MET BLOED
BEZEGELD
Solvolifh
LUIK 1939
Tandsteen doet geen pijn
maar tandsteen is gevaarlijk.
INTERNATIONALE
WATERTENTOONSTELUNG
MEI - NOVEMBER
13
Stapels verdragen kunnen
geen oorlog afwendenmaar
een klein stukje begomtl pa
pier kan er een ontketenen!
Was de neus van Helena van Troje
een centimeter langer geweest,
dan had de heele wereldgeschie
denis anders kunnen verloopen. Heden
ten dage lijkt het ons ongeloofelijk, dat
minnenijd, al geldt die de schoonste
vrouw ter wereld, tot een oorlog kan
leiden. Maar in onzen modernen tijd
dreigden er meermalen oorlogen van
respectabele afmetingen te ontstaan we
gens zoo'n schijnbaar onbeduidend voor
werp als het kleine gekleurde recht
hoekje papier, waarmee een menscli zijn
briefport betaalt
Bijvoorbeeld die laatste ruzie tus-
schen Nicaragua en Honduras. In 1937
gaf Nicaragua een postzegel uit, die
prijkte met een kaart van dat Zuid-
Amerikaansche landje, en die kaart sloot
eenig grondgebied in, waarop ook Hon
duras aanspraak maakte. Nicaragua
had er den titel „Betwist gebied" bij
aangegeven, maar Honduras beweerde,
dat er niets te twisten viel't land hoor
de van hen! „Nee," antwoordde Nica
ragua, ,,'t is van ons!"
Aanstonds schaarden zich in Hon
duras alle partijen achter de regeering.
Vurige redenaars slingerden door de
radio wilde strijdkreten den aether in.
En heetbloedige studenten voelden zich
beleedigd en vaardigden een manifest
uit„Te wapen tegen de verminking van
het vaderland!"
Kreeg een Honduraansche patriot
een brief, die gefrankeerd was met den
gewraakten postzegel, hij stuurde hem
ongeopend aan den afzender in Nicara
gua terug. Nu we dit schrijven, is het
schreeuwerig tumult geluwd, de zegels
zijn ingetrokken, de oorlogsmonsters
slapen weer, voorloopig ten minste.
In 1928 gaven Bolivia en Paraguay
postzegels uit met kaartjes van de
respectievelijke landen en ieder kaart
je legde beslag op den veelbetwisten
Chaco. De hartstochten klommen en
dreven tot vijandelijkheden die een heel
tijdje duurden. De Volkenbond slaagde
er in, het geschil voor 't oogenblik te on
derdrukken, maar in 1932 begon er een
bloedige strijd om die grensvlakke en
die strijd eindigde eerst in 1935, toen
beide landen ongeveer uitgeput waren.
Ook de Vereenigde Staten raakten ge
vaarlijk dicht bij het randje van een
oorlog in een geschil, dat een postzegel
tot voorwerp had. Aan het einde der
vorige eeuw hadden Amerikaansche
kapitalisten ontzaglijke sommen ge
stoken in de Venezolaansche mijnen.
Venezuela gaf een postzegel uit, waarop
ook weer zoo'n dy nam ietachtig kaartje
voorkwamhet trok een uitgestrekt ge
bied in de Orinoco-vallei binnen de
grenzen van eigen land. Maar die streek
werd door Engeland zoo ongeveer als
een deel van Britsch Guyana beschouwd.
De Britsche Leeuw sloeg aan 't brullen
en er was zeker een leger naar de kolonie
overgestoken als president Cleveland
er niet tusschen was gekomen. Hij waar
schuwde Engeland, dat Amerika zich,
krachtens de Monroe-leer, verplicht
achtte, de ongereptheid van Venezuela's
grondgebied te verdedigen. In Decem
ber 1895 werd dit standpunt, in een
speciale boodschap aan het Congres,
nog eens heel stellig ingenomen, dus had
Amerika moeten vechten, als de Leeuw
zijn klauw had laten neerkomen op den
lastigen Venezolaan. Engeland voelde
echter niets voor zoo'n strijd en aan
vaardde dus bemiddeling.
