luisteraars. Ha, dan is Zeeland op z'n best en op z'n mooist! Jawel, er zijn stedelingen, die dat ook al ontdekt hebben, en die juist op zulke dagen ons eilandenrijkje bezoeken en zich tusschen de luisteraars mengen. Wel, zou er voor de organisators en de besturen, zou er voor onze Zeeuwschè V.V.Y.'s geen aanleiding zijn om die concoursen tot attracties te maken en juist dan de vreemde bezoekers te lok ken? Natuurlijk, dan zullen ze nog veel zekerder gaan gelooven, dat 't boeren leven een hemel op aarde en 'n luid ruchtig luilekkerland is. Maar is daar veel op tegen? Ze leeren 't immers toch nooit werk door, als er 'n onweer den boel in de war dreigt te sturen! Neen, de zomer ziet er voor 'n vacantieganger heel wat anders uit dan voor boer en boerin, meid en knecht. De zomer is op 't land de tijd vali liet, vele en harde en haastige werk, de zomer laat ons geen rust en maar weinig genot! Goed, onze vroolijkbeid, de ge zelligheid, die weten we erbij te behouden. En als er dan 'n enkele feestdag is, wel, dan is daar ook geen houden meer aan! Hemel vaartsdag, Pinkster-twee en Pink ster-drie ja, dan gaan de zorgen aan kant en liet werk blijft rusten dan geniet '11 Zeeuwsche dorpeling zelf eens van z'n land, van z'n na tuur en van z'n zonnigen hemel. Dan trekt bij er zelf ook 'ns op uit, dan ziet hij z'11 eigen wereld met andere oogen aan, dan klin ken muziek en zang over polders en eilanden. En waar een winter lang aan is gewerkt en gerepeteerd, marsclien en koralen, liederen en concerten, dat wordt nu op wed strijd en concours uitgevierd op de zonnige weiden, tusschen den bloeienden meidoorn. Dan zijn de wegen bont van de feestgangers in de kleurige oude drachten, zangers, muzikanten en

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 17