Van de arena naar lief
er
achteraf van het hart, dat. het
resultaat ons deerlijk tegenviel. Was
het de verandering van omgeving,
van dieet of mogelijk het inferieure
j»eil van zijn familieleden? Het is
ons niet bekend, maar weldra
stond voor ons vast, dat zijn kunst -
zinnig kunnen tot minimale af
metingen ineengesehrompeld was.
Slechts op dringend verzoek, en dit
dringend moet hier eenier letterlijk
dan figuurlijk worden opgevat,
bleek meneer bereid tot 't maken van
een knieval. Van recht opzitten was
geen sprake rneer en om nog eens op
zijn stellage plaats te nemen, daar
was hij in het geheel niet meer toe te
bewegen. Slechts een kort ritje op
zijn rug werd ons toegestaan. Wie
meer genoot, uw verslaggever of
Gaston, blijve hier in 't midden
Gaston maait ons zijn opwachting
met een hoffelijken knieval.
Gaston is verzot op bier. maar op z'n tijd waardeert hij "n tleschje melk ooi irel
Gaston trad op in Carré, in Circus Houcke, van
den winter nog, en hij wist er de harten van
al zijn bezoekers te veroveren. Hij zag er
welgedaan uit, had voortreffelijke manieren en
hij kende z'n vak. Zig-zag liep liij tusschen de bee-
nen van zijn „collega's", de menschen en de paarden,
die eveneens in het pro
gramma optraden, door.
wist een bevallige révé
rence op zijn voorpoot en te
maken, verstond de kunst
om - deftig gezegd
zittend op z'n hammen
zijn publiek eens aan te
kijken en slaagde er zelfs
in om, staande op een stellage, die voldeed aan
de hooge eischen, die zijn lichaamsgewicht stelde,
een flesch melk of nog liever bier, te consumeeren.
Toch was Gaston maar een doodgewoon varken.
Geboren en getogen op een boerderij in de Haarlem
mermeer onder den
rook van Amster
dam. Daar werd hij
- het groote mo
ment in het leven
van iedereu kun -
stenaar door den
dresseur van het
circusontdektEen -
maal van eigenaar
verwisseld onder
ging zijn leven een
belangrijke veran
dering. Uit was het
met het kluchtige
spel met zijn soort -
genooten, met het
vrij rondwandelen
in de wei en met
het onder het motto
van „vieze varkens worden
niet vet" naar hartelust
leegslobberen van den trog
met voer, die door den boer
steeds weer opnieuw gevuld
werd, zonder dat hij er omkijken naar
had. Voortaan zou hij zelf zijn brood
moeten verdienen, daartoe in staat ge
steld dank zij een opleidingsschool,
die anders door zijn familieleden maar
hoogst zelden wordt bezocht. En gedachtig aan
de oude, maar wijze spreuk van „Straf is mijn hand,
maar liefelijk mijn gemoed" leerde de dresseur hem
de verschillende kunststukken, net zoolang tot hij
ze 's avonds vlot en vaardig voor een bewonderend
publiek kon vertoonen. Daar kwam ook een stok
bij te pas. Echter, en dit t er geruststelling onzer
dieren beschermende lezers en lezeressen, hard ge-
'n Tragedie
uit 't leven
van een
kunstenaar
Hen iorte rondrit op 't erf.
Uw verslaggever, die hier
ah ruiter optrad, had de
grootste moeite z'n even -
wieht te bewaren en niet
de modder te duikelen
slagen werd er niet en bovendien beschermde een
dikke laag van meer of minder doorregen spek
hem tegen de pijnlijke gevolgen.
Een circus trekt de wijde wereld door. Zoo ook het
circus, dat Gaston geëngageerd had. Xaar Denemar
ken ging de reis en het leidt geen twijfel of ook in dat
land zou hij de afgunst
en de bewondering van
zijn soortgenooten hebben
opgewekt, indien daarop
het allerlaatste nippertje
geen kink in den kabel
was gekomen, toen
bleek dat in dat
land geen varkens,
zelfs geen gedres
seerde, niogen wor
den ingevoerd, zoo
dat hij ten slotte in
ons land moest, ach
terblijven. Reeds
vreesde hij toen de
arbeidsbeurs hem
weigerde als werk
zoekende in te
schrijven en hij ook
buiten allestcunbe-
palingen viel, bij
„llulp voor Onbe-
huisden" te moeten
aankloppen, toen
de boer van het
land, waar hij zijn
prille jeugdgesleten
had, hem weer een
gastvrij onderko
men aanbood, op
conditie, dat hij als
gelijke met zijn
minder geleerde
zusters en broers
zou willen omgaan
en afzag van bier en
dergelijke dranken.
Zoo bevindt hij zich thans
weer in den schoot zijner
familie en ontvingen wij,
na voorafgaand- overleg,
verlof tot hem te intervie
wen. „Aangemoedigd" door
het latje, waarvan hierboven reeds sprake was, pro
beerde hij ons zijn talenten te demonstreeren. En
hoewel wij ons in zijn bijzijn beleefdheidshalve van
iedere aanmerking wilden onthouden, moet liet ons
Tot hel beklimmen van de stellage, zooah hij eens
avond aan avond in het eireus placht te doen, is hij
met geen mogelijkheid meer te bewegen.