het
leven opnieuw te beginnen en naar
Amerika te gaan, naar Michael.
In een Amerikaansche krant, door
een toerist in zijn taxi achtergelaten,
had hij nieuws over Michael gelezen.
„Prins Normoff, die getrouwd is
geweest met wijlen Julia Sarth, is
gisteren gehuwd met de weduwe van
Pand Kaetsford."
Daarop volgde een en ander over
de familie Kaetsford. Dus de bejaarde,
rijke vrouw van Michael was overleden
en nu was hij hertrouwd met een
jonge vrouw, die, naar net bericht te
oordeelen, óók schatrijk was.
Michael zou er verlegen onder worden,
als hij zijn ouden oorlogskameraad zoo
armoedig uit Ruropa zag aankomen.
Alleen.zijn oude krijgsmakker zou
zich nooit aan hem opdringen! Wel was
Dimitri van plan naar Amerika te
trekken met 't geld, dat hij zou over
houden door zijn taxi te verkoopen.
Hij zou het niet langer in Parijs kun
nen uithouden, na den dood van Con-
stancia.
„Als Constancia dood is...." Hij
verweet zichzelf, dat hij daaraan op die
manier kon denken.
Hij zag, dat de stervende zich be
woog en knielde naast het bed neer.
„Ik zal in de andere kamer blijven
wachten. Dimitri," zei de prinses en
zij verliet ontroerd het vertrek.
Hij streek Constancia de haren van
het voorhoofd weg. Haar oogleden knip
perden, maar ze opende haar oogen
niet.
Op dat oogenblik verlangde hij, rede
loos misschien, dat Constancia nog
eenmaal zou ontwaken. Dan zouden
ze, zooals zoo vaak in den laatsten
tijd, samen praten over die veertien
dagen in Juni 1916, toen ze zich ver
loofd hadden. Met haar zwakke, warme
stem had Constancia die dagen bijna
doen herleven, zoowel voor zichzelf als
voor hem, en zij herinnerden zich, zon
der wroeging of verdriet, heel veel
kleine, zonnige bijzonderheden
Het ruischen van de tafzijden japon
van Dimitri's moeder, tijdens een diner
vlak voor hun afscheid.
Dienzelfden avond hadden hij en
Michael zich in hun vuurroode uni
formen gestoken, omdat Constancia
erom gevraagd had.De groote kris
tallen luchter, door de glad gepolijste
mahoniehouten tafel weerspiegeld
Stefan, die op zilveren schalen rond
diende. De warme, geurende wind, die
uit den tuin naar binnen woei.
Witte pioenrozen, zacht rose gevlekt,
stonden in een vaas onder den luchter.
In de warme lucht zweefde een bloem
blaadje omlaag. Constancia had haar
hand uitgestrekt en het opgevangen en
tegen haar wang gedrukt.
„Zachter dan zijde, Dimitri, zoo voelt
het aan," had zij hem in 't oor gefluis
terd.
Maar niet zoo zacht als jouw lieve
mond, had hij gedacht.
Hij zag haar nog, verlegen en schuch
ter, glimlachen, als had ze zijn gedachte
geraden. En dan haar japon van zee
groene tafzijde met ruches langs de
schouders! Een oogenblik zag hij al hun
gezichten daar aan tafel, en liet kaars
licht straalde zacht op hen neer. Het
gelaat van zijn moeder: donker en mooi
en zij keek hem aan met vreugde om
zijn geluk en toch met '11 zekeren angst.
Hij zag weer Michael's gelaat boven het
roode uniform, zijn spottend en toch
zoo vriendelijk lachje. En Constancia
met haar oogen zoo onschuldig en ver
trouwelijk.
Dan zag hij zichzelf weer, alsof liij
een andere persoon was alsof er tegen
over hem een spiegel hing, waarin hij
dien jongeman zag, die voor het eerst
van zijn leven werkelijk verliefd was en
die grapjes met Michael maakte, maar
eigenlijk verlangde naar het einde van
het diner, om met het meisje in de zee
groene japon in den tuin te kunnen
wandelen, zooals op dien middag langs
het strand, waar de golven zacht en
droomerig ruischten als het tinkelen van
sledebellen, heel veraf.
