waaroi de rest niet zon volgen
Als gewoonlijk bleken de t>ook-
inakers het aan het rechte eind te
hebben en de edele gokker was
waarschijnlijk gedwongen naar huis
terug te loopen.
Als men zulke verhalen hoort,
kan men begrijpen, dat in'die dagen,
toen de zigeuners de plaatsen van
vermaak onveilig maakten door hun
diefachtigheid en de bookmakers
blijkbaar betere zaken deden dan
tegenwoordig, van de edellieden
verteld werd, dat ze twee porte
feuilles in hun zak droegenéén
was er met. krantenpapier gevuld
om door de zigeuners gestolen te
worden, en één was volgepropt met
bankbiljetten om op de Derby te
worden verloren.
Buitenlanders hebben ook dik
wijls getracht de Derby te winnen
en zoodoende de honderdduizend
gulden, een zilveren bokaal en een
Cheshirekaas, de vaste prijzen, mee
naar huis te nemen, en vooral de
Hongaren, aristocratische gokkers
van beroep, hebben heel wat po
gingen in het werk gesteld. Rijke
kooplieden, die in den Balkan
fortuin gemaakt hadden en zich
trachtten „in te koopen" in de
Hongaarsche aristocratie, hetgeen
J in die dagen nu niet bepaald ge-
makkelijk was, omdat de Hongaar
sche aristocraten destijds geld
W genoeg hadden, behoefden maar
een Derby te winnen om meteen
IkVÉU toegang te krijgen in de aller-
hoogste kringen.
Het is den koning van Engeland
zelf nog nooit gelukt een Derby
te winnen en slechts eenmaal was
een prins van Wales zoo gelukkig:
de latere koning Edward met Per
simmon in 1896. In 1913 was het
lard van George V. Anmer, favoriet. Maar het was
?t in den tijd, toen de suffragettes er anarchistische
ethodes op na gingen houden oiu de overheid te
timideeren. Zij stichtten brand in kerken en
üitenkuizen. maakten de post in brievenbussen
ïleeshaar. sloegen ruiten in en sneden gaten in de
(Tends" van Velasquez, die in de National Gallery
ng. Een bijzonder energieke dame. miss Emily
'ildiitg Davison, viel met haar paraplu op 4 Juni
113 den Derby-favoriet aan, toen het paard de
attenham Corner naderde. Zij wierp zich daarna
idcv de hoeven en werd gedood, maar tot groote
sronmraardiging van de gokkers won Anmer den
edstj|ijd niet.
Zoo heeft de Derby zijn eigen komische en soms
>k tragische geschiedenis en alle merkwaardig
■beul tenissen worden oj» gezette tijden door de
ngelwhe kranten weer opgehaald. Zoo vertelt men
Ken jMtard van Fransche afkomst komt op hst nippertje naar vorm en unit.
De toeschouwers zijn te verbouwereerd om te juichen.
Een potsenmaker op de
renbaan, die de vroolijke
stemming tracht te ver-
hoogen in ruil voor 'n
kleine bijdrage.
nog dikwijls het verhaal van sir Joseph Hawley, die in 1868 drie paarden
liet loopen: Blue Gown. Green Sleeves en Rosierucian. Toen Blue Gown dei
wedstrijd won was sir Joseph hevig teleurge
steld en verloor van dien dag af alle trelangstel-
ling in paardenrennen, want hij had zoo graag
gewild, dat Rosierucian met de eer was gaan
strijken
De Aga Khan is de renstal-bezitter, die op het
oogenblik volgens velen het meeste geluk heeft,
hoewel hij erg verontwaardigd is, als hij dat hoort
vertellen. Hij zegt, dat hij nooit iets aan het toeval
overlaat en ook niet gelooft, dat men bij toeval kan
winnen. Hij won in de laatste tien jaar drie maal de
Derby: in 1930, in 1935 en in 1936 met Mahmoud.
die de baan in 2 minuten 334 6 seconde aflegde, den
besten tijd die ooit gemaakt is.
Epsom en Derby zijn tooverwoorden voor den
Engelsehman. Zij beteekenen zon en zomer, winst en
verlies, geluk, ongeluk, teleurg< slxlde verwachtingen
en het begin van een carrière. De paarden slaan bij
Tattenham Corner plotseling een andere richting in
en zigeuners voorspellen den menschen een plotse
linge wending in hun levensloop. Want hier voor
spelde eens een oude zigeunerin den hertog van
Windsor, toentertijd prins van Wales, dat hij
nooit tot koning van Engeland gekroond zou
worden
iters uit Finsbury, gekleed in met fmarlemoeren knoopen versierde kostuums.
Aga Khun voert zijn paar Bahrain naar den stal. nadat het de Dei hg wou