Een postzegel te plakken op religieuze
gevoeligheden is nog gevaarlijker ge
bleken dan het prikkelen van natio
nalistische gevoelens. Een derwischen-
opstand in den Soedan in 1898, was
althans gedeeltelijk te wijten aan de
uitgifte van een postzegel, die op den
achtergrond een waterlelie vertoonde!
Die bloem, de Egyptische lotus, is voor
de Mohammedanen heilig. Het gezag
der Engelschen over Soedan liep toch
al gevaar, doordat het Fransche im
perialisme zich met den geloofsijver der
inboorlingen tegen Groot-Brittannië
keerden.
De derwischen waren diep beleedigd,
omdat de lotus op den postzegel een
minder belangrijke positie innam dan
een postbeambte, die op den voorgrond
op een kameel zat. Terwijl hierover
onmin rees, plantten de Franschen hun
driekleur te Fasjoda, een Soedaneesche
eilandstad. Gelukkig voor de Engel
schen trokken de Franschen, op hun
dringend verzoek, zich weer terug, maar
eerst toen Kitchener, met een leger van
Britsche en Egyptische krijgers, de
derwischen bij Omdoerman had ver
slagen, kwam er aan den opstand een
einde.
In 1911 werd het Britsche rijk op
nieuw bedreigd door opstandig gegrom
onder een postzegel uit ditmaal in
Indië. Eigenaardig is hier wel, dat de
Engelschen juist hun best hadden ge
daan, om de geloofsovertuiging der
Hindoes te eeren. De bewuste postzegel
beeldde een dier af, dat de Engelschen
als olifant hadden bedoeld. Maar de druk
was zoo slecht, dat men er niet licht een
olifant uit kon maken, en als men zijn
fantasie een beetje inspande, leek het
op een varken. Zoo leek het althans in
de oogen der Hindoes. Voor hen is het
zwijn even onrein en verworpen als
de olifant heilig is. Er dreigde een op
stand uit te breken en slechts intrekking
van het zegeltje was in staat het gevaar
te bezweren.
Als wij ons herinneren, dat de post
zegel nog niet ouder is dan een honderd
jaren, moeten we erkennen, dat die.
kleurige stukjes papier in zoo'n korte
spanne tijds een verbazingwekkenden
prikkel op der menschen krijgszuckt
hebben uitgeoefend. In geen geval zal
sir Rowland Hill, toen hij in 1837 het
voorstel deed tot invoering van „een
klein vierkantje papier, groot genoeg om
het waarmerk van de post te dragen, en
aan één kant dun met gom besmeerd"
in geen geval zal hij vermoed hebben,
dat er ooit bloed zou komen te kleven
aan die leuke papiertjes.
Tusschen de tandenop onbereikbare plaatsen
en speciaal aan de achterzijde van de tanden
zet zich het tandsteen af. Eerst is het een
weeke substantiedie echter langzamerhand
harder wordt en het tandvleesch tot ontsteking
brengt. De gevreesde zakken" ontstaan en
het tandsteen gaat voort zich op den tand-
hals vast te zetten.
Ue steeds verdergaande ontsteking van ket
tandvleesch leidt tut het gaan loszitten en
ten slotte tot ket uitvallen van de tanden,
tenzij bijtijds voor de verwijdering van dien
gevaarlijken vijand van het gekit wordt gezorgd.
Verzorg Uw tanden met Solvolith, de eenige tandpasta, die het natuurlijke Karlsfcader
kronzout kevat, ket bekende afweermiddel tegen tandsteen.
Solvolith, extra zacht en een ware weldaad voor gevoelig tandvleesck, is het ideale
middel voor de dagelijksche wondverzorging en wordt door rookers gekruikt ter ver
wijdering en voorkoming van nicotine-aanslag.
N. V. SOLVOLITH COMPANY AMSTERDAM
HAVAS GELDER
De pittoreske geschiedenis van de
Maas - Vallei zal door kleurrijke
optochten en openluchtspelen in
beeld gebracht worden.
Honderden deelnemers in prachtige
costumeering, tegen een geschied
kundigen achtergrond.