Constancia fluisterde zijn naam:
„Dimitri, liefste!"
Hij schrok op uit zijn gemijmer. Hier
lag nu Constancia op sterven in deze
armoedige kamer in ParijsScherper dan
ooit te voren werd hij zich zulks op dit
oogenblik bewust. Haar laatste uur
schoof langzaam ten einde. Aan alle zon
nige jeugddroomen, aan al de groote
smarten, die haar leven had gekend, aan
alle hooge vreugden, die zij ondanks
ontberingen had gesmaakt, kwam nu het
einde. Zonder haar zou hij nooit meer
den weg terugvinden naar dat blonde
land, dat ze samen, zoo kort maar on
vergetelijk. hadden gekend.
„Constancia, toe, sterf niet, laat me
niet alleen!" zei hij door ontroering
overmand.
Hoe kon ze zoo zacht tegen hem
lachen
„Ik had je al eerder willen vragen
Neem je. regimentsring. mijn
trouwring. terug. Ik wil graag, dat
jij hem houdt. Toe. Als een symbool van
zooveel liefs tusschen ons," fluisterde zij.
Het viel haar zwaar, ze snakte telkens
naar adem.
Feitelijk was het de regimen tsring van
Michael. Hij kon zich niet herinneren of
hij haar dit ooit verteld had. Ze. trachtte
den ring van haar vinger te schui
ven.
„Toe, Dimitri. neem jij hem.
en doe hem aan. Laat me hem aan jouw
vinger zien.
Langzaam, met bevende hand, schoof
hij den ring om z'n vinger.
Hij kon geen woord zeggen. Haar
zwakke stem werd gejaagder en hij boog
zich dichter over haar heen, want haar
gefluister werd onverstaanbaar.
„Je moet het je niet zoo. aantrek
ken, Dimitri. Zooveel mensclien, beter
en moediger en wijzer dan ik, zijn ge
storven. Menschen,' die heel wat moei
lijker konden worden gemist. Bovendien
geloof ik, dat mannen van onzen stand,
die alleen achterblijven, zich beter door
liet leven weten te slaan."
„Nee, Constancia, nee!"
Haar glimlach werd 'n oogenblik iets
levendiger.
„Je bent altijd zoo goed voor me ge
weest, Dimitri. Weet je nog, hoe je toen
in Juni,' in 't huis van moeder, gezegd
hebt, dat we onze wittebroodsweken in
Parijs zouden gaan doorbrengen1?"
Hij kon zich nog zoo goed herinneren,
wat hij gezegd had. „Als we getrouwd
zijn, dan gaan we onze wittebroodsweken
in Parijs doorbrengen. Daar mag jij dan
een stel buitensporig dure japonnen
kqopen. En ik zal je flink bekijven."
„We hebben heerlijke wittebroods
weken in Parijs doorgebracht, Dimitri,
vind je niet?"
Voordat hij een antwoord kon geven
op die vraag, was ze heengegaan en zij
zou zijn stem niet meer liooren....
Een Jubileum-verpakking
èn een verrassing
1789 - 1939
150 Jaar Boltlwt!
De bekende Eau de Cologne Boldoot, de
fijneBoldoot-zeepen en deandereBoldoot
toiletartikelen hebben zich in die ander
halve eeuw een grooten naam veroverd.
Ter gelegenheid van haar Jubileum brengt
Boldoot in speciale verpakking: een luxe
flacon van haar Eau de Cologne en een
stuk verrukkelijke Lavendelzeepvoor
f 1.50. Als extra verrassing voegde
Boldoot er voor U een artistiek uitge
voerde Verjaardag-kalender bij!... Een
aardige Jubileum-verrassing, die bij Uw
winkelier op U wacht!
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
geen ander
insectenmiddel
100 doodeiijk
is ais
Flif doodt beslist, omdat
Flit een combinatie is van
onovertroffen insectendoo-
dende middelen. Elke bus
Flit bevat een product,
waarvan de krachtige wer
king bewezen is. Eisch dus
Flit en weiger ieder twijfel
achtig namaakproduct. De
Flit-soldaatis Uw waarborg.
Vervolg op blz. 26 VERTEGENW.KERKHOFF Co. - NASSAUKADE 373 - AMSTERDAM